Longontsteking, waarvan de symptomen in verschillende organismen zich op verschillende manieren kunnen manifesteren, is een acute longbeschadiging. De ziekte is van een infectieuze en inflammatoire aard. In de regel zijn alle elementen van longweefsels erbij betrokken en als de behandeling van een aandoening niet wordt behandeld, kan dit ernstige gevolgen hebben.
Wat is longontsteking en hoe gevaarlijk is het?
Ontsteking begint als een gevolg van de activiteit van pathogene micro-organismen. Dit is een veel voorkomende ziekte, die volgens statistieken wordt gevonden bij 12-14 van de 1000 mensen. Als je de ziekte tijdig diagnosticeert en goed begint te behandelen, is het niet zo moeilijk om de ontsteking aan te pakken, maar het is niet altijd mogelijk om maatregelen te nemen. Om deze reden is pneumonie tot nu toe een dodelijke ziekte.
Wat is het gevaar van longontsteking? Ernstige vormen van de ziekte kunnen leiden tot de vernietiging van longweefsel en de effecten van toxines veroorzaken hart-, lever-, nier- en ademhalingsinsufficiëntie, een infectieuze en toxische shock. Bovendien veroorzaakt longontsteking en niet-pulmonaire complicaties:
- encefalitis;
- hepatitis;
- sepsis;
- meningitis;
- otitis media;
- bloedarmoede;
- mastoïditis;
- psychosen.
Longontsteking - Soorten
Volwassenen en kinderen kunnen worden beïnvloed door verschillende soorten ziektes. Typen ontsteking van de longen worden bepaald afhankelijk van verschillende factoren:
- etiologie van het pathogeen dat de ziekte veroorzaakt;
- mate van complexiteit van de ziekte;
- lokalisatie van het ontstekingsproces;
- klinische categorie van patiënten.
Focale pneumonie
Dit is een van de soorten acute ontstekingen. Focale pneumonie, waarvan de symptomen zich op verschillende manieren manifesteren, wordt gekenmerkt door het begin van het ontstekingsproces in de beperkte delen van het longweefsel. In de regel treft het kleine structurele eenheden - pulmonale lobben. Focale ontsteking van de longen bij volwassenen komt in de meeste gevallen voor.
Croupous pneumonia
Met deze vorm van de ziekte wordt een grootschalig bilateraal ontstekingsproces waargenomen. Croupous pneumonia bij volwassenen gaat gepaard met een duidelijk syndroom van intoxicatie. In veel gevallen wordt het aangevuld met secundaire veranderingen in de interne organen. Als de patiënt niet tijdig wordt behandeld, kan de pathologie leiden tot zijn snelle dood als gevolg van hersenhypoxie of cardiovasculaire en respiratoire insufficiëntie.
Croupous pneumonia, waarvan de symptomen meestal uitgesproken zijn, ontwikkelt zich in vier fasen:
- Duurt 1-3 dagen, waarvoor de longblaasjes uitzetten, en ze verzamelen exsudaat.
- Duurt 3-5 dagen. Gedurende deze periode wordt de lucht die verdrongen wordt uit de longblaasjes vervangen door een fibreuze effusie die leukocyten, rode bloedcellen, epitheelcellen bevat.
- Leukocyten beginnen te overheersen in het exsudaat.
- Komt op de 7-11 dag. Het proces van resorptie van fibrine begint.
Eenzijdige longontsteking
Dit type ziekte wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van het ontstekingsproces in slechts één long. Rechtszijdige acute pneumonie komt vaker voor dan de linker pneumonie. De reden is dat de juiste bronchiën schuin van boven naar beneden zijn geplaatst, en pathogene micro-organismen hopen zich daarin op te hopen. Bovendien is het orgel iets breder en korter dan het linker. Om complicaties te voorkomen, zodra de symptomen van de rechtszijdige longontsteking zich beginnen te manifesteren, moet onmiddellijk een grondige diagnose worden gesteld.
