Dwergpinscher - een van de variëteiten van miniatuurhonden, die aan het eind van de vorige eeuw door de Duitsers werd gefokt. Van zijn voorouder, pinscher van groot en gladharig ras, nam hij het allerbeste: moed, loyaliteit, gehoorzaamheid en loyaliteit.
Beschrijving van de ras-dwergpinscher
Deze hond kan gerust een kleine kopie van zijn "kerel" worden genoemd, een standaard pinscher. Het heeft de volgende karakteristieke kenmerken:
- dichte, gladde en hechtende laag;
- hoofd van langwerpige vorm, mager, met een sterke kaak en niet-indrukwekkende jukbeenderen;
- wigvormige snuit heeft een grote en zwarte neus, droge lippen en afgeronde donkere ogen;
- "V" -vormige oren kunnen worden bijgesneden of niet, maar moeten in ieder geval hoog gelegen zijn;
- Sierlijke en sierlijk gebogen nek, soepel veranderend in schoft;
- vlakke ribben, middellangere borstkas met goed ontwikkelde spiermassa;
- korte en krachtige back-ends met een afgeronde croupe en een gecoupeerde staart;
- ledematen gespierd, slank en mager;
- de maximale groei was niet meer dan 30 cm, gewicht - 4,5 kg.
Kleur dwergpinscher onder voorwaarden verdeeld in twee categorieën, namelijk:
- Monochrome - verschillende verzadiging, roodbruine en rode herten, toon.
- Tweekleurig, of tweekleurig - betekent volledig zwart met rode of bruinrode kleur. De laatste moet duidelijke grenzen hebben en zich bevinden op het gebied van de wangen, lippen, kin, wenkbrauwen, anus, borst, enz.
Andere kleuren worden al beschouwd als een afwijking van de standaard.
Kenmerken van de pygmee-pincher
Zeer zoete en zachte wezens die gewoon graag huisdieren en dochters zijn. Aangeboren koppigheid dicteert de noodzaak om de hondmanieren vanaf het puppyschap te onderwijzen. Kinderen en dwergpinscher vinden meteen een gemeenschappelijke taal, omdat hij een actieve deelnemer wordt in al hun spelletjes en grappen. Kleine groei belet niet dat de pinscher agressief is tegenover onbekende mensen en dieren. Hoewel het met andere huisdieren perfect naast elkaar zal bestaan.
De aard van de dwergpinscher bevat een zekere mate van achterdocht en constante angst, dus het is de moeite waard om je voor te bereiden op het constante en sonore blaffen. Als het waar is om het te onderwijzen, dan is het heel goed mogelijk om dit ongemak te voorkomen. Beschrijving van de dwergpinscher zal niet compleet zijn, als je hun opgewekte en opgewekte instelling en het vermogen om een goede vriend en metgezel te zijn niet noemt.
Pygmee-pinscher trainen
Gezien het feit dat deze hond een natuurlijke geest heeft en een verlangen om alles nieuw te leren, hoeft de eigenaar alleen maar doorzettingsvermogen en geduld te tonen als hij leert. Onderwijs dwergpinscher zou moeten beginnen wanneer hij in uw handen was. Naarmate je ouder wordt, heb je karaktereigenschappen die moeten worden aangepast of aangemoedigd. Het paren van de dwergpincher vereist waakzame meestercontrole en voorafgaande training in de vorm van kennis met de "partner", vaccinaties en behandelingen van parasieten.
Zorg voor een dwergpinscher
Een reeks maatregelen om de hond op de juiste manier te houden, is in staat elk lid van het gezin te voeren. De belangrijkste voorwaarde voor het onderhoud is een normale paddock, het reinigen van oren en ogen met een vochtige doek en een zorgvuldige verzorging van de vacht. Dit laatste bestaat uit het periodiek wegkrabben van dood haar en vuil, en ook in baden met speciaal eiwit
Het eten van een dwergpinscher vereist aandacht. Eet en verwaarloos het dieet niet. Het dieet van de hond moet complex en divers zijn. Zorg ervoor dat u gebakken, vet, gerookt en zoet uitsluit. Help de gastheer met de keuze van geschikt voedsel om een groot scala aan kant-en-klare feeds te helpen.
Ziekten van de dwergpinscher zijn zeldzaam. Honden van dit ras lijden het vaakst aan oogpathologieën, zoals glaucoom en cataract. Zelden kan een fenomeen een erfelijke ziekte of infectie zijn. Het is noodzakelijk om dwergpinscherinentingen te doen, vooral tegen hondsdolheid.