Bijten is de verhouding van het gebit met gesloten kaken. Met de juiste (fysiologische) beet bedekken de bovenste tanden de onderste tanden met ongeveer een derde. In dit geval komen alle boventanden in contact met dezelfde ondertanden en zijn er geen gaten in de rijen tanden.
Pathogenese van diepe occlusie
Meestal wordt een dergelijke anomalie geërfd van de ouders. Bovendien kan een verkeerde vorm van beet tijdens de ontwikkeling van de baarmoeder ontstaan door de volgende factoren:
- pathologie van zwangerschap;
- stofwisselingsziekten, virale infecties van de moeder;
- intra-uteriene infectie van de foetus.
Na de geboorte kan een diepe beet ontstaan om de volgende redenen:
- ziekten van het ademhalingssysteem, endocriene systeem, pathologie van KNO-organen;
- ondervoeding, gebrek aan vitamines en sporenelementen;
- aandoeningen van het bewegingsapparaat (schending van houding, skeletaandoening);
- Ziekten en aandoeningen van het dentoalveolaire systeem (frequente cariës, tandverlies, schending van uitbarstingen, afwijkingen van de frenum van lippen en tong);
- langdurig zuigen van tepels, vingers, enz.
effecten
Een diepe beet heeft ernstige gevolgen:
- trauma aan de palatinale delen van het slijmvlies;
- loskomen van de voortanden;
- snel wissen van glazuur;
- schade aan het tandvlees;
- overtreding van kauwfunctie en spraak;
- ziekten van het spijsverteringsstelsel.
Diepe distale beet, wanneer de bovenkaak veel meer ontwikkeld is dan de onderste (de bovenste voortanden zijn te lang in verhouding tot de lagere tanden), leidt dit tot een schending van de ademhaling. Als gevolg - chronische aandoeningen van de luchtwegen, nasopharynx. Externe manifestatie van diepe beet - verkorting van het onderste deel van het gezicht, lelijke positie van de lippen, verdikking van de onderlip.
Deep occlusion-behandeling
Bij het corrigeren van een diepe occlusie wordt rekening gehouden met de leeftijd van de patiënt, de kliniek en de oorzaken van de anomalie. Uiteraard wordt de meest effectieve correctie van diepe occlusie uitgevoerd tijdens de uitbarsting van zuivel of permanente tanden (tijdelijke en vervangbare beet).
Overweeg hoe je een diepe beet in de periode van melktanden (tijdelijk) behandelt:
- introductie van meer vast voedsel in de voeding;
- excommunicatie van slechte gewoonten (zuigen vingers, bijtende lippen, objecten);
- tijdige behandeling van tanden van cariës;
- chirurgische ingreep in geval van een frenum frenum van de tong.
Op de leeftijd van 6 tot 12 jaar is een actieve orthodontische behandeling al vereist. Voor dit doel worden speciale constructies gebruikt - vestibulaire platen, trainers, kapy. De werking van deze apparaten is gebaseerd op de richting van de inspanningen van de kauwspieren op individuele tanden.
Parallel daaraan wordt een reeks oefeningen voor de ontwikkeling van de juiste richting van de kaak voorgeschreven.
Hoe een diepe beet te herstellen tijdens een permanente beet (vanaf 12 jaar), bepaalt de orthodontist, afhankelijk van de ernst van de pathologie. In de meest ernstige gevallen,
Maar meestal wordt het probleem van diepe beet opgelost met behulp van beugels. Hiervoor kan een ligpend beugelsysteem worden gebruikt, dat zich op het binnenoppervlak van de tanden bevindt. Bretels verhogen de beet, waardoor de dentitie wordt gedeeld. Bretels zijn ook gemodelleerd voor kauwtanden met overlapping van het gehele of gedeeltelijke occlusale (kauw) oppervlak.
In tegenstelling tot de correctie van diepe bijten door externe beugels, vereist het linguale systeem geen palatineapparaten. De behandelingsduur is ongeveer 2-3 jaar.