Bent u niet tevreden over het huishoudelijk systeem van het secundair onderwijs? Leer hoe je in Japan kunt leren en welke ongelooflijke beperkingen Japanse kinderen vanaf hun kindertijd het hoofd moeten bieden!
Verre Japan houdt niet op te verbazen met zijn ongewone, en soms zelfs vreemde tradities. Het heeft functies en een onderwijssysteem, dat fundamenteel verschilt van het gebruikelijk voor post-Sovjetlanden. Het zal interessant zijn om te weten wat onze studenten in Japan zou verrassen.
1. Het schooljaar begint in de lente!
Kinderen beginnen niet te leren in september, maar in april. Alleen komt er hitte, bomen bloeien, ik wil op straat lopen, maar hier moet je schoolboeken nemen en naar school gaan - horror! De regel van Japanse scholen dat zomervakanties slechts anderhalve maand duren, kan een vogelverschrikker voor onze kinderen worden. In de winter en de lente hebben ze ongeveer 10 dagen rust. Een ander feit dat voor ons niet duidelijk is, is studeren op de vrije dag (zaterdag). Wat betreft de duur van de schooldag, duurt het van ongeveer 8:30 tot 15:00.
2. Niet meer dan twee vrienden in de klas voor een jaar.
Wij zijn gewend om op één school te leren tijdens ons schoolleven, maar voor Japanse studenten is deze regel onbekend. Elk jaar worden alle studenten van de parallelle lessen willekeurig toegewezen, maar de student heeft de kans om niet te delen met goede vrienden, en hiervoor moet hij hun namen (niet meer dan twee) in een speciale vragenlijst schrijven. Misschien helpt het om zich comfortabel te voelen in de samenleving, maar het ziet er, op zijn minst, vreemd uit.
3. Genummerde schoolkinderen.
De volgende regel in Japanse scholen is enigszins vergelijkbaar met die in detentiecentra, omdat elke student een individueel nummer krijgt dat uit vier cijfers bestaat. Het wordt gebruikt voor het ondertekenen van werken, het bezoeken van bibliotheken enzovoort.
4. Schema-verrassing.
Misschien de ontwikkelaars van het onderwijssysteem in Japan, zoals verrassingen, omdat elke week op scholen, studenten een nieuw lesrooster krijgen. Alsof het dergelijke updates zijn, zijn onze studenten moeilijk te voorzien.
5. Veranderingen? Nee, dat deden ze niet.
Als u onze kinderen vraagt wat u het leukst vindt aan school, is het meest populaire antwoord een verandering. Japanse schoolkinderen zijn beroofd van dit plezier, omdat ze de hele dag les krijgen en maar één lunchpauze maken. Het lijkt erop dat vanaf de kindertijd de Japanners zich voorbereiden op de ontberingen van de volwassenheid.
6. Heb je je tanden geborsteld? Ik heb het opgeschreven in een dagboek!
Het dagboek dat de Japanse kinderen leiden, lijkt helemaal niet op het dagboek dat we thuis vaak vergeten. Hierin leggen ze niet alleen de lessen vast, maar ook het volledige schema van hun dag: hoe laat ze opstonden, wanneer ze hun tanden poetste enzovoort. Het lijkt erop dat de kinderen van Japan constant onder controle zijn. Over het algemeen geen persoonlijk leven.
7. Wie is de toiletbediende?
Als op onze scholen leerlingen alleen in klassen worden schoongemaakt, en deze regel niet in alle onderwijsinstellingen wordt gebruikt, moeten kinderen in Japan dingen op orde brengen in andere gebouwen, waaronder toiletten. Stel je eens voor dat de schoolkinderen na de lessen de vloeren, ramen en niet alleen moeten wassen.
8. Er zijn geen dubbele punten!
We hebben vaak, zonder een les te hebben geleerd, met wankele knieën naar school gezonden, een deuce ervaren, en dus worden de Japanse schoolkinderen niet bedreigd. Het is heel simpel: hij bereidde zijn huiswerk voor, hij was omcirkeld in een rode cirkel, zo niet, dan repareerden ze de schuld. Zelfs in Japan is er niemand meer in het tweede jaar, zelfs als de student achterblijft bij anderen.
9. Japanse schoolkinderen zijn gemakkelijk te herkennen aan de kleur van sokken.
Op scholen zijn er strikte beperkingen aan het uiterlijk. Bijvoorbeeld geen experimenten met haarkleur, en jongens moeten alleen korte haarstijlen dragen. Het zal voor meisjes verrassend zijn dat als ze in Japan studeren, ze geen make-up zouden kunnen aanbrengen, hun nagels kunnen verven en geen sieraden kunnen dragen. De regels zijn zo streng dat het management zelfs let op de kleur van sokken, die zwart, wit of donkerblauw moet zijn. Voor onze samenleving lijkt het op gekte.
10. Stille tijd.
Velen tijdens schoollessen herinnerden aan de tuin, of liever gezegd aan een rustig uur, want het zou zo goed zijn om schriften en schoolboeken te pushen en gewoon een dutje te doen. Dit voorrecht is op scholen in Japan, waar kinderen recht hebben op tien minuten slapen op de bureaus.
11. Kennis is macht, hiërogliefen zijn macht!
Stel je voor, Japanse kinderen zouden op drie manieren moeten leren lezen en schrijven: Japanse hiërogliefen, Japanse versie van Chinese karakters en het Latijnse alfabet. Wat zou onze studenten precies bevallen: de beschikbaarheid van internet in de school en het gebruik van moderne informatietechnologieën in het lesgeven.
12. Sasumata in plaats van een poster.
In Japan, op scholen, hangen geen posters of trainingsstands aan een muur en wapens - ja, je hebt het niet gehoord! Bij de deur in elke klas zie je Sasumat - Japanse gevechtsgreep, die, indien nodig, de leraar in staat zal zijn om kinderen te beschermen tegen aanvallen, bijvoorbeeld een dief.
Bonus feit op nummer 13. Japanse schoolmeisjes wissen slipjes niet, ze verdienen ze!
Velen in de kindertijd hebben op verschillende manieren extra verdiend, bijvoorbeeld, ze hebben hun moeder thuis geholpen of met de hond van hun buurman gelopen. Een vreemde manier om geld te verdienen werd gevonden door Japanse schoolmeisjes die verkopen (let op!) Hun vuile slipje. Helaas zijn er veel perverts in de wereld, en Japan is geen uitzondering, daarom zijn dergelijke goederen erg in trek.