In het lichaam van een vrouw treden voortdurend cyclische veranderingen op, die worden beheerst door haar hormonen. Dankzij dit heeft de mooie helft van de mensheid de mogelijkheid om moeder te worden. Maar hiervoor is het noodzakelijk dat in zijn eierstokken een ovulatie plaatsvindt, de eicel gerijpt en bevrucht met het sperma. In de eerste fase van de cyclus in de eierstok rijpt een vrouw verschillende follikels, maar slechts één van hen bereikt de juiste maat, die dominant wordt genoemd. Daarin rijpt het ei. Dan is er een breuk, het gele lichaam blijft in de eierstok en vloeistof in het kleine bekken. In de eileider komt de seksuele cel van een vrouw binnen, dat wil zeggen, de ovulatie vindt plaats.
Zwanger wordende vrouwen krijgen meestal een verwijzing van gynaecologen naar folliculometrie. Zogenaamde echografie, die de rijping van de follikels in de eierstok volgt, het uiterlijk van de dominante en zijn breuk, dat wil zeggen, er is toezicht op de ovulatie. Maar soms wordt een vrouw gediagnosticeerd met een "persistentie van de follikel", wat erg verwarrend en angstaanjagend voor de patiënten klinkt. Dit is de naam voor de voortzetting van de follikel, die rijpt tot de vereiste grootte, maar de breuk en bijgevolg de ovulatie niet optreedt. Het ei wordt dus niet bevrucht en de langverwachte zwangerschap treedt niet op. De persisterende follikel bestaat gedurende 7-10 dagen na de menstruatiecyclus, waarna het menstrueel bloeden begint. Er zijn gevallen waarin een vrouw een aanzienlijke vertraging in menstruatie heeft (tot 1,5 maand). De follikel zelf degenereert vaak in een cyste.
Follikel Persistentie: Oorzaken
Omdat de functie van vruchtbaarheid gereguleerd wordt door hormonen, leidt hun onbalans tot het verschijnen van een dergelijke ernstige pathologie als de persistentie van de dominante follikel. De eerste fase van de vrouwelijke cyclus wordt gereguleerd door oestrogenen, waardoor de groei en rijping van follikels in de eierstok plaatsvindt. Bij een gezonde vrouw met de rijping van de follikel en het begin van de eisprong zou het oestrogeenniveau moeten dalen en zou het niveau van luteïniserend hormoon moeten stijgen. Dan barst de dominante follikel, en de eicel daalt af in de eileider. En als de hormonen niet op het juiste niveau zijn ingesteld, ontwikkelt zich de persistentie van de rijpe follikel. Overigens is het probleem vergelijkbaar met de persistentie van het gele lichaam, waarin het niveau van luteïniserend hormoon wordt verhoogd. Het gele lichaam bestaat al een lange tijd en ontaardt dan ook in een cyste.
Symptomen van persistentie van de follikel
Artsen kunnen het probleem herkennen aan de hand van de volgende symptomen:
- verhoogde oestrogeenspiegels en verlaagde niveaus van progesteron in het bloed;
- Detectie van de follikel met echografie gedurende een lange tijd;
- De afwezigheid van de belangrijkste tekenen van ovulatie: het gele lichaam en vocht in de voorste ruimte.
Bovendien omvatten de symptomen van persistentie van de follikel frequente menstruatie gedurende verschillende maanden en zijn excessieve overvloed wanneer deze optreedt.
Follikelpersistentie: behandeling
Vrouwen met deze pathologie worden in de eerste plaats geneesmiddelen voorgeschreven die de vestiging van normaal hormonaal bevorderen
- progesteron, rotol of norkolut intramusculair 9 dagen voor de verwachte menstruatie binnen 5-7 dagen;
- geneesmiddelen die oestrogenen onderdrukken: clostilbegite, clomid, tamoxifen van de vijfde tot de negende dag van de cyclus gedurende enkele maanden.
Ook wordt niet-medicamenteuze behandeling verschaft in de vorm van stimulatie van de bekkenorganen door elektrostimulatie, ultrageluid, gynaecologische massage en lasertherapie.
Maandelijkse monitoring is vereist in de vorm van folliculometrie en de levering van hormoontesten om het succes van de behandeling te controleren.