De officiële erkenning van het oosterse kattenras gebeurde pas in 1977, maar toen al had ze veel bewonderaars. Nu worden dergelijke katten vooral gewaardeerd om hun gratie, vriendelijk karakter en expressieve uitstraling.
De geschiedenis van het oosterse kattenras
Aanvankelijk werd dit ras niet als onafhankelijk beschouwd, maar integendeel, de voorouders van oosterse katten werden erkend als niet conform de Siamese standaard. De Engelse vereniging van fabriekseigenaren vond ze niet belachelijk en weigerde de externe functies verder te verbeteren. Dit ras werd echter naar Amerika geëxporteerd en er was al erkenning, het opstellen van de standaard en ook langharige oosterse katten werden teruggetrokken. De verhoudingen van de kat werden op het ideale niveau gebracht, het lichaam werd lang en het hoofd kreeg een helder uitgedrukte driehoekige vorm. In Amerika wordt de chocoladekleur van de oosterse kat als een apart ras beschouwd en wordt hij zeer gewaardeerd door de fokkers.
Standaard oosters kattenras
Deze kat moet een fel uitgedrukte, wigvormige kop hebben, amandelvormige ogen enigszins schuin en dus de schedellijnen herhalen, tamelijk grote oren, een lang, slank lichaam op lange dunne benen, goed ontwikkelde spieren en een lange staart. Kleuren zijn toegestaan anders. Vooral mooi is de chocoladekleur van de oosterse kat, er zijn ook gestreepte kleuren in het ras.
De aard van het oosterse kattenras
Kenmerken van oosterse katten kunnen niet zonder vermelding van hun aard. Deze katten zijn buitengewoon vriendelijk en erg gehecht aan de eigenaar. Ze kunnen niet lang alleen blijven, ze beginnen te hunkeren, maar met de eigenaar gaan ze gemakkelijk op reis. Ze spelen graag en trekken de aandacht van iedereen. Om de tekortkomingen van het ras te onderkennen, bevatten velen een luide en niet erg aangename stem, het voordeel is dat ze hypoallergeen zijn