Het is eigenaardig voor een persoon om verschillende gevoelens te ervaren, zich te verheugen of opnieuw kwalijk te nemen. Naast de gebruikelijke emoties, kan er onvoorzien en vaag zijn - het gevoel van een realiteit die in het verleden werd geleefd, het wordt meestal een concreet fenomeen genoemd. Wat is deze deja vu, en hoe komt de "vals ervaren" informatie bij ons op, zelfs wetenschappers hebben het niet eens ontrafeld?
Déjà vu - wat betekent dat?
De term deja vu is van Franse origine "déjà vu" in de vertaling, het klinkt "al gezien", dit is een kortstondige toestand van de menselijke psyche, wanneer het de situatie zoals eerder gezien waarneemt - de staat van omen voor specifieke gebeurtenissen in de toekomst. Er is geen logische verklaring voor het deja vu-effect, maar psychologen erkennen dit fenomeen als reëel en inherent aan de menselijke geest.
De reden voor het optreden van deja vu is niet bekendgemaakt, de uitgevoerde studies roepen verschillende versies aan die deze toestand in het onderbewuste provoceren. Een persoon kan deja vu waarnemen als een eerder waargenomen droom, of een abnormale toestand van de psyche - een ingewikkeld spel van de hersenen, dat niet wordt geaccepteerd om hardop te spreken.
Waarom doet het deja vu-effect zich voor?
De studie van de reden waarom déjà vu ontstaat, wordt door veel specialisten beoefend: psychologen, parapsychologen, biologen en fysiologen en degenen die occulte wetenschap beoefenen. Moderne wetenschappelijke studies behandelen het optreden van "valse herinneringen" - deja vu, in het temporale gedeelte van de hersenen dat de hippocampus wordt genoemd, terwijl ze tegelijkertijd de waargenomen informatie in de hersenen opnemen en analyseren.
Overtredingen in het werk van de hippocamus, gedurende een paar seconden, leiden tot de introductie van informatie in het geheugencentrum zonder voorafgaande analyse, maar mislukken na een korte tijd - een fractie van seconden, wordt hersteld en de inkomende informatie wordt opnieuw verwerkt, waargenomen als "eerder gezien" - er worden valse herinneringen gevormd. Een persoon kan het verlies van de werkelijkheid voelen, de gebeurtenissen die zich voordoen kunnen onnatuurlijk en onwerkelijk lijken.
Dejavu is een wetenschappelijke verklaring
Het noemen van specifieke redenen voor deja vu en het karakteriseren van deze toestand als een positieve of negatieve toestand van de psyche is moeilijk. Een van de hypotheses beschrijft de vorming van een dergelijke toestand in momenten van totale ontspanning, het verwijderen van angstige en negatieve gedachten, die op een onderbewust niveau de beelden veroorzaken die toekomstige gebeurtenissen en ervaringen vormen. Psychologen noteren verschillende factoren die deja vu kunnen veroorzaken:
- uitputting van de fysieke kracht van het lichaam;
- pathologische toestanden van de psyche;
- zenuwaandoeningen - stress;
- scherpe veranderingen in atmosferische druk;
- hoog niveau van intelligentie;
- aangeboren neiging tot buitenzintuiglijke vermogens;
- de aanwezigheid van het genetische geheugen;
- diep ontwikkelde intuïtie;
- het samenvallen van slaperige visies met echte gebeurtenissen.
Om in een onbekende situatie te komen, om een stressvolle toestand te voorkomen, begint het menselijk brein met het actief analyseren van bekende feiten, zoekt naar geschikte beelden en bedenkt spontaan nieuwe elementen van informatie. Deze aandoening komt vaak voor bij volledig geestelijk gezonde mensen, maar epileptici en mensen met eerder ervaren trauma in het slaapgedeelte van hun hoofd hebben meer kans om 'fout geheugen' te ervaren.
Deja vu in Psychology
Hij drukte zijn hypothese over deja vu Sigmund Freud uit, hij geloofde dat dit fenomeen een echte herinnering is, lang verborgen (soms speciaal) in het onderbewustzijn. Het verbergen van dergelijke informatie kan worden geprovoceerd door pijnlijke ervaringen met concrete omstandigheden, of door publieke negatieve meningen, religieuze verboden. Gedetailleerde voorbeelden van deja vu, gebaseerd op echte voorbeelden, beschreef hij in zijn werk "Psychopathology of everyday life".