Dubbelzijdige pneumonie
Dit is een ernstige longziekte, die wordt gekenmerkt door het verslaan van zowel de linker- als de rechterlongen. In de meeste gevallen is bilaterale pneumonie het resultaat van de activiteit van pneumokokkenbacteriën. De ziekte is ernstig, geeft vaak complicaties, die soms zelfs tot de dood leiden. Bilaterale longontsteking kan symptomen in het lichaam van patiënten van elke leeftijd vertonen, maar in de regel is het noodzakelijk vaker te lijden voor degenen die immuniteit hebben die niet volledig gevormd of verzwakt is.
Longontsteking - Oorzaken
Ontstekingsprocessen beginnen vanwege verschillende virale infecties. De laatste leiden tot ontsteking van de bovenste luchtwegen en creëren comfortabele omstandigheden voor de reproductie van bacteriën. Simpel gezegd, de belangrijkste oorzaken van longontsteking zijn ziekteverwekkers. De factoren die bepalend zijn voor de longontsteking zijn:
- chronische ziekten (hart, nieren, longen);
- algemene anesthesie;
- immunodeficiëntie;
- oudere leeftijd (patiënten ouder dan 60 jaar en longontsteking hebben meer kans ziek te worden);
- het uitvoeren van de procedure van kunstmatige ventilatie van de longen;
- misbruik van nicotine en alcohol;
- spanning;
- mechanische schade aan de borst;
- oncologie;
- verlengde bedrust.
Causatieve agent van longontsteking
Bijna altijd dringt de veroorzaker door de luchtwegen in de longen. In zeldzame gevallen vindt infectie plaats via het bloed van andere infectieuze brandpunten in het lichaam. Zodra een pathogeen micro-organisme in het longweefsel wordt ingebracht, ontwikkelt zich ontsteking en bloedcellen met macrofagen neigen ernaar, de opeenhoping van exsudaat begint.
Naast de activiteit van Klebsiella-sticks, kan longontsteking beginnen vanwege dergelijke pathogenen:
- pneumococcus ;
- aureus;
- legionella ;
- een hemofiele staaf;
- E. coli;
- chlamydia;
- Moraxella;
- streptococcus;
- Aspergillus;
- Pneumocystis;
- schimmels van het geslacht Candida;
- virussen van influenza, para-influenza, rhinovirus .
Tekenen van longontsteking
Manifestaties van pneumonie kunnen verschillen. De symptomatologie is afhankelijk van verschillende factoren:
- de oorzaak van de ziekte;
- de leeftijd van de patiënt;
- algemene gezondheid van de patiënt;
- concomitante ziekten.
De symptomen van longontsteking kunnen uitgesproken of versleten zijn. Ontsteking van de longen is ook atypisch en ontwikkelt zich soms asymptomatisch. De ernstigste ziekte komt voor bij ouderen, kinderen en kinderen wiens immuniteit verzwakt is. Zulke patiënten hebben meer kans dan andere om complicaties te krijgen, en ze hebben meer intensieve therapie nodig. En het is wenselijk dat het zo snel mogelijk na het begin van de eerste symptomen begint. De tekenen van pneumonie bij een volwassene zijn als volgt:
- pijn in de borst met hoest en diep ademhalen;
- rammelaars die duidelijk hoorbaar zijn;
- vermoeidheid;
- algemene malaise;
- hoofdpijn;
- kortademigheid;
- trillen van de stem;
- bleekheid;
- een ongezonde blos (als deze gepaard gaat met cyanose van de nasolabiale driehoek, kan dit duiden op weefselhypoxie bij bilaterale pneumonie ).
Temperatuur bij longontsteking
Ontsteking van de longen kan voorkomen met en zonder de temperatuur. Veel patiënten hebben last van hitte, die zelfs geen koortswerend middel neerslaat (inefficiëntie van gespecialiseerde medicijnen is een van de kenmerkende tekenen van longontsteking). Bij hen springt de temperatuur op tot 39 - 40 graden, en er zijn ook dergelijke patiënten die alleen maar malaise voelen. De kolom van de thermometer stijgt niet boven 37,5 graden, maar zelfs dan zou u een arts moeten raadplegen.
De tekenen van een longontsteking bij een volwassene zonder temperatuur verschillen van de symptomen van een "traditionele" ziekte:
- In de regel hebben patiënten met een longontsteking een bleke huid van het gezicht en op de wangen is er een onnatuurlijke blos.
- Als je luistert, kun je onderscheiden dat de ademhaling van de patiënt gepaard gaat met een ongezond gefluit.
