Temporale epilepsie

Temporale (frontotemporale) epilepsie is een van de vormen van de ziekte waarbij de focus van epileptische activiteit zich bevindt in de temporale (mediale of laterale) lob van de hersenschors.

De oorzaken van temporale epilepsie

Het optreden van epilepsie van de slaaplobben hangt samen met een aantal factoren:

• perinatale:
• foetale hypoxie ;
• intra-uteriene infectie (rubella, mazelen, syfilis, enz.);
• geboortetrauma;
• verstikking van de pasgeborene;
• focale corticale dysplasie;
• postnatale:
• craniocerebrale trauma;
• neuro-infectie ( brucellose , neurosyfilis, door teken overgedragen encefalitis, herpesinfectie, purulente meningitis, enz.);
• hemorragische of ischemische beroerte;
• tubereuze sclerose;
• intracerebrale hematoom;
• cerebrale aneurysma;
• tumoren (glioom, angioom, enz.), enz.

Symptomen van temporale epilepsie

Het debuut van temporale epilepsie, afhankelijk van de oorzaken die het hebben veroorzaakt, kan op verschillende leeftijden worden waargenomen. Deze vorm van de ziekte wordt gekenmerkt door aanvallen van drie soorten:

1. Simpele aanvallen. Ze verschillen in het behoud van bewustzijn en gaan vaak vooraf aan andere vormen van aanvallen in de vorm van een aura. Ze kunnen zich manifesteren in de vorm van het draaien van de ogen en het hoofd naar de lokalisatie van de epileptische focus, in de vorm van smaak of olfactorische paroxysmen, auditieve en visuele hallucinaties, aanvallen van duizeligheid. In sommige gevallen worden epigastrische, cardiale en respiratoire somatosensorische paroxysmen waargenomen, die zich manifesteren als buikpijn, misselijkheid, brandend maagzuur, een gevoel van knijpen of barsten in het hart en verstikking. Er kunnen aritmieën, rillingen, hyperhidrose, angstgevoelens zijn. Schendingen van mentale functies manifesteren zich in de staat van "wakker worden in de realiteit", het gevoel van vertraging of versnelling van de tijd, het verschijnen in de patiënt van het gevoel dat gedachten en het lichaam niet van hem zijn.
2. Complexe partiële aanvallen. Stroomt met de ontkoppeling van het bewustzijn en de afwezigheid van reacties op externe stimuli. In sommige gevallen is er een stop van motorische activiteit of een langzame daling zonder aanvallen. Kenmerkend uiterlijk van verschillende automatismen - repetitieve bewegingen, kloppen, krabben, smakken, kauwen, slikken, fronsen, knipperen, lachen, herhaling van individuele geluiden, snikken, enz.
3. Secundaire gegeneraliseerde aanvallen. Het komt in de regel voor met de progressie van de ziekte en gaat door met verlies van bewustzijn en krampen in alle spiergroepen.

Na verloop van tijd leidt de ziekte tot mentale emotionele- persoonlijke en intellectuele stoornissen. Patiënten met een temporaal Epilepsie wordt gekenmerkt door traagheid, vergeetachtigheid, emotionele instabiliteit en conflicten. Vrouwen hebben vaak een aandoening van de menstruatiecyclus en polycysteuze eierstok.

Temporale epilepsie - behandeling

Het belangrijkste doel van de behandeling is het verminderen van de frequentie van recidieven en het bereiken van remissie van de ziekte. Begin de behandeling met monotherapie, met het geneesmiddel van de eerste keuze is carbamazepine. Bij niet-effectieve medicamenteuze behandeling is neurochirurgische interventie aangewezen.