Ureaplasmosis - wat is het?
Praten over wat is ureaplasmosis, gynaecologen letten erop dat dit een besmettelijke ziekte is. Het wordt veroorzaakt door ureumplasmas - de kleinste organismen in het urogenitale systeem, op de slijmvliezen. Hun enige aanwezigheid is geen overtreding. Het micro-organisme wordt als conditioneel pathogeen beschouwd - het provoceert de ziekte met een karakteristieke kliniek alleen met toenemende concentratie. Om deze reden wordt de meisjes gevraagd aan de gynaecoloog een vraag te stellen of het nodig is om ureaplasmose te behandelen. Artsen geven altijd een positieve reactie. De diagnose wordt gesteld op basis van laboratoriumdiagnose, karakteristieke symptomatologie en ziektebeeld.
Ureaplasmosis bij vrouwen - de oorzaken van
Het moet gezegd worden dat ureaplasmose tot sexuele infecties behoort. Deze factor geeft aan dat het mogelijk is om geïnfecteerd te raken met seks. Er zijn andere factoren die ureaplasmose veroorzaken, de redenen voor de ontwikkeling ervan:
- verandering in de omgeving van de vagina, - afname van de zuurgraad als gevolg van ontsteking, leidt tot de reproductie van ureumplasmas;
- niet-naleving van huwelijksrelaties;
- vroege geslachtsgemeenschap;
- langdurig gebruik van antibacteriële middelen, die een verandering in de vaginale flora veroorzaken, veroorzaakt de ziekte;
- verminderde lokale immuniteit.
Ureaplasmosis - diagnose
De laboratoriumstudie vormt de basis van diagnostische maatregelen voor ureaplasmosis. Verschillende methoden worden gebruikt:
- PCR is de belangrijkste, snelle methode om de aanwezigheid van ureaplasms in het lichaam te identificeren. Een positief resultaat is een indicatie voor verder onderzoek van de patiënt, waarbij de concentratie van pathogenen wordt onthuld. De studie kost wat tijd - 5 uur.
- Serologische methoden. Gebruikt als een middel voor differentiële diagnose, als er een vermoeden bestaat van ureaplasma. Tijdens de analyse wordt de aanwezigheid van antilichamen tegen de structuren van het pathogeen vastgesteld.
- Bacteriologisch zaaien. Bekend om een hoge mate van nauwkeurigheid, maar het duurt lang. Na het nemen van een uitstrijkje uit de gewelven van de vagina, de wanden en urethra, wordt het materiaal op een voedingsmedium geplaatst. Beoordeel na een tijdje het resultaat. In dit geval is het niet alleen mogelijk de ziekteverwekker zelf te identificeren, maar ook de concentratie. Artsen bepalen het stadium van de ziekte, de gevoeligheid van het pathogeen voor bepaalde soorten medicijnen.
- De methode van directe immunofluorescentie en immunofluorescentieanalyse (PIF en ELISA ). Om uiteindelijk "ureaplasmosis" te diagnosticeren, kan de analyse worden herhaald.
Ureaplasmosis - de manier van infectie
Om zichzelf te beschermen tegen een ziekte zoals ureaplasmosis, waarvan de symptomen bijna niet worden uitgedrukt, is het noodzakelijk om de manieren waarop het wordt overgedragen duidelijk te begrijpen. Zelfs meisjes die zijn gediagnosticeerd met ureaplasmosis, zoals het is gemeld, weten het niet altijd. De belangrijkste manieren om te infecteren zijn onder meer:
- Seksuele - intieme communicatie met de drager van de ziekteverwekker leidt onvermijdelijk tot de ontwikkeling van een overtreding bij de partner.
- Intra-uteriene infectie - komt relatief vaak voor. Het wordt overgedragen van een zieke moeder op een kind. Een infectie wordt opgemerkt wanneer de baby het geboortekanaal passeert. Meestal worden kinderen van het vrouwelijk geslacht getroffen. Tijdige therapie en preventie van seksuele infecties tijdens de zwangerschap maken het mogelijk om de mogelijkheid van een dergelijke overdracht te vermijden.
Veel minder vaak treedt infectie op als:
- niet-naleving van intieme hygiëne;
- gebruik van niet-hygiënische producten;
- bezoek aan openbare sauna's en baden.
Tekenen van ureaplasmosis bij vrouwen
Vaak kan het veroorzakende agens gedurende een lange tijd aanwezig zijn in het voortplantingssysteem, niet het bestaan ervan aanduidend; - de symptomen van ureaplasmose zijn afwezig. Wanneer gunstige omstandigheden voor hem verschijnen, - onderkoeling, veranderingen in de omgeving van de vagina, is snelle groei van pathogenen waarschijnlijk. Zo leert het meisje over een ureaplasmosis die fixes tekent. Praten over hoe ureaplasmose zich manifesteert in vrouwen, de gynaecoloog vestigt de aandacht op:
- toename van het volume van vaginale afscheiding;
- het brandende gevoel tijdens het plassen;
- falen van de menstruatiecyclus;
- Uitrekkende pijn in het onderste derde deel van de buik.
