Nu is de belangrijkste doodsoorzaak in de wereld longkanker. Vaker beïnvloedt de ziekte ouderen, maar deze komt ook voor bij jonge mensen. De behandeling is complex. Het deel daarvan is chemotherapie, die voorziet in de ontvangst van speciale geneesmiddelen voor de vernietiging van pathologische cellen bij longkanker.
Verloop van chemotherapie voor longkanker
Deze methode wordt alleen of in combinatie met chirurgische en radiotherapie gebruikt. Een dergelijke behandeling is het meest effectief bij kleincellig carcinoom, omdat het gevoelig is voor medicijnen. De strijd tegen niet-kleincellige oncologie wordt bemoeilijkt door het feit dat de ziekte immuun is voor therapie. Daarom ondergaan ongeveer 2/3 van de patiënten met niet-kleincellige kanker een conservatieve behandeling.
De essentie van longkankerbehandeling met chemotherapie
Chemotherapie is gebaseerd op de introductie van patiëntmedicijnen die de groei van kankercellen remmen. Ze ontwikkelen op hun beurt weer immuniteit voor medicijnen, dus herhaalde behandelingskuren hebben zelden effectiviteit. Daarom worden nu met chemotherapie tegen longkanker verschillende geneesmiddelen geïnjecteerd, waardoor de cellen zich niet kunnen aanpassen.
De meest voorkomende combinaties van medicijnen zijn:
- Paclitaxel en carboplatine;
- Vinorelbine en Cisplatinum.
Het medicijn wordt ingenomen door intraveneuze injectie of inname. Meestal hun toevlucht nemen tot het gebruik van druppelmethode van toediening. Dosering wordt geselecteerd in overeenstemming met het stadium van de ziekte. Na de behandeling, neem een pauze van drie weken om het lichaam te herstellen.
De gevolgen van chemotherapie voor longkanker
Patiënten die al na de eerste kuur zitten, kunnen de onaangename gevolgen van de therapie voelen. Omdat de medicijnen toxiciteit hebben, wordt de patiënt gestoord door misselijkheid, braken, constante vermoeidheid, het optreden van zweren rond de mond. Er is onderdrukking
De effectiviteit van chemotherapie voor longkanker
De intensiteit van manifestaties van bijwerkingen is niet gerelateerd aan het resultaat van de behandeling. Velen vergissen zich en geloven dat hoe ernstiger de complicaties zijn, hoe beter de behandeling. Tijdige detectie van de ziekte, de eigenschappen van het lichaam, de beschikbaarheid van noodzakelijke apparatuur en gekwalificeerde artsen bepalen het succes van de behandeling. Afhankelijk van al deze factoren ligt het overlevingspercentage van deze ziekte na een chemotherapiecursus tussen 40% en 8%.