- Elke fysieke activiteit veroorzaakt kortademigheid.
- Veel patiënten worden moeilijk te lopen, ze zweten en drinken constant.
- Vaak klagen patiënten over pijn bij het draaien van hun romp.
Hoest met longontsteking
Dit is een van de belangrijkste symptomen van de ziekte. In de vroege stadia van hoesten is in de regel droog en levert veel ongemak op, omdat aanvallen de patiënt voortdurend lastig vallen. Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, wordt de hoest vochtig en gaat deze gepaard met slijmafscheiding van een slijmachtige consistentie van een geelachtig-groene kleur. Aanvallen veroorzaken pijn in de borst. Soms verschijnt een herpetische uitslag op hun achtergrond.
Hoewel het veel problemen veroorzaakt, is hoesten een "goed" symptoom. Tijdens een aanval met slijm wordt ook een infectie aan de longen ontleend. Als longontsteking zonder hoesten optreedt, dan blijven de ziekteverwekkers in het lichaam en blijven zich vermenigvuldigen, en dit is beladen met complicaties. De afwezigheid van aanvallen kan worden waargenomen bij patiënten die onlangs bronchitis of laryngitis hebben gehad.
Ontsteking van de longen zonder symptomen
Deze vorm van de ziekte wordt in de regel gediagnosticeerd tegen een achtergrond van lage immuniteit, ongecontroleerde inname van krachtige antibacteriële middelen of langdurige behandeling met antitussiva. Als er geen tekenen van pneumonie zijn en de ziekte in het lichaam zich ontwikkelt, wordt de diagnose 'latente pneumonie' gesteld. Het belangrijkste symptoom van de ziekte kan plotselinge kortademigheid zijn. Individuele patiënten merken op dat ze bij latente ontsteking duizelig worden en diep ademhalen.
Om asymptomatische pneumonie te herkennen is het mogelijk en op tekenen zoals:
- ongelijke beweging van de borst;
- zwakte;
- snelle vermoeidheid;
- onvermogen om diep adem te halen;
- pijn bij het draaien van het bovenste deel van de romp.
Hoe wordt pneumonie vastgesteld?
In de meeste gevallen vindt het vermoeden van een ontsteking bij de arts plaats tijdens het onderzoek. Bij het diagnosticeren van longontsteking speelt de X-ray een beslissende rol. Dit is het belangrijkste diagnostische hulpmiddel. Het röntgenogram laat duidelijk de focus van ontsteking zien. Naast fluoroscopie moet de specialist een laboratoriumanalyse uitvoeren en sputum onderzoeken. De procedure helpt om de aard van pneumonie te identificeren en de ziekteverwekker te identificeren, wat bijdraagt tot de aanstelling van een effectieve behandeling.
Een belangrijke fase van de diagnose is een bloedtest. Een verhoogd aantal witte bloedcellen zal de virale of bacteriële oorsprong van de ziekte aangeven. Een andere diagnostische methode is bronchoscopie. Dit is een onaangename procedure, maar het helpt de bronchiën te bestuderen. De essentie van de methode ligt in de introductie door de neus of mond van een dunne buis, waardoor de organen worden geïnspecteerd en, indien nodig, het slijm wordt afgenomen van de plaats van ontsteking.
Longontsteking - behandeling
De therapie moet alomvattend en beter zijn als het in een ziekenhuis wordt uitgevoerd. Hoe een longontsteking te behandelen, beslist de arts. De taak van de patiënt is om strikt te voldoen aan alle voorschriften van de arts. Anders kan de therapie worden uitgesteld en de aandoening verslechteren. Behandeling van ontsteking omvat dergelijke activiteiten:
- Ontvangst van antibacteriële medicijnen. In een typisch en ongecompliceerd verloop van de ziekte worden antibiotica voorgeschreven in tabletten of capsules. In alle andere gevallen wordt het medicijn intraveneus toegediend.
- Fysiotherapie. Eenzijdige longontsteking zonder hoest en ernstige symptomen kunnen worden behandeld met ultraviolette bestraling en andere procedures.
- Thuisbehandeling. Sommige patiënten worden aangeraden om mosterdomhulsels te maken, te behandelen met kruiden en ademhalingsgymnastiek uit te voeren.