Het is vermeldenswaard dat sommige ziek zijn met ureaplasmosis, zonder symptomen te merken. Hun ernst is te wijten aan de aanwezigheid van bijkomende aandoeningen. Aldus worden de manifestaties van ureaplasmosis versterkt met endometrium, adnexitis, - algemene gezondheid verslechtert, een toename in lichaamstemperatuur treedt op, wat duidt op ontsteking in het voortplantingssysteem.
Chronische ureaplasmosis
Bij langdurige afwezigheid van noodzakelijke therapie, het niet naleven van medische instructies, voorschriften, kan een diagnose van "ureaplasmosis chronic" worden gesteld, waarvan de symptomen enigszins verschillen. Onder hen zijn:
- frequente handelingen van urination;
- transparante, karige afscheiding uit de vaginaholte;
- zwakke pijn in de onderbuik;
- constante malaise, vermoeidheid;
- verhoogde lichaamstemperatuur zonder duidelijke reden.
Ureaplasmosis bij vrouwen - behandeling
Na de diagnose wordt een conclusie getrokken "ureaplasmosis", hoe zijn artsen te behandelen bepalen op basis van de resultaten van de analyse. De basis van therapie is antibacteriële medicijnen. Een juiste selectie van hen bepaalt het succes van de therapie. In het algemeen omvat het therapeutische proces:
- antibiotica;
- lokale fysiotherapie;
- gebruik van immunomodulatoren.
Behandeling van ureaplasmose bij vrouwen - behandelingsregime
In het begin is het noodzakelijk om te zeggen dat het onmogelijk is om ureaplasmosis te behandelen, waarvan de symptomen hierboven zijn beschreven, met behulp van universele middelen. De cursus wordt individueel geselecteerd, rekening houdend met de veroorzaker van de ziekte, het stadium van de ziekte, de ernst van de symptomen. Gebruik bij de behandeling dergelijke antibacteriële preparaten, zoals:
- tetracyclines - Doxycycline;
- macroliden - Rovamycin, Azithromycin;
- fluoroquinolonen - Avelox, Taricin.
Als voorbeeld van een therapeutisch proces, met een ziekte zoals ureaplasmosis, behandeling bij vrouwen (antibacteriële spectrumbereidingen), gebruik:
- Doxycycline - 100 mg 2 maal per dag. De eerste dosis is 200 mg. Ze drinken een week;
- Azithromycin - de eerste keer - 1 g, dan 0,5 g eenmaal daags, 5-7 dagen;
- Jozamycin - 0,5 g 2 keer per dag, 7 dagen. De eerste methode is dat de dosering wordt verdubbeld.
Parallel van toepassing:
- immunomodulatoren - Immunomax (intramusculair), gelijktijdig met een antibioticum. Niet elke dag aanbrengen, maar binnen 1-3 en 8-10 dagen therapie;
- antischimmel (ter voorkoming van dysbiose) - Nystatine;
- voor het herstel van darmmicroflora - Lactobact.
Ureaplasmosis - behandeling met folkremedies
Voordat de behandeling van ureaplasmose in de volksgeneeskunde van vrouwen plaatsvindt, leiden artsen het hoofdtraject van de therapie. Dit feit bevestigt dat deze behandelmethode als een extra wordt gebruikt en antibacteriële behandeling niet uitsluit. Het wordt aanbevolen om te gebruiken:
- Meng Eleutherococcus (3 delen), distel (3 delen), wortel van zamaniha (1), wortels van aralia (1), zoethoutwortels (5 delen), wortels van angelica (2). Het wordt gemalen in een koffiemolen. 2 eetlepels van het bereide poeder zijn bedekt met een thermosfles, giet een liter steil kokend water een nacht. Neem driemaal per dag, 3 maanden na percolatie in een glas.
- De wortel van de leuzea (2 delen), elecampane (2), de wortel van eleutherococcus (4), althea (4), drop-wortel (5), wortel van ayr (2) worden gemengd en gemalen. Sta een nacht in een thermoskan aan, vul 1 liter kokend water. Neem drie keer per dag, 90 dagen.
Wat is gevaarlijk voor ureaplasmosis?
Zoals elke gynaecologische aandoening kan urogenitale ureaplasmose de ontwikkeling van andere aandoeningen in het voortplantingssysteem veroorzaken. Daaronder zijn:
- coleitis;
- cervicitis;
- neoplasie van de baarmoederhals;
- adnexitis.
Afzonderlijk is het nodig om te zeggen over de schending van het seksuele systeem. Veranderingen in de menstruatiecyclus, wat een onvervreemdbaar resultaat is van ureaplasmose, kan resulteren in een schending van de voortplantingsfunctie. Als vroegtijdige behandeling, gebrek aan goede therapie, onvruchtbaarheid kan optreden als gevolg van een storing in het voortplantingssysteem.
Ureaplasmose tijdens zwangerschap
Artsen proberen de ziekte vroegtijdig te elimineren door uitstrijkjes uit de urethra en de vagina uit te voeren. Als de ureaplasmose niet tijdig wordt ontdekt tijdens de zwangerschap, kunnen de gevolgen voor het kind betreurenswaardig zijn. De ziekte kan op elk moment een miskraam uitlokken. Een infectie van de foetus van de moeder tijdens de zwangerschap is niet het gevolg van de placentabarrière. Misschien is het tijdens de bevalling. Om dit uit te sluiten, wordt prenatale sanatie van het voortplantingssysteem met de benoeming van bepaalde medicijnen uitgevoerd.