- Adres: Jāņa Poruka iela 1, Sigulda, Siguldas pilsēta, LV-2150, Letland;
- Geopend: in 2007;
- Telefoon: +371 67971335;
- Officiële site: tourism.sigulda.lv.
In 2007, tijdens de viering van de 800ste verjaardag van de stad, verscheen er een ongewone straatcompositie in Sigulda - een park van wandelstokken. De nieuwe openbare tuin werd onmiddellijk verliefd op de lokale bevolking en werd een van de meest bezochte plaatsen in Sigulda. Frisse lucht, groene gazons, prachtig bloeiende bloembedden en banken in de schaduw van vertakte bomen. Een ideale plek om te ontspannen! Bovendien is dit park uniek, het tweede in de wereld daar. Allemaal omdat het op een originele manier is versierd - een kleurrijke expositie van prachtige stokken, die het belangrijkste symbool van de stad vertegenwoordigen.
Park van wandelstok in Sigulda - stadsmascotte
Ooit was Sigulda een klein en onopvallend stadje. Tegenwoordig is dit Letse resort tot ver buiten de Baltische staten bekend en wordt het "Vidzeme Switzerland" genoemd.
In de verre negentiende eeuw regeerde Prins Kropotkin in deze landen. Zoals alle opvallende mensen, wilde hij geld en erkenning, dus zocht hij een manier om zijn bezittingen te verheerlijken. En op een dag vond hij het. Als een bekende sprookjesachtige kat in zijn laarzen prees rechts en links zijn meester, de markiezin van Carabas, met zijn onnoemelijke rijkdom, dus begon Kropotkin de rijke mannen van Riga naar Sigulda te roepen. Hij heeft het land zonder spijt uitverkocht voor het bouwen van huisjes en vakantiedorpen, een groot reisbureau ontwikkeld en zelfs de aanleg van de spoorweg " Riga - Valka " voltooid . De pogingen van de prins waren niet tevergeefs. Al snel begonnen zeldzame toeristen Sigulda te bezoeken en na een tijdje werd hun stroom eindeloos.
Inwoners van de stad hebben hun hoofd niet verloren. Sommigen begonnen overmatige woonruimte te huren, anderen gingen de handel in en iemand die vooral ondernemend was, organiseerde een nieuw bedrijf, dat in de toekomst het belangrijkste inkomen werd van veel stadslui en Sigulda over de hele wereld verheerlijkte. Dit is de productie van wandelstokken. Toen schreven ze in de gidsen van de XIXe eeuw: "om over de steile ravijnen en heuvels van Sigulda te lopen, heb je een speciale stok nodig, die je bij een plaatselijke jongen kunt kopen".
Jongens met stokken liepen echt door de hele stad en offerden hun goederen aan toeristen. De stokken werden meestal gemaakt door volwassen mannen. Hiervoor werden dikke staven van flexibele bomen gesneden: hazelaar, wilg, duindoorn, jeneverbes. De voorvormen voor de stokken werden eerst verteerd, gereinigd en vervolgens één uiteinde gebogen in een speciale houten vorm. In deze vorm werden ze achtergelaten totdat het hout volledig droog was. Bereide stokken met gevouwen handvaten werden vaker door vrouwen versierd door middel van verbranden en lakken.
In de tweede helft van de twintigste eeuw werd de productie van wandelstokken gemoderniseerd. Alles werd nog steeds met de hand gedaan, maar werd al gebruikt voor het schilderen van waterdichte inkt en voor het verbranden van patronen - een speciale haak waarmee de meesters verschillende etnografische ornamenten creëerden.
Wat te doen in het park van stokken in Sigulda?
Dit park heeft geen leuk formaat, maar is gemaakt als een soort kunstobject dat is toegewijd aan het symbool van de stad. Hier kunt u:
- ontspan op comfortabele banken met uitzicht op het platform met stokken;
- loop langs prachtige geplaveide steegjes;
- aankoop souvenirs in de buurt voor het geheugen (echte wandelstokken of uitleg over het onderwerp: magneten, sleutelhangers);
- maak prachtige foto's.
Naast de wandelstokken, die een andere dikte en lengte hebben, heeft het park ook leuke parasols. In de zomer zijn ze bedekt met kleurrijke bloembedden.
Hoe kom je daar?
Het park van stokken in Sigulda ligt vlakbij het kabelbaanstation in Krimuldu. Dit is een klein driehoekig gebied tussen de straten van Cesu, Jan Poruk en Lasples.
Als u richting Turaida Castle langs de snelweg P8 reist, bevindt het park van de wandelstokken zich aan de linkerkant.