Trofische zweer aan het been - symptomen, behandeling en gevolgen

Trofische zweer is een necrotische laesie van de huid of het slijmvlies. Het lijkt misschien dat het geen bijzonder gevaar oplevert. Een dergelijk oordeel is echter onjuist. Als de laesie niet tijdig wordt ontdekt en de tijdige behandeling wordt gestart, zullen er ernstige complicaties optreden.

Wat is trofische zweer?

Dit oppervlaktedefect wordt gevormd vanwege de schending van de bloed- en lymfecirculatie. Als gevolg van deze storing missen de cellen voedingsstoffen en zuurstof. Na verloop van tijd valt de trofische zweer de onderliggende weefsels aan. Deze nederlaag geneest niet lang, maar integendeel, hij groeit zowel in lengte als in breedte. Het kan niet langer dan 3 maanden duren.

Door een focale laesie op het lichaam te vinden, kunnen patiënten niet wachten om erachter te komen: trofische zweer - wat is het. Diagnose van deze aandoening helpt specifieke tekenen die eigen zijn aan deze ziekte. Deze ziekte komt niet plotseling en spontaan voor. Zelfs in de beginfase wordt het gekenmerkt door bepaalde tekens. Deze ziekte treft vaak de voeten en benen.

Waarom komen er trofische zweren op de benen voor?

De ziekte kan worden veroorzaakt door verschillende "provocateurs". Trofische ulcera van de onderste ledematen worden vaker gediagnosticeerd bij dergelijke ziekten:

1. Diabetes mellitus - door een storing in het endocriene systeem beginnen problemen met de bloedcirculatie te ontstaan ​​en wordt een verhoogde kwetsbaarheid van de bloedvaten waargenomen. Als gevolg hiervan worden trofische ulcera gevormd.
2. Hypertensie - wanneer de druk stijgt, is er een spasme van de bloedvaten en zijn de huidweefsels ondervoed. Vaker is de nederlaag oppervlakkig en heeft deze geen invloed op de hypodermis.
3. Spataderen - door de vorming van trombi is er stenose van bloedvaten.

Bovendien kunnen de volgende factoren de ontwikkeling van trofische ulcera veroorzaken:

• niet-naleving van hygiënevoorschriften;
• psoriasis ;
• dermatitis;
• erysipelas ontstekingen ;
• trauma;
• overgewicht;
• bevriezing en brandwonden;
• ongemakkelijke schoenen dragen.

Trofische ulcera in spataderen

Deze aandoening is te wijten aan de vernietiging van bloedvaten. Zuurstof en voedingsstoffen worden niet meer aan de weefselcellen afgegeven, dus een trofische zweer aan het been wordt gevormd in spataderen. Haar voorboden zijn zeehonden, blauwe plekken, schaafwonden en blauwe plekken. Om deze reden is het belangrijk om aandacht te besteden aan eventuele veranderingen in de huid. Alle krassen moeten zorgvuldig worden behandeld met een antiseptisch middel, aangezien het binnendringen van microben en stof ernstige gevolgen zal hebben.

Trofische zweren bij diabetes

Bij hyperglycemie is deze aandoening ernstiger. In 50% van de gevallen leidt deze ziekte tot amputatie van de onderste extremiteit. De trofische zweer bij diabetes mellitus wordt veroorzaakt door ondervoeding van huidcellen. Deze voorwaarde wordt veroorzaakt door de volgende factoren:

• pathologie van bloedvaten;
• schending van innervatie;
• onvoldoende voetverzorging;
• een afname van fysieke activiteit.

Trofisch ulcus - symptomen

Alle symptomen die kenmerkend zijn voor deze ziekte kunnen voorwaardelijk worden onderverdeeld in de volgende groepen:

• voorafgaande pathologische laesie;
• degenen die zich manifesteren in de ontwikkeling van de ziekte.

Trofische ulcera van het onderbeen of de voet hebben dergelijke symptomen vóór de opkomst:

• zware zwaarte in de benen;
• gevoelloosheid van ledematen;
• lichte pijnlijke pijn;
• zwelling van de voeten .

