Deze kleine grappige wezens, met hun lange grote oren, bedekt met dikke franjes, zien eruit als mooi speelgoed. Ze houden de vreemdeling nauwlettend in de gaten met hun zwartglanzende ogen en staan klaar om onmiddellijk alarm te slaan als ze zich bedreigd voelen. Als je denkt dat dit ras van over de oceaan naar ons is gebracht, dan vergis je je heel erg. Het was dankzij de Moskouse fokkers ongeveer een halve eeuw geleden dat langharige Terriers werden geboren.
Geschiedenis van het ras Russisch-Russische langharige Toy Terrier
De eerste terriers verschenen in Engeland, waar lokale jagers deze vrolijke en behendige honden gebruikten om kleine knaagdieren op hun holen te jagen. Met ratten en dassen, deden ze het goed, verdienen de hondenliefhebbers en respect. Aan het begin van de 19e eeuw werden deze honden in heel Europa bekend en raakten zelfs Amerika, goed voor een derde van het totale aantal siersoorten. In Rusland waren ze ook heel populair, maar de revolutie maakte zijn eigen aanpassingen. De Sovjetautoriteiten waren van mening dat de belangrijkste aandacht alleen zou moeten worden geschonken aan die honden die van belang zijn voor de nationale economie - officiële rassen. Grote dieren die worden gebruikt als wachters, herders of in het leger, hebben erkenning en prioriteit gekregen, en kleine decoratieve wezens zijn een tijdje verstoten. Men geloofde dat de Russische langhaar dat de terriers alleen dienen voor het comfort van aristocraten en verwende intelligentsia. Pas halverwege de jaren vijftig begonnen geliefden geleidelijk aan bijna volledig vergeten ras te herstellen.
Het IJzeren Gordijn beïnvloedde het feit dat ze in de USSR hun eigen standaard voor die terriërs creëerden. Isolatie leidde tot de opkomst van een Russisch ras, dat compleet verschilt van dat van honden die in Europa zijn gefokt. Het begon allemaal in de verre 1957 met een kleine Chikki, die werd geboren in een Moskou-familie van kortharige die terrier. De jongen had zwart bont met felrode tans en een langere pelsjas dan zijn familie. Hondenbezitters besloten om deze ongewone functie te repareren, en nadat Chikki gerijpt was, vond hij een vriendin die ook een iets langwerpig haar had. Drie nakomelingen van ons paar werden de grondleggers van een nieuw decoratief ras, dat al snel veel liefhebbers van kleine honden aantrok. De meeste Moskovieten en inwoners van andere steden woonden in de buurt van Chroesjtsjov, dus een kleine grappige nieuwkomer werd onmiddellijk erg populair bij onze bevolking. Pas in de jaren 80, toen uit het buitenland grote hoeveelheden nieuwe decoratieve rassen van honden begonnen te importeren, was de Rus dat de langharige terriër een beetje vol zat met modieuze buitenaardse wezens.
Russische langharige stuk speelgoed terriër - zorg
Deze dieren worden vrij gemakkelijk getraind en met hen zijn er weinig problemen. Als je besluit een andere hond van hetzelfde ras te kopen, kun je rustig zijn, ze kunnen perfect met elkaar overweg. Voor hen is een kattenbak goed, dus de meeste mensen hebben geen problemen met lopen. Het is ongeveer een keer per maand om ze te baden, maar zorg ervoor dat het water niet in de oren valt, die erg groot zijn en speciale zorg vereisen voor Russische terriërs. Controleer ze voortdurend op ontsteking of verschillende infecties. Ook is het regelmatig nodig om de peuters bij te knippen en hun haar ermee te kammen. Die terriër heeft heel weinig ruimte nodig om te spelen. Maar de mogelijkheid om voor hen te rennen is een essentiële noodzaak. Anders kan het huisdier verschillende onaangename gezondheidsproblemen hebben.
Verkoop puppy's van die terriër meestal op de leeftijd van 45 dagen, maar het is het beste om ze een beetje later te kopen - in 2-3 maanden. Ze zijn op deze leeftijd makkelijker om stress te verduren en kunnen zelfstandig eten. Bij het kiezen van een puppy van Russische langharige die terrier, is het raadzaam om hun ouders te zien. Dan weet u precies hoe uw partner eruit zal zien als deze opgroeit. Kijk naar zijn oren, ogen, baby's vacht, anus. Het is wenselijk dat er nergens verdachte afscheidingen of sporen van diarree zijn. Als u van plan bent om een tentoonstelling bij te wonen met uw huisdier, lees dan aandachtig de normen van dit ras. Sommige gebreken of afwijkingen zijn al op jonge leeftijd zichtbaar. Bestudeer ook in een dergelijk geval de stamboom en andere documenten die de fokker noodzakelijkerwijs moet hebben.