Tijdens de zwangerschap geeft een vrouw veel testen, en de meest frequente is urineonderzoek. Dit komt door het feit dat tijdens het dragen van de baby de belasting van de nieren en het hart toeneemt. Om de toestand van deze twee systemen te controleren, moet een vrouw voor elk bezoek aan de arts de urine nemen voor analyse.
De belangrijkste urinetest die tijdens de zwangerschap wordt uitgevoerd, is een algemene urinetest. Alleen de urine van zwangere vrouwen moet op de juiste manier worden verzameld en de analyse moet correct worden ontcijferd.
Indicatoren van urineonderzoek tijdens de zwangerschap
De belangrijkste indicatoren voor urine-analyse tijdens de zwangerschap zijn:
- Kleur . Normaal is de kleur van urine strogeel. Een intensere kleur wijst op vochtverlies door het lichaam.
- Transparantie . Urine kan troebel worden door de aanwezigheid van rode bloedcellen, leukocyten, bacteriën en epitheel.
- urine . De waarde wordt beschouwd als 5,0. Een toename van meer dan 7 kan duiden op hyperkaliëmie, chronisch nierfalen, urineweginfecties en andere ziekten. Een daling van de pH tot 4 kan een teken zijn van uitdroging, diabetes, tuberculose, hypokaliëmie.
- Leukocyten . De norm van leukocyten in de analyse van urine tijdens de zwangerschap is niet meer dan 6. Het overschrijden van deze waarde duidt op een ontsteking in de blaas, de nieren of de urethra.
- Eiwit . Normale analyse van urine tijdens de zwangerschap neemt niet de aanwezigheid van eiwit in zich op. Het gehalte is tot 0,033 g / l (0,14 g / l - in moderne laboratoria). Verhoging van het eiwitgehalte kan praten over stress, hoge fysieke inspanning, pyelonefritis, gestosis, proteïnurie van zwangere vrouwen.
- Keton lichamen . Deze toxische stoffen worden gevonden in de algemene urine-analyse bij zwangere vrouwen met ernstige toxemie in de eerste helft van de zwangerschap of bij verergering van diabetes bij een toekomstige moeder.
- Relatieve dichtheid . Deze snelheid neemt toe met de aanwezigheid van eiwit en glucose in de urine, met toxicose en hoog vloeistofverlies. Verlaging van de index vindt plaats met overvloedig drinken, acute schade aan de niertubuli, nierfalen.
- Glucose . Het verschijnen van suiker in de urine in kleine hoeveelheden in de tweede helft van de zwangerschap is niet significant. Immers in deze periode verhoogt het maternale organisme speciaal het suikerniveau, zodat het kind meer krijgt. Een hoog niveau van glucose is een teken van diabetes.
- Bacteriën . De aanwezigheid van bacteriën in de urine met een normaal aantal leukocyten is een teken van nierziekte,
of cystitis. Detectie van bacteriën in de urine samen met een verhoogd aantal witte bloedcellen duidt op het optreden van een nierinfectie. Naast bacteriën kunnen gistachtige schimmels worden gedetecteerd in de urine.
Soms wordt een dagelijks urinemonster gegeven om de functie van de nier tijdens de zwangerschap te beoordelen. Met behulp hiervan wordt de hoeveelheid urine die binnen 24 uur vrijkomt bepaald. De resultaten van een 24-uurs urinetest tijdens de zwangerschap maken het mogelijk om de hoeveelheid creatinine te bepalen die door de nieren wordt gefilterd, de dagelijkse verliezen aan mineralen en eiwitten.