Urogenitale chlamydia

Chlamydia is een seksuele infectie, waarvan de veroorzaker een soort micro-organisme Chlamydia trachomatis is. Urogenitale chlamydia bevindt zich in de cel als een virus, maar in zijn structuur lijkt het meer op een bacterie. Om deze reden, en ook vanwege zijn vermogen om binnen cellen te parasiteren, is chlamydia moeilijk volledig te genezen.

Urogenitale of genitale chlamydia komt voor bij 6-8% van de wereldbevolking. En meer dan 50% van de gevallen komt gelijktijdig voor met andere seksuele infecties ( ureaplasmosis , gardnerellez, trichomoniasis). De prevalentie van de ziekte is te wijten aan de ernst van de symptomen, de complexiteit van de diagnose, de ontwikkeling van stammen van deze bacterie, resistent tegen antibiotica. Urogenitale chlamydia leidt vaak tot niet-gonokokken urethritis, onvruchtbaarheid, pneumonie, ontsteking van de bekkenorganen.

Er is ook zo'n type chlamydia als extragenitale chlamydia, waarnaar de ziekte van Reiter wordt verwezen met de volgende triade van symptomen: conjunctivitis, artritis, urethritis.

Oorzaken van urogenitale chlamydiose

De piekincidentie van chlamydia-infecties valt op de leeftijd van 17-35 jaar. Overdracht van infectie vindt plaats met genitaal-genitale, orale genitale en anaal-genitale contacten.

Infectie kan ook optreden tijdens de bevalling, wanneer chlamydia van de moeder wordt doorgegeven aan een pasgeboren baby. In dit geval spreken ze van chlamydia van pasgeborenen.

Symptomen van urogenitale chlamydiose

In de acute fase manifesteren de symptomen van de ziekte zich door glasvochtafvoer uit de urethra. Het kan ook worden waargenomen: jeuk, ongemak bij het urineren, klonteren van de urethrale sponzen.

Soms zijn er tekenen van bedwelming, zwakte, een lichte temperatuurstijging.

Maar in de regel vindt chlamydia-infectie zonder speciale symptomen plaats. Zodra de symptomen zijn ontstaan, kunnen ze spontaan verdwijnen of verschijnen ze af en toe in een milde vorm. Dus chlamydia gaat over in een chronische vorm, die vele organen en systemen van het lichaam beïnvloedt.

Behandeling van urogenitale chlamydiose

Bij de behandeling van dit type infectie wordt veel antibiotica gebruikt, in het bijzonder macroliden, fluoroquinolonen, tetracyclines. De keuze van het antibioticum wordt bepaald door de ernst van het infectieproces.

Naast antibiotica bij de behandeling van urogenitale chlamydia worden immunomodulatoren, antischimmelmiddelen gebruikt en voor sterke afscheiding uit de urethra worden antimicrobiële preparaten van plaatselijke toepassing gebruikt.

De behandeling moet noodzakelijkerwijs alle seksuele partners van de patiënt passeren.

Aan het einde van de behandeling wordt aanbevolen om een ​​herhalingsonderzoek uit te voeren om de genezing van de ziekte te bevestigen.