Aan attributen die een trofische zweer vergezellen, is het mogelijk om het te dragen:

• een branderig gevoel dat ontstaat door de schade aan de zenuwuiteinden van de huid;
• ernstige jeuk;
• convulsies (kan duren van enkele seconden tot 5 minuten);
• veranderen in de schaduw van de huid (het krijgt een roodachtige en soms violette) kleur;
• verhoogde droogheid van de huid als gevolg van de beschadiging van de talgklieren;
• pijn bij het aanraken van de aangedane ledemaat;
• het uiterlijk van erosie.

Stadia van trofische ulcera

Deze aandoening heeft de volgende ontwikkelingsfasen:

1. De eerste fase is het uiterlijk van de laesie en de progressie ervan.
2. Stadium van zuivering.
3. Littekens van de zweer langs de randen.
4. Epithelisatie.

De beginfase van de trofische zweer op het been manifesteert zich met een lichte roodheid van de plek. Zwelling kan ook optreden. Vaak sijpelen er druppels vloeistof door de huid. Er is een verdorring van de epidermale weefsels (te oordelen naar dit proces verschijnen witachtige vlekken op het oppervlak). Als er in dit stadium geen tijdige behandeling is, zal er een korst verschijnen. Het zet zich intensief uit en verkleurt de huid van het getroffen gebied in een kersenkleur. De beginfase kan van enkele uren tot 2-3 weken duren.

In het stadium van reiniging zijn zweren afgerond. Ze produceren bloederige of mucopurulente afscheiding met een onaangename geur. In dit stadium kan jeuk optreden. Als de trofische zweer op de voet wordt gekruld, helpen de foto's die zijn genomen aan het begin van de behandeling en tijdens het proces om de veranderingen in het getroffen gebied te zien. Foci verkleinen, op hun oppervlak verschijnen roze gebieden. De duur van de periode van littekens en daaropvolgende epithelisatie hangt af van de volgende factoren:

• dimensies van erosie;
• tijdigheid van de gestarte behandeling en de effectiviteit ervan;
• toestand van de gezondheid van de patiënt.

Trofische zweer op het been - behandeling

Alle therapeutische procedures worden voorafgegaan door diagnostische maatregelen. Behandeling van zweren is een specificatie van flebologische artsen. Vaker wordt dergelijk onderzoek benoemd:

• dopplerografie van schepen;
• Röntgenstralen;
• algemene analyse van urine en bloed;
• MRI;
• dagelijkse monitoring van de arteriële druk.

De strijd tegen de ziekte in elk geval wordt uitgevoerd volgens een individueel schema. Deze benadering wordt verklaard door het feit dat er veel factoren zijn - provocateurs van de ziekte. Zodra een nauwkeurige diagnose is gesteld, beginnen ze met de therapie. Behandeling van trofische ulcera kan medisch en operatief worden uitgevoerd. Als hulpmethoden worden de middelen van mensen gebruikt.

Kan ik een trofische zweer op mijn been genezen?

Als de diagnose op tijd wordt gesteld en de therapie op tijd wordt gestart, is de prognose geruststellend. Alleen de behandeling moet worden uitgevoerd onder toezicht van een gekwalificeerde arts. De patiënt moet onmiddellijk alle voorschriften van de arts in acht nemen voor een spoedig herstel. Trofische zweer op het been is een verraderlijke ziekte. Als je het vecht met handwerkmethoden, kun je de situatie alleen maar verergeren. Om deze reden wordt zelfgenezing niet aanbevolen.

Behandeling van trofische ulcera van de onderste ledematen - medicijnen

Het doel van deze of andere geneesmiddelen is rekening te houden met de verscheidenheid van de ziekte en de ernst ervan. De behandeling van trofische ulcera bij diabetes mellitus wijkt dus enigszins af van de therapie die wordt voorgeschreven voor spataderen. Als de wond nat is, worden dergelijke medicijnen voorgeschreven:

• niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen - Diclofenac, Ketoprofen;
• antibiotica - Fuzidin, Geksikon, Levomitsetin, Miramistin;
• antibloedplaatjesaggregatiemiddelen - Reopoliglyukin, Pentoxifylline;
• antiallergische middelen - Suprastin, Tavegil.

