Een van de ziekten waarmee moderne ouders vaak te maken hebben, is het buigen van de galblaas bij kinderen. Deze ziekte in de manifestatie van symptomen is veel ongemak, vooral het kind zelf. De essentie is dat het vanwege de vervormde vorm van de galblaas niet volledig werkt. De uitstroom van gal, noodzakelijk voor de afbraak van vetten, is verstoord, wat het normale proces van spijsvertering verstoort.
Bochten van de galblaas - oorzaken en symptomen
Normaal gesproken is de galblaas peervormig en bestaat hij uit drie delen: het lichaam, de bodem en de nek. Vervorming kan overal worden gedetecteerd.
1. Buig op de kruising van het lichaam en de onderkant van de galblaas. Dit type buiging komt het meest voor. De symptomen ervan zijn:
- pijn, geven aan de rechterkant in het gebied van de scapula, sleutelbeen of sternum;
- misselijkheid;
- braken.
Als de ziekte werd veroorzaakt door een ontsteking, zijn de volgende symptomen van buiging van de galblaas toegevoegd:
- zweten;
- bittere smaak in de mond;
- grijze huidskleur.
2. Buiging van de hals van de galblaas. Dit type verbuiging is het gevolg van de verlenging van de hals van de galblaas of de verzakking van het lichaam zelf. Vervorming is potentieel gevaarlijk, vanwege de mogelijkheid van necrose van de baarmoederhals en de daaropvolgende penetratie van gal onmiddellijk in de buikholte. De symptomen van deze toestand zijn als volgt:
- acute pijn in de buik of linker hypochondrium;
- zwelling;
- misselijkheid;
- geleidelijke temperatuurstijging.
3. Verdraaien van de galblaas op verschillende plaatsen. Zo'n vervorming is zeldzaam. De oorzaken van de vorming van verschillende plooien van de galblaas kunnen de grootte van de blaas zijn, er stenen in worden gevormd of andere interne organen worden verlaagd. De ziekte gaat ook gepaard met pijn en misselijkheid.
Verworven en aangeboren bochten van de galblaas
Aangeboren deformaties van de galblaas komen voornamelijk asymptomatisch voor en worden alleen gedetecteerd bij echoscopisch onderzoek van de buikholte. Experts verwijzen niet naar pathologie of ziekte. Als een kind opgroeit, kunnen ze volledig verdwijnen, omdat de blaas een spierformatie is. In de meeste gevallen blijft de gal van de galblaas die bij zuigelingen wordt aangetroffen levenslang bij hen.
De situatie met verworven dyskinesie van de galwegen is veel gecompliceerder. Het kan het gevolg zijn van galsteenziekte of ontsteking van de galblaas. Verworven bochten van de galblaas, in tegenstelling tot congenitaal, moeten worden behandeld.
Behandeling van de bocht van de galblaas
Het verschijnen van eerder beschreven symptomen is de reden voor een onmiddellijke verwijzing naar een specialist. De arts zal het juiste type behandeling bepalen voor het buigen van de galblaas nadat een volledige diagnose is gesteld. Cholagogue-geneesmiddelen kunnen alleen aan de patiënt worden aanbevolen als er geen stenen en zand zijn.
Chirurgische interventie voor patiënten met dyskinesie is eerder uitzondering dan regel. In het algemeen wordt de nadruk gelegd op medicamenteuze behandeling.
Bij het buigen van de galblaas is voeding belangrijk, wat wordt bepaald door de arts, op basis van het ziektebeeld. Zonder falen moeten vette en gefrituurde gerechten, evenals eidooiers, uit het rantsoen van het kind verdwijnen.
Dieet in de bocht van de galblaas wordt gedurende een zeer lange tijd waargenomen, het hangt allemaal af van het verloop van de ziekte. Ondanks de beperkingen in voeding, moet ze het eetpatroon van het kind niet slecht maken. aanbevolen:
- granen;
- soepen op groenten- en kippenbouillon;
- konijn en vlees van pluimvee;
- varkensvlees en rundvlees in gekookte vorm;
- kwark;
- niet-zuur fruit en groenten;
- boter en plantaardige olie.
Het is aan te raden als de gerechten voor een stel worden bereid. Van zoet tot kinderen kunt u marshmallows, soufflé en melksnoepjes geven.
Wat is gevaarlijk om de galblaas te buigen?
Wanneer symptomen van biliaire dyskinesie optreden, moet u het bezoek aan de arts niet uitstellen. De ziekte is beladen met stasis van gal, de vorming van stenen en stofwisselingsstoornissen in het lichaam. In sommige gevallen kan erosie en zweren in het slijmvlies van het maagdarmkanaal optreden.