Soorten deja vu
Psychologen, die het fenomeen deja vu beschrijven, onderscheiden daarin de zes meest voorkomende soorten die in het dagelijks leven van elke persoon kunnen voorkomen. Er wordt algemeen aangenomen dat dergelijke vermogens niet voorkomen bij kinderen jonger dan 18 jaar, ze zijn inherent aan emotioneel actieve mensen die acuut reageren op gebeurtenissen die vatbaar zijn voor een gedetailleerde analyse van omstandigheden met een enorme levenservaring. Verschillende gezichten van deja vu:
- Deja veku - het gevoel dat iemand bekend is met de omstandigheid in meer kleine details die verborgen zijn in de huidige tijd, vergezeld van de kennis van geluiden en geuren en de voorspelling van verdere gebeurtenissen.
- Deja-bezoek - een duidelijke oriëntatie op een onbekende locatie, kennis van de route op een plaats waar een persoon nog nooit is geweest.
- Deja senti - een valse herinnering aan gevoelens uit het verleden, komt voort uit geluid of stem, het lezen van een aflevering van een boek.
- Presque vu - een aangrijpend gevoel dat een persoon op het punt staat om inzicht te zien, en het feit dat voor anderen verborgen is, ontrafelt, ter nagedachtenis aan associatieve details opzoek doet, is er een acuut gevoel van morele bevrediging.
- Jama Vu - de bekende situatie wordt onherkenbaar, ongebruikelijk.
- De geest van de trap is later de juiste beslissing voor specifieke omstandigheden, een geslaagde replica of een tactvolle zet, die nu nutteloos is.
Déjà vu en thumieu
Wetenschappers hebben studies uitgevoerd naar de toestand van deja vu in tegendeel, als resultaat hiervan werd bewezen dat er een jumew optreedt, van een tijdelijke overbelasting van de hersenen - een beschermende reflex die de geest beschermt tegen vermoeidheid, tijdens intensief werk. Iemand die zichzelf in een vertrouwde omgeving met vertrouwde mensen vindt, kan het realiteitsgevoel tijdelijk verliezen - begrijp niet waarom hij hier is. Vaak wordt een dergelijke aandoening gekenmerkt als een psychische stoornis - een symptoom van seniele psychose , schizofrenie, paramnesie.
Hoe de deja vu te veroorzaken?
Kunstmatig een gevoel van deja vu provoceren kan dat niet. Hij wordt beschouwd als een plons op het onderbewuste niveau, niet gevoelig voor bewuste opkomst. Het gevoel van de realiteit van de omstandigheden en gevoelens die in het verleden werden ervaren, komt plotseling op en net zo plotseling verdwijnt de deja vu helemaal aan het begin van het voorval een tijdelijke illusie of een onhandelbaar psychisch vermogen - een blik in de parallelle werkelijkheid.
Hoe zich te ontdoen van gevoelens van deja vu?
Veel wetenschappers associëren het voorkomen van deja vu met hersenmoeheid, op basis van deze hypothese wordt de behandeling van dit fenomeen gevormd - een verandering in het gebruikelijke schema. Effectief advies hoe zich te ontdoen van deja vu - geef maximale tijd voor een goede nachtrust; om deel te nemen aan fysiek actieve recreatie in de natuur; luister naar de stilte en geluiden van de natuur; om volledige ontspanning te bereiken; tijdelijk de belasting van de hersenen uitsluiten.
Is dit goed of slecht voor Dejavu?
De eerste beschrijving, die een storing in de hersenen behandelt, en de verklaring dat deja vu slecht is, is opgesteld door Aristoteles. Het komt voor in een persoon op basis van ernstig mentaal trauma, of verborgen complexen, gebeurtenissen die zich in het verleden hebben voorgedaan. Om van deja vu af te komen, moet je een gedetailleerde analyse maken van de ervaringen van angstige situaties, het verleden vergelijken met de huidige kansen die de keuze van actie in specifieke omstandigheden bieden. Het is onmogelijk om het verleden te veranderen, het is belangrijk om er een les van te leren, en het negatieve 'opzettelijk weggegooid'.
Deja vu en schizofrenie
Psychoanalytici karakteriseren het voorkomen van het deja vu-effect als een teken van schizofrenie en epilepsie, het kan van enkele seconden tot 5 minuten duren. Als deze aandoening vaak voorkomt en verschillende keren wordt herhaald, en ook uitgesproken hallucinaties vertoont, moet u contact opnemen met specialisten. Het zal de mate van de aandoening bepalen als de norm of pathologie die een complexe behandeling vereist.