Behandeling van de trofische zweer is de zuivering en spoeling. Voor deze doeleinden wordt zoutoplossing gebruikt. Als de trofische spatader zich in een langdurig stadium bevindt, wordt na chirurgische verwijdering van dode cellen een geneesmiddel dat de regeneratie van weefsels versnelt extern gebruikt. Zalf van trofische ulcera kan dit worden voorgeschreven:

• levomekol;
• Dioksikol;
• Streptolaven;
• solkoseril;
• Ebermin.

De arts besteedt ook speciale aandacht aan het verbandmateriaal. Zijn keuze hangt grotendeels af van het soort wond. Als het steriel is, wordt een verband aangebracht dat de huid hydrateert en inademt. Wanneer de zweer is geïnfecteerd, wordt een verband gebruikt, dat zorgt voor de absorptie van de secreties van de wond. Bovendien moet het verband antibacterieel werken.

Trophic ulcer - folk remedies

Alle thuis uitgevoerde manipulaties moeten worden uitgevoerd onder toezicht van de behandelende arts. Vaak gebruikt voor het wassen van wonden zijn kruidenthee (van kamille, stinkende gouwe, touw of goudsbloem). Ze hebben een antiseptisch effect, dus niet alleen de ontsteking wegnemen, maar ook bijdragen aan de vorming van een nieuwe huidlaag. Voordat u ze echter gebruikt, moet u ervoor zorgen dat er geen allergische reactie op het 'medicijn' is.

Hoe een trofische zweer behandelen met teerbalsem?

ingrediënten:

• juniper tar - 100 g;
• kip dooier - 2 stuks;
• rozenolie - 1 eetl. lepel;
• gezuiverde terpentijn - 1 tl.

Voorbereiding, gebruik:

1. Dooiers worden gemengd met olie en teer.
2. Voeg langzaam terpentijn toe aan het mengsel terwijl je de samenstelling constant roert.
3. Balsem wordt op de maagzweer aangebracht en bedekt met een verband.

Trofische zweer op het been - behandeling thuis met een honing-eicocktail

ingrediënten:

• eiwit eiwit - 1 deel;
• honing natuurlijk - 1 deel;
• een beker mok - 1 st.

Voorbereiding, gebruik:

1. In dezelfde verhouding wordt het eiwit gemengd met honing.
2. Versla deze massa.
3. Breng aan op de achterkant van het klitblad.
4. Breng dit kompres aan op het getroffen gebied en bedek met voedselfolie. Top met een linnen doek.
5. Houd de kompres de hele nacht. Therapeutische cursus duurt 5-8 procedures.

Trofische ulcer - operatie

Bij ernstige en uitgebreide laesies van de weefsels wordt chirurgische ingreep aanbevolen. Het doel van deze procedure is om de dode gebieden te verwijderen. Hier leest u hoe u een trofische zweer op een operatieve manier kunt genezen:

1. Vacuümtherapie - is gericht op het verminderen van wallen en het verwijderen van pus uit de laesie focus. Een speciaal microklimaat wordt gecreëerd in de wond, wat de reproductie van bacteriën voorkomt.
2. Cathering - de procedure wordt toegepast als de trofische zweer lange tijd niet wordt verlengd.
3. Percutaan naaien - wordt vaker gebruikt voor de behandeling van foci van hypertensieve genese.
4. Virtuele amputatie - de foci van botinfectie worden verwijderd, de integriteit van de voet wordt niet verstoord.

Trofische ulcus - gevolgen

Als het probleem aan het toeval wordt overgelaten, kunnen ernstige complicaties optreden. Trofische ulcera van de onderste ledematen hebben vaak dergelijke gevolgen:

• sepsis;
• lymphangitis;
• huidkanker;
• gas gangreen;
• tromboflebitis.