Onvrijwillige spiercontracties die optreden als epileptische aanvallen worden convulsies genoemd. Ze zijn meestal symptomen van verschillende ziekten en pathologieën van het zenuwstelsel. Om dergelijke problemen te behandelen, worden anticonvulsieve of anticonvulsieve geneesmiddelen gebruikt die niet alleen de aanval kunnen stoppen, maar ook langdurige, langdurige remissie bieden zonder frequente terugval.
Anticonvulsiva voor epilepsie
De oorzaak van aanvallen is in dit geval de verstoring van de normale functies van neuronale cellen in de hersenen. De meeste medicijnen die zijn ontwikkeld voor de complexe therapie van epilepsie zijn ontworpen om de prikkelbaarheid in het focale gebied te verminderen.
Wanneer psychomotorische en grote convulsieve aanvallen worden voorgeschreven:
- fenytoïne;
- lamotrigine;
- primidon;
- Karbamzepin;
- valproaat;
- clonazepam;
- fenobarbital;
- Beclamide.
Als er kleine aanvallen met convulsies zijn:
- ethosuximide;
- Trimethadion.
U kunt ook de vermelde medicijnen gebruiken voor grote en psychomotorische aanvallen.
Als er een epileptische status is, worden de volgende geneesmiddelen aanbevolen:
- diazepam;
- fenytoïne;
- lorazepam;
- Clonazepam.
Bij alcoholische epilepsie worden op dezelfde manier anticonvulsiva gekozen, afhankelijk van het type aanvallen. Meest vaak benoemd:
- valproïnezuur;
- ethosuximide;
- fenobarbital;
- Fenytoïne.
Het is belangrijk op te merken dat deze medicijnen een zeer sterk effect hebben op de neuronen en receptoren van de hersenen, waardoor hun activiteit wordt geremd. Ze zijn verslavend en stoppen abrupt hun ontvangst ten strengste verboden. Om deze redenen worden anticonvulsiva zonder recept niet vrijgegeven bij apotheken. Ze behoren tot een aantal verdovende en steroïde stoffen, veroorzaken veel bijwerkingen, waarvan sommige behoorlijk gevaarlijk zijn en gepaard gaan met ernstige complicaties voor de gezondheid.
Anticonvulsiva met neuropathie en neuralgie
De beschreven variëteiten van zenuwbeschadiging worden gekenmerkt door acute pijn, beperking van mobiliteit van ledematen, verstoring van het functioneren van die systemen van het organisme waarin de zenuw is ontstoken.
Voor de behandeling van vergelijkbare pathologieën worden anticonvulsiva van een aantal gabapentines gebruikt:
- finlepsin;
- Gabantin;
- carbamazepine;
- Tebantin;
- Gabagamma;
- Pregabaline (geschikt voor de behandeling van zelfs diabetische neuropathie).
Lamotrigine wordt minder vaak voorgeschreven, alleen als er terugkerende episoden van intense aanvallen zijn.
Anticonvulsiva voor voeten en handen
Als er geen epilepsie en ontsteking van de zenuwen in de medische geschiedenis is, worden de convulsies pas behandeld nadat de exacte oorzaak van de pathologie is vastgesteld.
Zachte anticonvulsiva worden gebruikt:
- magnesiumsulfaat;
- Zagretol;
- lamictal;
- Aktinerval;
- hexamidine;
- fenytoïne;
- Alproks;
- Lamitor.
Onder de voorgeschreven medicijnen worden vaak benoemd:
- Xanax;
- Valium Rosh;
- Keppra;
- Mazelin;
- Valparin.
Het is belangrijk op te merken dat u geen van deze medicijnen alleen kunt gebruiken, omdat de oorzaak van stuiptrekkingen in de benen of handen een vaak voorkomende verwonding, onderkoeling, platte voeten , een tekort aan vitamines en sporenelementen in het lichaam kan zijn.
Nieuwe anticonvulsieve geneesmiddelen voor parkinsonisme en de ziekte van Parkinson
Therapie van beschreven ziekten houdt het gebruik van medicijnen in die de activiteit van hersenstructuren verhogen:
- amantadine;
- benserazide;
- levodopa;
- bromocriptine;
- Difeniltropin;
- carbidopa;
- selegiline;
- Trihexyphenidyl.
Deze geneesmiddelen helpen alleen bij symptomatische behandeling (convulsieve aanvallen elimineren), maar na annulering komen klinische manifestaties in de regel terug.