Emoxipine - injecties

Verhoogde viscositeit en het vermogen van bloed tot coagulatie heeft een negatieve invloed op de conditie en functie van grote en kleine bloedvaten, evenals het werk van inwendige organen. Om de biologische vloeistof te verdunnen en de vorming van trombi te remmen, wordt een angioprotector genaamd Emoxipin voorgeschreven. De injecties van dit universele medicijn zijn op grote schaal gebruikt in chirurgische, neurologische, endocrinologische en oftalmische praktijken.

Intraveneuze en intramusculaire injectie van Emoxipin-injecties

De beschreven manieren om een ​​3% -oplossing te gebruiken, zijn voorgeschreven voor dergelijke aandoeningen en ziekten:

• insufficiëntie van cerebrale circulatie van chronische aard;
• hemorragische of ischemische beroerte;
• onstabiele angina ;
• acute en chronische pancreatitis;
• voorbijgaande ischemische aanvallen;
• arteriële aneurysmata voor patiënten in de pre- en postoperatieve periode;
• craniocerebraal trauma met hersenweefselschade;
• peritonitis;
• arterioveneuze malformatie van cerebrale vaten voor mensen in de postoperatieve periode;
• postoperatief herstel van patiënten die werden geopereerd voor sub- of epidurale hersenhematomen;
• pseudotumaire pancreatitis;
• acuut myocardiaal infarct;
• preventie van reperfusiesyndroom.

In de cardiologie, eerst (5-15 dagen), wordt intraveneuze toediening van Emoxipin uitgevoerd door middel van infusies. Om een ​​druppelaar samen te stellen, wordt 10 ml van het geneesmiddel gemengd met zoutoplossing of dextrose, glucose in een standaard fles van 200 ml. De frequentie van infusies is 1-3 keer per dag.

Na deze kuur is een behandeling met intramusculaire injecties van 3% medicijn 2-3 keer per 24 uur voor 3-5 ml nodig. De therapie wordt uitgevoerd van 10 dagen tot 1 maand.

Bij de behandeling op de neurologische en neurochirurgische afdeling wordt alleen intraveneuze toediening uitgevoerd in dezelfde doseringen als eerder aangegeven. De duur van de cursus is 10-12 dagen. Als er sprake was van een hemorragische beroerte, worden intra-arteriële bolusinjecties aanbevolen. Vóór de toediening van 5-10 ml Emoksipin gemengd met 10 ml zoutoplossing. Na het verlichten van de exacerbatie (5-10 dagen), duurt de therapie maximaal 28-30 dagen. In dit geval infuus intraveneuze injectie van 4-20 ml van het geneesmiddel in een complex met 200 ml zoutoplossing.

Zowel bij patiënten met een operatie als bij patiënten met pancreatitis, wordt het gebruik van emoksipina voor druppelaars (5 ml geneesmiddel per 200 ml isotone vloeistof) tweemaal per dag aanbevolen. Met necrotiserende vormen van pathologieën, wordt 5-10 ml van het geneesmiddel, gemengd met 100 ml zoutoplossing in de coeliakiepijp, toegediend.

Emoxipine als ooginjecties

In de oogheelkunde wordt het betreffende medicijn voorgeschreven voor complexe therapie en preventie van de volgende ziekten en aandoeningen:

• angioretinopathy;
• vasculaire trombose van het netvlies;
• trauma, brandwond en ontsteking van het hoornvlies;
• intraoculaire en subconjunctivale bloeding;
• complicaties van bijziendheid;
• cataract ;
• chorioretinale dystrofie;
• chirurgische ingrepen aan de ogen;
• dystrofische keratitis;
• Postoperatieve periode na behandeling van glaucoom.
• de noodzaak om het hoornvlies te beschermen.

Vaak is het bij het lezen van de instructies voor het geneesmiddel niet helemaal duidelijk welk deel van het oog de injecties van Emoxipine doen:

1. Subkonyunktivalno. Injectie van een 1% oplossing wordt uitgevoerd door een naald onder de conjunctiva in te brengen, in het gebied van overgangsvouwen van slijmvliezen, 0,2-0,5 ml.
2. Parabulbarno. Punctie wordt uitgevoerd door de huid van het onderste ooglid tot een diepte van ongeveer 1 cm, in de ruimte nabij de oogbal. Dosering - 0,5-1 ml.
3. Retrobulbarno. De injectie wordt gemaakt in de binnenste plooi van het onderste ooglid, door het slijmvlies tot een diepte van 1,5 cm. De naald bevindt zich onder een hoek naar het midden van het oog, 0,5-1 ml van de oplossing wordt geïnjecteerd.

Injecties worden dagelijks of om de 48 uur gedurende 10-30 dagen uitgevoerd.

In zeldzame gevallen worden injecties van Emoxipin tegelijkertijd in de ogen en de tempel voorgeschreven. Echter, deze praktijk van het behandelen of voorkomen van oftalmische ziekten is zwaar bekritiseerd door specialisten vanwege de zwakke effectiviteit van deze methode, onachtzaamheid van de toepassing. Bovendien is er een hoog risico op zenuwbeschadiging bij het injecteren in de tempel.

Kan de druk stijgen na een injectie met Emoxipine?

De lijst met bijwerkingen tijdens de behandeling met de overwogen medicatie omvat een verhoging van de bloeddruk. Daarom is het belangrijk voor hypertensiva om vooraf een cardioloog te raadplegen.

Andere bijwerkingen van Emoxipine:

• slaperigheid na een korte opwinding;
• allergische manifestaties;
• lokale reacties van de huid en de slijmvliezen op de injectieplaats.