Burmilla of Burmese zilverachtig is een aristocratisch Brits ras dat in de jaren 80 van de vorige eeuw nogal per ongeluk verwoest heeft met een ongeplande kruising van een Perzische kat en een Birmaanse kat . Het belangrijkste verschil van deze kat is een mooie lange zilverachtige vacht. De officiële erkenning van het nieuwe ras was in 1989 na de presentatie op een tentoonstelling in de stad Sydney.
Burmilla - een beschrijving van het ras
De grootte van Burmilla's kat is gemiddeld, met een gespierd en elegant lichaam, een mooi amandelvormig oog met eyeliner. De randen passeren de neus en de lippen, waardoor de snuit bijzonder expressief is. De kleur van de ogen varieert van amber tot groen en schildpad. Wol kan ook verschillende kleurenopties hebben:
- Gearceerd - met een tint paars en bruin;
- effen kleur crème, zwart, bombay, schildpad;
- tijger gestreept - gespikkeld blauw en gevlekt zwart;
- rokerige, smakelijke chocolade en zwart.
Burmilla-kat - rasstandaard
Een geweldige combinatie van schoonheid en wijsheid van de vertegenwoordigers van dit ras verovert de harten van kattenreizigers over de hele wereld. Het ras van Burmilla-katten volgens de norm heeft dergelijke kenmerken:
- hun lichaam is compact, met sterk bot, ronde en brede borst, krachtige spieren, het graan bevindt zich boven het schouderniveau;
- het hoofd heeft een interessante vorm - breed ter hoogte van de wenkbrauwen, het wordt geleidelijk smaller naar de kin, de maat van de schedel is medium, de wangen zijn vol en rond (de mannetjes zijn groter en enigszins hangend), de snuit is breed en goed ontwikkeld, eindigt in een kleine stompe driehoek;
- neus heeft een lichte, lichte buiging aan de basis, een knobbel op de neus - een diskwalificatiefunctie die de fokkerij kan beïnvloeden;
- de oren van Burmilla zijn middelgroot, breed aan de basis, afgerond aan de uiteinden, ze zijn wijd verspreid, ze staan rechtop met een lichte neiging naar voren, bedekt met kort haar bovenop, met lichte randen aan de binnenkant;
- Wol met een lichte ondervacht, dun, zijdeachtig en glanzend;
- de hoofdkleur is zilver en goud aan de basis, en op de uiteinden - bruin, chocolade, lila, blauw, rood of crème - is er een uitgesproken typering, de buik is lichter dan de rug en de staart;
- de poten zijn krachtig, middelgroot, ovaal van vorm, de achterbenen iets langer dan de voorpoten;
- de staart is lang of half lang, van gemiddelde dikte, afgerond en taps toelopend aan de punt.
Burmilla's karakter
In de meeste gevallen is de aard van deze katten kalm en kalm. De kattenboer is erg gehecht aan de eigenaar, en bestaat goed in gezinnen met kinderen. Zelf is ze speels en behendig, vooral in haar jeugd. Naarmate je ouder wordt, wordt het meer en meer kalm. Hij vindt het leuk om op straat te lopen. Ze is erg leergierig, houdt ervan om de wereld om haar heen te observeren en te bekijken. De intelligentie is boven het gemiddelde. Burmilla is dol op communicatie, praat graag met de eigenaar en tolereert geen lange eenzaamheid. Haar belangrijkste deugden zijn genegenheid, tederheid en vriendelijkheid, gekoppeld aan een aangename stem.
Burmilla rassen - variëteiten
Burmilla-katten zijn er in twee soorten - kortharig en langharig. Korthaar of korthaar komen vaker voor. Op de kleuring vallen ze allemaal in de vier hierboven beschreven typen. Zeer interessant Burmilla-zwart, dat in feite een hybride is van Amerikaanse korthaar en Birmese. Ze lijkt erg veel op een zwarte panter, zoals ze door fokkers was bedoeld. Een andere soort zwarte burmilla is een mengeling van Birmese en Abessijnse katten . Deze katten zijn lichter en dunner.
Langhaar Burmilla
Dit relatief zeldzame ras van burmilla-katten wordt halflangharig genoemd. Dergelijke katten hebben een zachte, zijdeachtige vacht. De langharige en chique pluizige staart van Burmilla is aan de recessieve genen van de Perzische kat-stamvader van het ras gegeven. Als je een honderd procent langharige burmilla wilt, moeten beide ouders een lange jas hebben. Als een van de ouders een kort haar heeft, zullen de nakomelingen hoogstwaarschijnlijk het overheersende gen van het kortharige erven.
Korthaar Burmilla
Het kortharige ras Burmilla staat bekend om zijn eenvoudige karakter. Ze kan gemakkelijk overweg met honden en katten van andere rassen, volledig zonder agressie of vijandigheid te tonen. Haar haar, hoewel kort, zeer dicht en mooi, past precies in het lichaam, maar is, in tegenstelling tot het Birmaanse ras, zijdezacht door de ondervacht. De kleur kan tijger, vast, gearceerd of rokerig zijn. Bij elk van hen ziet de kat er heel sierlijk en elegant uit.
Burmilla katten fokken - onderhoud en verzorging
Een burmilla-kat is volledig bescheiden over de zorg voor haar. De fijne zijdeachtige vacht vereist praktisch geen speciale verzorging - u hoeft hem slechts eenmaal per week te kammen met een borstel met natuurlijke borstelharen, tijdens de rui - een beetje vaker. Baden kan in gevallen van ernstige vervuiling zijn. Over het algemeen doet ze zelf uitstekend werk en likt ze heel voorzichtig.
Een keer per week moet de kat de oren schoonmaken met wattenstaafjes en de ogen wassen met een eenvoudig warm water. Het is niet nodig om de klauwen vaak te knippen om het te laten wennen aan krassen . Bovendien houden Burmillae niet echt van het proces van het snoeien van klauwen. Wat het voeren betreft, zijn er ook geen problemen. Net zo goed eten katten industrieel voedsel en vers voedsel, onafhankelijk gekookt. De hoofdregel is om Burmilla niet te veel te voeren, anders zal verlies van vorm voor haar een grote frustratie worden.
Kitten Burmilla - Kenmerken van Care
Wanneer de Burmilla-kittens het moment komen waarop aanvullende voedingsmiddelen worden geïntroduceerd, is het voor hen noodzakelijk een kwalitatief hoogwaardig gespecialiseerd voer van een vertrouwde producent te kopen. Je kunt ze voeden met natuurvoeding, te beginnen met melkpap, gekookte dooier, magere kwark. Met het begin van een leeftijd van 2 maanden, moeten de kittens van Burmillae geleidelijk worden omgezet in "volwassen" voedsel. Deze - vetarme variëteiten van vlees, zeevruchten en puree. Naast het voeren, is de kwestie van het trainen van kittens in de bak belangrijk. Omdat dit ras heel redelijk is, is het genoeg om slechts een paar keer te laten zien waar hun toilet is.