Ondanks het feit dat kinderen acute respiratoire virale infecties beter verdragen dan volwassenen, kunnen sommige vormen van griep zeer gevaarlijk zijn. Een van deze uiterst gevaarlijke vormen van de ziekte is de Mexicaanse griep. Om de ziekte tijdig te stoppen en complicaties te voorkomen, is het noodzakelijk om duidelijk de eerste tekenen van de Mexicaanse griep bij kinderen te kennen.
Wat zijn de symptomen van Mexicaanse griep?
Mexicaanse griep wordt veroorzaakt door het type H1N1-virus en wordt van persoon op persoon overgedragen via druppels in de lucht. De risicogroep omvat kinderen van 2 tot 5 jaar, evenals kinderen met een verzwakt immuunsysteem en die lijden aan chronische ziekten: astma, diabetes of hartaandoeningen.
De belangrijkste tekenen van Mexicaanse griep zijn vergelijkbaar met die van normale griep en omvatten:
- koorts;
- hoesten;
- keelpijn;
- hoofdpijn;
- rillingen;
- lichaamspijnen en vermoeidheid;
- braken of maagklachten;
- lethargie en zwakke activiteit.
Tot uitzonderlijke symptomen van de Mexicaanse griep bij kinderen behoren:
- cyanose van de huid;
- afwezigheid van plassen of tranen tijdens het huilen;
- langdurige niet-stimulatie;
- opgewonden toestand of afwezigheid van reacties;
- snel of kortademig;
- eventuele uitslag op het lichaam.
Symptomen van Mexicaanse griep zijn gemakkelijker te detecteren bij adolescenten dan bij jonge kinderen, omdat ze in staat zijn om hun toestand te beschrijven. Bovendien kunnen kinderen periodiek verdwijnen en verschijnen er tekenen van Mexicaanse griep, I. E. het kind kan koorts hebben, waarna de patiënt een grote opluchting zal ervaren, maar na een tijdje keren de tekenen van de ziekte terug met hernieuwde kracht. Daarom moet, zelfs na het verdwijnen van de symptomen van een ziek kind, deze niet binnen 24 uur uit huis worden vrijgegeven.
Hoe manifesteert de Mexicaanse griep zich?
Wanneer de Mexicaanse griep, net als bij een andere vorm van virale infectie, kunt u verschillende stadia identificeren die elkaar veranderen.
- Stadium van infectie . In dit stadium worden geen externe manifestaties waargenomen, behalve de verslechtering van de algemene toestand
(zwakte, slaperigheid, vermoeidheid), wat geassocieerd is met de strijd van het organisme met virussen. - Incubatieperiode . Deze fase duurt enkele uren tot drie dagen, gedurende deze periode worden patiënten gevaarlijk voor anderen en verschijnen de eerste klinische symptomen (niezen, spierpijn, het uiterlijk van vloeibare snot, 38 tot 39 graden koorts).
- De hoogte van de ziekte duurt drie tot vijf dagen. Het organisme wordt verzwakt door een constante "aanval" van virussen op de cellen van het lichaam en opent de weg voor de penetratie van microben, die verschillende complicaties met zich meebrengen (longontsteking, bronchitis). Het verloop van de ziekte hangt af van hoe de behandeling wordt uitgevoerd en van het immuunsysteem van het kind.