Urine (urine) - een van de producten van het metabolisme in het menselijk lichaam. Het hoofdbestanddeel is water. Maar gelijktijdig met een overmaat aan vloeistof, worden vervalproducten en toxinen ook vrijgegeven. De algemene analyse van urine maakt het mogelijk om de exacte samenstelling vast te stellen.
Wanneer wordt de urineanalyse voorgeschreven?
Door patiënten een dergelijke studie toe te wijzen, streven artsen het doel na om ziekten te diagnosticeren. Tegelijkertijd wordt de functionaliteit van het urinestelsel geëvalueerd. Vaak, voor inflammatoire en bacteriële ziekten, schrijven de artsen een urinetest voor, waarvan de indicaties als volgt kunnen zijn:
- Diagnose van nierpathologieën: pyelonefritis , nefritis, nefrosclerose, urolithiasis, amyloïdose .
- Detectie van ziekten van de blaas, prostaat.
- Preventieve inspectie.
- Evaluatie van de effectiviteit van de behandeling.
- Onlangs overgedragen streptokokkeninfecties (keelpijn, roodvonk).
Wat laat de urine-analyse zien?
Overtreding van de processen van metabolisme en goed functioneren van inwendige organen beïnvloedt de samenstelling en eigenschappen van urine. Praten over wat de klinische analyse van urine toont, artsen vestigen de aandacht van patiënten op de diagnose van verborgen pathologieën. Met behulp van deze studie kunt u dus vaststellen:
- ziekten van het endocriene systeem (diabetes mellitus);
- vergiftiging van het lichaam met gifstoffen;
- uitdroging.
OAM kan vaststellen in de vroege stadia van urolithiasis, urethritis, blaasontsteking. Bovendien wordt de analyse altijd gebruikt door artsen om de effectiviteit van de voorgeschreven therapie te evalueren. Dokters worden aanbevolen als een preventieve maatregel voor elke patiënt eenmaal per jaar om een algemene urinetest te geven. Dit helpt om de kleinste afwijkingen in de toestand van het lichaam te identificeren, om zo nodig met de behandeling te beginnen.
Hoe kan ik een algemene urinetest doen?
Om een betrouwbaar resultaat te krijgen en de noodzaak van een nieuw onderzoek te vermijden, moet de patiënt de arts vragen hoe hij op de juiste manier urinetests kan uitvoeren. Om biologisch materiaal te verzamelen is het noodzakelijk om een schone, droge pot te gebruiken, het is beter om een speciale container te kopen voor analyse in een apotheek. Voor de studie wordt alleen het ochtendgedeelte van de urine altijd verzameld en is het noodzakelijkerwijs het gemiddelde deel ervan. De procedure zelf van het hek wordt voorafgegaan door een bepaalde voorbereiding.
Algemene analyse van urine - voorbereiding voor aflevering
Om objectieve resultaten te verkrijgen, is het noodzakelijk om een algemene urineanalyse correct te doorstaan, de voorbereiding voor deze studie moet ook het naleven van bepaalde regels omvatten. Er moet rekening mee worden gehouden dat sommige producten de kleur van urine kunnen veranderen, zodat de laborant objectief geen indicatoren als kleur en transparantie kan evalueren. Om dit te voorkomen, worden bieten, wortelen en fruit uitgesloten van de rantsoen aan de vooravond van de analyse.
De dag voor de studie stopt met het nemen van diuretica - medicijnen zijn in staat om de pH, het soortelijk gewicht van urine, het volume te veranderen. De relatieve contra-indicatie voor urinaire ontlasting is de menstruatie. Tijdens de analyse tijdens deze periode moet de vrouw voorzichtig zijn, hygiënische tampons gebruiken. Alvorens een urinalyse te doen, is het noodzakelijk om uit te sluiten van de voeding:
- alcoholhoudende dranken;
- gerookte producten;
- honing;
- ingemaakte groenten.
Hoe urine verzamelen voor algemene analyse?
Om de resultaten van de studie niet te verstoren, moet de patiënt duidelijk begrijpen hoe urine moet worden verzameld voor analyse. Om de organoleptische kenmerken, chemische en fysische eigenschappen van urine te beoordelen, is het noodzakelijk om ten minste 100 ml van deze vloeistof te verzamelen. Vóór de procedure moet het toilet van de uitwendige geslachtsorganen worden uitgevoerd om te voorkomen dat de voorwaardelijk pathogene microflora de urine binnendringt.
Ervaren artsen adviseren vrouwen om een tampon te gebruiken tijdens een omheining, zodat een urinetest een objectief beeld laat zien. Het is belangrijk dat de container direct het gemiddelde deel van de urine is, dus begin eerst te urineren in het toilet. Het verzamelde monster moet binnen 2-3 uur aan het laboratorium worden geleverd. Om de algemene klinische analyse van urine correct de toestand van het urogenitale systeem te laten weerspiegelen, kan het transport van het materiaal het best worden uitgevoerd bij een plustemperatuur (5-20 graden).
Algemene analyse van urine - transcript
Nadat de urineanalyse is uitgevoerd, wordt het transcript van het resultaat uitgevoerd door de arts die de persoon voor het onderzoek heeft gestuurd. Alleen een arts die de kenmerken van de ziekte van de patiënt kent, zijn geschiedenis, kan de verkregen waarden objectief evalueren. De resultaten van de urinetest laten geen nauwkeurige diagnose toe, maar worden gebruikt voor een complexe diagnose van de toestand van de patiënt. Dit houdt altijd rekening met:
- leeftijd van het onderwerp;
- aard van de pathologie;
- de aanwezigheid van chronische ziekten.
Evaluatie van het urinemonster wordt uitgevoerd volgens verschillende indicatoren, die kunnen verschillen afhankelijk van het doel van het onderzoek. Onder de categorieën die vaker worden onderworpen aan onderzoek:
- organoleptische eigenschappen (kleur, transparantie);
- fysisch-chemische eigenschappen (zoutgehalte);
- biochemische kenmerken.
Indicatoren van urineanalyse
Klinische analyse van urine omvat een complexe beoordeling van een groep eigenschappen:
1. Fysisch-chemische parameters:
- transparantie;
- kleur;
- relatieve dichtheid;
- pH;
- eiwitgehalte;
- glucose gehalte;
- bilirubine concentratie;
- het gehalte aan ketonlichamen;
- concentratie van nitrieten;
- aanwezigheid van bloedcellen.
2. Microscopisch onderzoek van het precipitaat:
- Georganiseerd sediment: erythrocyten, epitheelcellen, leukocyten, bacteriën, gistzwammen, tumorcellen;
- ongeorganiseerd urinesediment: het gehalte aan amorfe zouten en kristallen wordt onthuld.
De algemene analyse van urine is de norm
Artsen houden altijd rekening met de leeftijd van de patiënt die een urinetest krijgt toegewezen - de zoutgehalte-norm, chromaticiteit bij kinderen en volwassenen is anders. Bovendien kunnen indicatoren hun waarde veranderen door de aanwezigheid van pathologie, ziekten, chronische processen in het lichaam. Vergelijking van resultaten met normen wordt uitsluitend door een specialist uitgevoerd. Een slechte urinetest is een indicatie voor verder onderzoek van de patiënt. De waarden van de sleutelindicatoren, de urinetesttafel voor volwassenen, worden hieronder gegeven.