Ongeacht hoeveel de hond geleerd heeft niets op straat te plukken, het probeert toch in het geheim iets van de eigenaar te stelen. Nou, als je een heerlijk neoglodannaya-bot krijgt. Maar een huisdier dat niet gewend is aan het straatleven, kan zich vastpakken en is gevaarlijker voor zichzelf.
Tekenen van vergiftiging
Er zijn algemene en specifieke tekenen van vergiftiging bij honden. Dus het gedrag van een hond die at, dronk of snuift "iets klopt niet", zal aanzienlijk verschillen van het gebruikelijke. Een hond die in de natuur aanhankelijk is door vergiftiging, kan bijvoorbeeld plotseling agressief worden en meestal probeert een actieve hond voortdurend te gaan liggen om te rusten.
Onder de eerste tekenen van vergiftiging bij honden scheiden dierenartsen braken , diarree , verkleuring van de slijmvliezen van mond en neus en huid uit. Als de vergiftiging acuut is, kan het dier kwijlen, kreunen, zich in een donkere hoek verbergen.
Eerste hulp bij het vergiftigen van een hond
Het resultaat van het helpen van een dier met vergiftiging hangt sterk af van de substantie waaraan het vergiftigd was. In de regel is het nogal moeilijk om er achter te komen, vooral als de problemen zich op straat voordoen, waar de hond zonder leiband loopt. Handelen volgt het volgende patroon:
1. Het is noodzakelijk om de bron en het pad van vergiftiging te achterhalen, dat wil zeggen, precies wat en hoe de hond vergiftigd was. Hoe sneller dit kan worden verduidelijkt, hoe groter de kans om het dier te redden. Producten van slechte kwaliteit en gif komen dus op deze manier in het lichaam terecht:
- door de mond in de maag;
- door inademing van gifdampen;
- door de huid.
2. Het is noodzakelijk om de werking van gif of andere giftige substantie op het dier te stoppen. Als de hond bijvoorbeeld in een kamer met dichloorvos vergiftigd is, is het noodzakelijk om een beademingsapparaat te dragen om ook niet te worden vergiftigd om de hond zo snel mogelijk naar de frisse lucht te brengen. Als het gif op de vacht is gemorst (bijvoorbeeld zuur), moet het onmiddellijk worden gespoeld met veel stromend water.
3. Voer het dier dringend af bij de dierenarts - zelfmedicatie kan hem zijn leven kosten!
Vergiftiging met vergif
Onder de vergiftigingsverschijnselen van de hond, omvat het gif, naast de genoemde, spotten samen met urine en ontlasting, verlies van oriëntatie, verwijding of vernauwing van de hoofdpupillen, convulsies, heesheid en pulsveranderingen. Om te bepalen wat de hond heeft vergiftigd, is het raadzaam monsters van braaksel, uitwerpselen of restanten naar de kliniek te brengen. Op basis daarvan kan de arts een tegengif oppikken.