Vanwege het feit dat honden ons niets kunnen vertellen met een menselijke stem, is er soms een misverstand tussen de eigenaar en zijn huisdier. Maar honden zijn geen domme wezens, ze maken veel verschillende geluiden en maken verschillende bewegingen, die de stemming kunnen begrijpen en anticiperen op de bedoelingen van het huisdier.
In dit artikel zullen we de basisgeluiden en karakteristieke bewegingen van de samenstellende delen van de hond onderzoeken, die u moet kennen om uw huisdier te begrijpen.
"Spraak" van de hond
- Lai - in de meeste gevallen (ongeveer 70%) blaffen honden om de aandacht van de gastheer te trekken en veel minder vaak - zonder reden (meestal jongere personen doen dit). In de hoogte van de hoektand van de hond, kun je zelfs de reden bepalen: een hoge schors spreekt over haar angst, en een lage spreekt over de agressie die wordt ervaren.
- Huilend - honden rapporteren dus het meest hun eenzaamheid en kunnen een schoft zijn voor iemand of iets (muziek, sirene).
- Grommen is de manier waarop vreugde en voldoening worden overgebracht.
- Muilen is het eerste teken van ontevredenheid, agressie, waarschuwing voor iemands intenties.
- Krijsen, jammeren en piepen - deze geluiden brengen de honden hun angst of gevoelens van wrok over, vanwege de heersende onverwachte situatie (ze stapten op een poot, ontmoette iemand).
"Mimicry" van een hond
ogen
- toename - agressie;
- afnemen - angst, emotie;
- zicht op zij aan - slechte gezondheid of onderdanigheid;
- een directe blik met spanning - een dreiging, een waarschuwing dat het beter is om nu niet te naderen.
oren
- opgeheven oren geven aan dat de hond ergens in is geïnteresseerd, luistert;
- verhoogde top met voorwaartse helling - agressie;
- podzhatye of voorovergebogen - dat is het ervaren van angst, bezorgdheid of bezorgdheid;
- volledig ingedrukt op het hoofd, elk naar hun kant gericht - uitdrukkelijke inzending.
De mond
- gesloten - een gevoel van kalmte;
- op een kier, de lippen uitgerekt in de hoeken, terwijl de voortanden (snijtanden en hoektanden) worden getoond - gehoorzaamheid of angst;
- toont de voortanden, plooien verschijnen op de snuit - agressie;
- lippen uitgerekt, zichtbare voor- en achtertanden (premolaren en kiezen) - angst;
- De lippen worden naar achteren getrokken zodat de tanden zichtbaar zijn - het bereidt zich voor om te bijten.
staart
- rechtopstaande staart betekent angst;
- kwispelen met de verhoogde top - vreugde en zelfvertrouwen;
- Verlaagd tussen de achterpoten - onzekerheid, berusting;
- Vastgemaakt aan de maag - angst.
wol
- uitpuilend aan het einde - woede, overexcitatie, agressie;
- haaruitval - een staat van stress.
"Poses" van een hond
"Ik wil spelen"
De hond rent en springt rond, loopt eerst heel dichtbij en rent dan weg, dit kan allemaal gepaard gaan met sonore geblaf. Willen de hond spelen, landen tijdens het springen, buigt naar voren poten, laat de achterkant van de stam opgeheven, en bevriest, terwijl het zijn staart kan zwaaien.
"Ik ben bang"
De hond wordt als kleiner tegelijk: hij buigt zijn rug, kruipt op zijn poten, zijn oren worden stevig tegen het hoofd gedrukt en de staart wordt tussen zijn achterpoten gehouden. Spieren van het hele lichaam zijn gespannen en onbeweeglijk.
"Let op! Wees voorzichtig! "
De hond staat rechtop en verdeelt het hele gewicht van het lichaam op vier poten, het hoofd en de nek recht omhoog, de rechte oren worden omhoog en naar voren opgeheven. De stationaire staart bevindt zich in de natuurlijke staat. De hond kijkt gestadig naar het voorwerp dat erop geattendeerd is, het kan beginnen te grommen en in deze richting blaffen.
"Ik ben ongerust!"
De hond kan er net zo uitzien als een staat van alertheid, alleen de staart wordt tegen de achterpoten gedrukt of hij zal scherp kwispelen en de wol zal noodzakelijkerwijs overeind blijven staan.
Om uw huisdier goed te begrijpen, moet u letten op de stem, de gelaatsuitdrukking en de algemene positie van de hond.