Atrofie van het maagslijmvlies of atrofische gastritis is een van de vormen van chronische gastritis veroorzaakt door de dood van een deel van de mucosale cellen en vervanging van de klieren die enzymen en maagsap produceren met een gemeenschappelijk bindweefsel. Als gevolg hiervan is het proces van vertering van voedsel en de assimilatie van voedingsstoffen verbroken, wat het hele lichaam negatief beïnvloedt.
Oorzaken en symptomen van atrofie van het maagslijmvlies
Meestal ontwikkelt zich atrofische gastritis als gevolg van bacteriële gastritis en het chronische ontstekingsproces dat hierdoor wordt veroorzaakt.
Bovendien kunnen de oorzaken van de ontwikkeling van de ziekte zijn:
- auto-immuunfactoren (erfelijke aanleg);
- onregelmatige en onevenwichtige voeding;
- het constante gebruik van voedsel, negatief van invloed op het slijmvlies (een groot aantal gekruid, geroosterd, enz.);
- alcoholisme;
- blootstelling aan giftige stoffen;
- langdurig gebruik van krachtige geneesmiddelen die het slijmvlies beïnvloeden.
Atrofische gastritis vermindert de functionaliteit van de maag, dus een van de belangrijkste symptomen van de ziekte:
- verminderde eetlust;
- een boer met een onaangename geur;
- misselijkheid;
- zwaar gevoel in de maag.
Ook kan het gevolg zijn van een slechte voedselvertering:
- ontlastingstoornis;
- gerommel en zwelling van de buik;
- intolerantie voor bepaalde soorten voedsel (voornamelijk gefermenteerde melk);
- een dysbacteriose.
Ontwikkeling van atrofie van het maagslijmvlies
Atrofie van het slijmvlies kan zowel focaal zijn als de hele maag bedekken.
Gewoonlijk begint de ziekte met een focale vorm, waarbij individuele zones van schade, van verschillende grootte en in verschillende stadia van het beloop van de ziekte worden waargenomen. Deze vorm van de ziekte heeft vaak geen uitgesproken symptomatologie en manifesteert zich mogelijk pas als deze uitgroeit tot een gevaarlijkere vorm en niet van invloed is op de meeste of alle slijmvliezen.
Het is ook gebruikelijk om atrofie van het slijmvlies van het antrale deel van de maag te beschouwen. Dit deel van de maag, dat zich in het bovenste gedeelte bevindt, is verantwoordelijk voor het malen van voedsel en het verder door de pylorische sluitspier te duwen. Zuurgraad in dit deel van de maag wordt meestal verminderd en de klieren produceren slijm, ontworpen om het effect van zoutzuur op de maag te neutraliseren. Als gevolg van atrofie van het slijmvlies neemt de bescherming van de maag tegen het zuur dat daardoor wordt geproduceerd af, hetgeen de kans op verwonding en ontsteking van niet alleen de antrale, maar ook andere delen vergroot.
Behandeling van maagmucosale atrofie met medicijnen
In het geval van de bacteriële aard van de ziekte, kunnen antibiotica worden voorgeschreven. Afhankelijk van de zuurgraad van de maagomgeving, kunnen geneesmiddelen die de productie van zoutzuur verminderen of verhogen, worden voorgeschreven en bijna altijd - substituten voor maagzymen:
- Pancreatin ;
- feestelijke;
- Panzinorm.
Ook worden vitamine-complexen voorgeschreven, in de eerste plaats B12, omdat de verteerbaarheid daarvan eerst ondergaat.
Het is de moeite waard eraan te denken dat in verwaarloosde gevallen bij afwezigheid van een behandeling atrofie van het maagslijmvlies kan leiden tot het ontstaan van kanker.
Dieet met atrofie van het maagslijmvlies
Bij een dergelijke ziekte moet het dieet zo zacht mogelijk zijn, bestaan uit licht verteerbare producten die geen schade toebrengen of een overmatige belasting voor het aangetaste orgaan veroorzaken. uitgesloten zijn:
- voedsel dat grove vezels bevat;
- koolzuurhoudende dranken;
- acute;
- gerookt;
- geroosterd;
- marinades en augurken.
Ook uit het dieet zijn verwijderd:
- chocolade;
- snoep;
- ijs;
- producten die negatief worden beïnvloed.
Handig in dit geval:
- mousses;
- gelei;
- andere voedsel en dranken, die de wanden van de maag bedekken.