In de familie van herpesvirussen is er één speciale vertegenwoordiger die bijna alle systemen en organen van de mens kan beïnvloeden. Bovendien heeft hij vele manieren van overdracht, wat zijn wijdverspreide prevalentie veroorzaakt. Cytomegalovirus of CMV-infectie, volgens medisch onderzoek, treft bijna 100% van de wereldbevolking op de leeftijd van 50 jaar. Tegelijkertijd is een volledige genezing van de ziekte nog niet mogelijk.
Chronische en acute CMV-infectie
In feite kan direct na infectie met cytomegalovirus worden gezegd dat de ziekte is overgegaan in een chronische vorm. Zelfs met de implementatie van effectieve therapeutische maatregelen, blijven pathologische cellen voor altijd in het lichaam, in een latente of inactieve vorm. Tegelijkertijd is er helemaal geen symptomatologie of is deze zo aspecifiek dat een persoon de aanwezigheid van de betreffende infectie niet vermoedt.
Symptomen van CMV-infectie in de normale staat van immuniteit:
- zwakte;
- pijn in de keel, pershenia;
- loopneus;
- verhoogde lymfeklieren;
- hoofdpijn;
- hoesten;
- pijn in de gewrichten, pijn in de spieren;
- verhoogde lichaamstemperatuur;
- spijsverteringsstoornissen .
Blijkbaar doet het klinische beeld meer denken aan SARS of ARI, mononucleosis . Gewoonlijk ondergaat het immuunsysteem na 2-5 weken de vermenigvuldiging van virale cellen en gaat CMV over in de latente fase en dienovereenkomstig in de chronische vorm. Terugvallen kan optreden met een verslechtering van de gezondheidstoestand, infectie met andere soorten herpes.
Het acute verloop van het cytomegalovirus is kenmerkend voor mensen die lijden aan immunodeficiënties - HIV, hemoblastosis, lymfoproliferatieve ziekten, evenals patiënten die een orgaantransplantatie-operatie ondergaan. In dergelijke gevallen wordt de CMV-infectie gegeneraliseerd, wat ernstige laesies van de ingewanden veroorzaakt:
- bijnieren;
- leverparenchym;
- nier;
- pancreas;
- milt;
- darmen;
- slijmachtige ogen;
- gewrichten;
- perifere zenuwen;
- de hersenen;
- speekselklieren;
- longen.
Congenitale en verworven CMV-infectie
Infectie De beschreven ziekten kunnen seksueel, huiselijk, fecaal-oraal en verticaal zijn (in de baarmoeder van de moeder). In het laatste geval leidt cytomegalovirus tot ernstige gevolgen. Tot 12 weken groei van de foetus, infectie veroorzaakt een miskraam. Na deze periode zal de baby waarschijnlijk worden geboren met een aangeboren cytomegalische ziekte, afwijkingen van de ontwikkeling. Andere situaties van verworven CMV-infectie komen ofwel in chronische inactieve of in gegeneraliseerde vorm voor, zoals hierboven beschreven.
Diagnose van CMV-infectie
Zelfverdenking van de aanwezigheid van dit type herpes is bijna onmogelijk vanwege de niet-specificiteit van de symptomen. De dermatovenereoloog kan de exacte diagnose stellen, maar alleen na laboratoriumonderzoek:
- analyse van monsters van biologische vloeistoffen voor de aanwezigheid van reuzencellen;
- detectie van CMV door PCR-diagnostiek;
- detectie van serum immuun-immuunantigenen tegen cytomegalovirus.
Behandeling van CMV-infectie
In de gebruikelijke loop van de beschouwde ziekte met symptomen die doen denken aan het mononucleosis syndroom, acute respiratoire virale infectie of ARI, en ook het transport van het virus, is speciale therapie niet vereist.
Behandeling in het geval van generalisatie van het proces wordt uitgevoerd met behulp van antivirale middelen:
- ganciclovir;
- Foksarnet;
- valganciclovir;
- Tsitotekt.
Nadat de infectie in een latente vorm is overgegaan, wordt de therapie gestaakt, omdat deze geneesmiddelen zeer toxisch zijn.
Preventie van CMV-infectie
Op dit moment zijn er geen effectieve maatregelen om infectie met het virus te voorkomen. Daarom wordt preventie alleen bij vrouwen tijdens de zwangerschap uitgevoerd door regelmatig bloedonderzoek op de aanwezigheid van gigantische cellen.