De man vertrok naar de jongeren

Jullie hebben samen plannen gemaakt voor de toekomst. Ze bouwden hun nest en werden misschien al een moeder en een vader. Samen zagen ze ons decennia lang. En plotseling, als een donderslag bij heldere hemel: een man meldt dat hij van een ander hield, en zij, de andere, blijkt vrij jong te zijn.

De laatste doet vaak vooral pijn aan onze trots. Het lijkt erop dat juist het feit dat de man het gezin heeft verlaten belangrijk lijkt, maar het lijkt u toe dat deze omstandigheid zijn vertrek op de een of andere manier nogal onfatsoenlijk maakt. Je weet van tevoren hoe achter je rug zal roddelen over het feit dat de man niet alleen is weggegaan, maar ook voor heel jonge mensen.

Op zulke momenten is het verleidelijk om je leeftijd de schuld te geven voor alles. Zoals, de jaren hebben hun tol geëist, en de spiegel bevalt minder. En jij, als een vrouw, vertegenwoordigt niets van jezelf, want, zodat iemand niet spreekt over ervaring en de leeftijd van Balzac, toonde het leven dat de jeugd gemakkelijk alle andere voordelen over de jaren heen compenseerde.

Het zijn deze gedachten die het meest schadelijk zijn. Stop ermee. Het is niet op jouw leeftijd, meer precies, niet alleen daarin. Verplaats de verantwoordelijkheid niet voor wat er in je familie is gebeurd. Er zijn twee opties: misschien hield je man echt en echt van een andere vrouw (waarom niemand verzekerd is), of in je relatie is het al lang een soort crack geweest, die een lek gaf.

De man vond niet alleen een jonge man, hij vond iets dat hij niet had:

Wanneer een man niet genoeg van het bovenstaande heeft, wordt hij vaak overweldigd door een crisis van middelbare leeftijd en probeert hij wanhopig terug te keren naar de cirkel van jeugd en plezier. Maar dan jij en het gezin, om alle levenscrises samen te overwinnen.