Een vergelijkbare situatie doet zich voor wanneer het sperma de eicel bevrucht, niet in de baarmoederholte, maar daarbuiten, dat wil zeggen in het peritoneum, de eierstok of de eileider. Volgens de statistieken bevindt de ectopische zwangerschap zich in 98% van de gevallen in de eileider, dus een vrouw ervaart vaak pijnlijke of ongemakkelijke gevoelens in een gebied dicht bij de eierstok.
Om ectopische zwangerschap te elimineren met minimale complicaties voor het lichaam van de vrouw, is een tijdige diagnose uiterst belangrijk. Als in een vroeg stadium niet wordt vastgesteld dat het embryo niet op de plaats is waar het nodig is, gaat de groei en ontwikkeling door. De eileider waarin de foetus zich bevindt, is niet bedoeld voor de foetatie, dus het is verbroken en een vrouw kan overvloedig bloeden. Het gevaarlijkste is tegelijkertijd interne bloeding, omdat in dit geval er een bedreiging is voor het leven van een vrouw.
In dit artikel zullen we u vertellen wanneer de buis barst met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en als er tekenen zijn, moet u onmiddellijk medische hulp zoeken.
De timing van buisbreuk met buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Sommige vrouwen, zelfs in de aanwezigheid van kenmerkende symptomen, raadplegen geen arts op 2 of 3 weken na de menstruatie, omdat zij geloven dat een buisbreuk met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet zo vroeg kan zijn. Deze situatie is erg zeldzaam, want vóór 4 weken is het embryo nog steeds ongewoon klein en in de meeste gevallen bevindt het zich in de eileider, zonder het te beschadigen.
Normaal gesproken treedt na 4-6 weken een buisbreuk op met buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar soms gebeurt dit eerder vanwege de fysiologische kenmerken van de vrouw. Dat is de reden waarom het onmogelijk is om de tekenen van buitenbaarmoederlijke zwangerschap en in het bijzonder de breuk van de buis te negeren, ongeacht hoeveel dagen verstreken zijn na de menstruatie.
Het tijdstip waarop de buis barst met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, hangt rechtstreeks af van het gebied waarin het embryo zich bevindt. In de meeste gevallen wordt het bevruchte ei gefixeerd in de isthmische afdeling, waarvan de scheuring plaatsvindt in een periode van 4-6 weken. Als het embryo kiest als een gebied voor zijn verdere groei en ontwikkeling een ampullar deel van de baarmoeder buis, kan dit gebeuren op een tijdstip van maximaal 8 weken. Ten slotte wordt het foetale ei zelden in de interstitiële afdeling geplaatst. Daar kan het lang genoeg bestaan, maar tot wel 12 weken zal de pijpbreuk nog steeds plaatsvinden.
Symptomen van buisbreuk met buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Ongeacht welke week de vrouw is, als een buis barst in de buitenbaarmoederlijke zwangerschap, gebeurt dit onverwacht en gaat gepaard met de volgende symptomen:
- Een ongelooflijk sterke scherpe pijn in de buik, teruggevend aan de lumbale wervelkolom, het been of de anus;
- bloeddruk verlagen;
- verhoogde hartslag en ademhaling;
- zwakte, malaise en verslechtering van de algemene toestand;
- koud zweet, koude rillingen en koorts;
- bleekheid van de bovenste en onderste ledematen;
- verlies van bewustzijn.
De scheuring van de buis met buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een uiterst gevaarlijke toestand. Negeer zijn symptomen categorisch onmogelijk, en als je zelfs maar de minste verdenking hebt, moet je een ambulance bellen.