Lumbale radiculitis - symptomen en medicatie

Lumbale radiculitis is een complex van symptomen die gepaard gaan met de ontsteking van de zenuwwortels die de intervertebrale voorvoet van het lumbosacrale gebied van de wervelkolom binnenkomen. De pathologie ontwikkelt zich scherp en verandert vaak in een chronische vorm met periodiek optredende exacerbaties van verschillende duur. Meestal wordt radiculitis geassocieerd met osteochondrose van de wervelkolom. Overweeg wat de symptomen zijn van lumbale (lumbosacrale) radiculitis en welke medicatie is in dit geval effectief.

Symptomen van lumbale (lumbosacrale) ischias

Met de radiculitis van deze lokalisatie, zijn pijnlijke sensaties geconcentreerd in de lumbosacrale regio en de bil en worden gegeven aan de lies, heup, scheenbeen, voet en teen tips. De pijn ontstaat abrupt, onverwacht. In dit geval merken patiënten op dat de pijn toeneemt met de beweging van de romp of het been, waarbij het hoofd naar voren wordt gekanteld, uitgespannen, hoestend en nies. Om de aandoening te verlichten, nemen patiënten vaak een geforceerde houding aan, liggend op de gezonde helft van het lichaam met een gewond been tegen de maag gedrukt.

Naarmate de pathologie vordert, ontwikkelen zich de volgende symptomen:

• een schending van de gevoeligheid van de huid in de loop van zenuwbeschadiging, uitgedrukt in de gewaarwording van gevoelloosheid, tintelingen, branden;
• blancheren, koelen en uitdrogen van de huid langs de aangetaste zenuw ten gevolge van weefseltrofisme;
• de uitgedrukte spanning van de spieren in het lumbale gebied, die later dunner en zwakker worden.

Behandeling van lictaire wervelkolom ischias met medicijnen

Medicamenteuze behandeling met geneesmiddelen van verschillende groepen en vormen met symptomen van ischias is een belangrijk onderdeel van complexe therapie, waaronder ook fysiotherapeutische procedures, massage, medische gymnastiek, enz. De benoeming van medicijnen moet worden behandeld door een arts na onderzoek van de patiënt, waarbij een reeks diagnostische onderzoeken is uitgevoerd. In ernstige gevallen van lumbale radiculitis wordt de behandeling uitgevoerd in een ziekenhuisomgeving en worden medicijnen intramusculair toegediend als injecties en kunnen medicinale stoffen direct in de epidurale ruimte van het ruggenmerg worden geïnjecteerd.

In de regel worden systemische bereidingen van de volgende groepen gebruikt:

1. Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (Ibuprofen, Diclofenac, Ketorolac, Indomethacin, Naproxen, enz.), Die helpen de ontstekingsreactie op het gebied van compressie van de zenuwwortel te verminderen en pijn te verminderen.
2. Miorelaxantia (Midokalm, Sirdalud, Baksolan, enz.) - om spasmodische skeletspieren te ontspannen, pijn te verminderen en motorische activiteit te verhogen.
3. Vitaminepreparaten (vitamine B, P) - herstel het zenuwweefsel door het gedrag van impulsen langs de zenuwen te verbeteren.
4. Biostimulantia (aloë-extract, Plasmol, FBS, enz.), Die de activering van metabole processen in de inflammatoire focus bevorderen.
5. Steroïde geneesmiddelen (Hydrocortison, Prednisolon, Dexamethason, enz.) - met de inefficiëntie van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen om het ontstekingsproces te verminderen, pijn te verlichten, wallen te elimineren.

Van de lokale medicijnen met radiculitis meestal gebruikte zalven, gels en crèmes met niet-steroïde ontstekingsremmende stoffen. Ook populair zijn externe opwarmingsmiddelen, die stoffen bevatten die metabole en regeneratieve processen in weefsels versnellen. Dus de meeste patiënten krijgen de volgende medicijnen voorgeschreven:

• Fastum-gel;
• Voltaren ;
• Finalgon;
• Viprsal;
• Apisatron en anderen.