De gewoonte om gehuwde verlovingsringen te dragen is sinds de oudheid aanvaard. Maar ondanks het voorschrijven van deze mode, heeft het huwelijk van mannen en vrouwen tot nu toe een dilemma - op welke vinger een verlovingsring moet worden gedragen.
Op welke vinger dragen ze de trouwring van een getrouwd meisje?
Een van de meest populaire legendarische verhalen over de verlovingsring is het verhaal van de verloving van Maria en Jozef. Volgens de legende droeg de timmerman zijn ring aan de linkerhand, maar aan welke vinger - de opvattingen lopen uiteen. Iemand gelooft dat de naamloze, de andere - het gemiddelde. Beroemde kunstenaars verbeeldden vaak het moment van verloving in hun schilderijen, maar niet allemaal volgden de klassieke versie - Rafael en Perugino, bijvoorbeeld, toonde Joseph, die de ring op de vinger van Maria's rechterhand sneed.
In de Middeleeuwen was er ook geen overeenstemming over deze symbolen van het huwelijk - vrijwel elke heerser heeft bij zijn decreet vastgesteld op welke vinger de trouwring van zijn onderdanen nu rust. En de keuze in dit geval kan absoluut op elke vinger van beide handen vallen. Het Engels van de 17e eeuw droeg bijvoorbeeld dit symbool van het huwelijk op hun duimen, terwijl de Duitsers de pink droegen.
Omdat in het christendom het antwoord op de vraag om een vinger te kiezen voor een verlovingsring nog steeds controversieel is, hebben historici geprobeerd zich tot andere bronnen te wenden. In het oude Egypte, met een keuze uit handen, waren historici ook onbeslist, maar de vinger van de inwoners van dit land gaf de voorkeur aan het naamloze. Tussen haakjes, in het oude Egypte was de metalen strip die in een ring was verbonden een symbool van pure en eeuwige liefde. De rijke Egyptenaren gaven hun geliefde gouden ringen, en de minder welvarende, uit koper, brons of zilver.
Er is een interessante versie van de verklaring van de reden dat het de ringvingers zijn die gekozen zijn voor de trouwringen. Volgens deze mythe symboliseren alle vingers naaste verwanten - kinderen, ouders, broers en zussen en naamloze echtgenoten. Als je je handpalmen samen vouwt, je vingers tegen elkaar drukt, dan zijn al je vingers, behalve de naamloze, gemakkelijk genoeg om uit elkaar te spreiden. Dit symboliseert het hoofdidee van het huwelijk - mensen maken een huwelijk om voor elkaar te leven, elkaar te dienen. Kinderen, ouders, broers en zussen verlaten het huis en alleen het paar zal voor altijd bij elkaar blijven.
Op welke vinger dragen ze vandaag een verlovingsring?
In de moderne maatschappij, de gewoonte om een verlovingsring op één vinger of een andere vooraf bepaalde religie en woonplaats te rijgen. Aanhangers van het katholieke geloof kiezen de ringvinger van de linkerhand, tk. geloof dat de trouwring aan dezelfde kant als het hart gedragen moet worden. En bovendien is er een lange traditie dat de ringvinger van deze hand rechtstreeks is verbonden met het hart door een ader, ader of zenuw (afhankelijk van de interpretatie). De orthodoxe staat op het symbool van huwelijksrelaties op de vierde vinger van de rechterhand, voortkomend uit de notie dat "rechts" een verwant is van het woord "waarheid", bovendien wordt dit kruis ook uitgevoerd door het kruis.
Aan de rechterkant worden symbolen van huwelijksbanden gedragen door Duitsers, Indianen, Noren, Spanjaarden, Russen, Oekraïners, Polen, Grieken, Venezolanen. Armeniërs, Azerbeidzjanen,
Op welke vinger zijn de trouwring van de weduwe en gescheiden?
Er zijn geen speciale regels over welke vinger de trouwring moet zijn na het verlies van een echtgenoot of echtscheiding. De meest voorkomende optie is een handwijziging, d.w.z. als na de bruiloft de vrouw een trouwring aan haar rechterhand droeg, dan tijdens weduwschap - aan de linkerkant. Gescheiden voor het grootste deel liever de trouwring volledig te nemen, zodat het geen pijnlijke herinneringen veroorzaakt.