Idealiter, tijdens de zwangerschap, heeft de placenta een bepaalde dikte, gereguleerd door de week. Dus na 22 weken moet de dikte van de plaats van het kind 3,3 centimeter zijn. Na 25 weken neemt het toe tot 3,9 centimeter en al bij 33 weken zwangerschap is de dikte van de placenta 4,6 centimeter.
Wanneer een dikkere placenta wordt waargenomen tijdens de zwangerschap, kan dit duiden op een intra-uteriene infectie van de foetus. In dit geval is het noodzakelijk om een bloedtest af te leggen op toxoplasmose of cytomegalovirus.
Als een zwangere vrouw een placenta heeft die dikker is dan normaal, dan wordt een vrouw door een specialist geobserveerd en naar echografie en CTG gestuurd. Alleen dankzij dergelijke onderzoeken kunt u de aanwezigheid of afwezigheid van pathologieën bij de baby nauwkeurig bepalen.
Oorzaken van dikke placenta
Oorzaken die de verdikking van de placenta beïnvloeden, kunnen als volgt zijn:
- virale ziekten;
- infectieziekten;
- resus-conflict tijdens zwangerschap ;
- diabetes moeders;
- ernstige bloedarmoede;
- dreiging van een miskraam;
- meerlingzwangerschappen;
- pre-eclampsie;
- teveel of tekort aan gewicht van de zwangere vrouw.
Gevolgen van dikke placenta
Wanneer de plaats voor het kind dikker wordt, verschijnen verkalkingen die de werking van de placenta beïnvloeden. Als gevolg van dergelijke processen krijgt de foetus niet genoeg zuurstof, en dit beïnvloedt de intra-uteriene ontwikkeling. Bovendien neemt vanwege de wallen van de placenta de hormonale functie af, die dreigt met de beëindiging van de zwangerschap of bevalling voor de duur.
In ernstige gevallen van verdikking van de placenta zijn antenatale foetale sterfte en vroegtijdige loslating van de placenta mogelijk. Om vreselijke gevolgen te voorkomen, schrijft de arts een aanvullend onderzoek uit zodra hij de verdikte placenta vermoedt. Als zijn angsten zijn bevestigd, heeft hij de ziekte onmiddellijk behandeld.