Nieren bij een gezond persoon hebben enige beweeglijkheid, met fysieke inspanning en diep ademhalen, ze kunnen verticaal binnen de acceptabele grenzen ten opzichte van de wervelkolom verschuiven. Als de organen de vastgestelde grenzen overschrijden (het lichaam van de eerste wervel, ongeveer 1,5-2 cm), vindt nefroptose plaats. Deze ziekte wordt ook een omissie of pathologische mobiliteit genoemd, een nierzwervende.
Er zijn drie stadia in de ontwikkeling van de ziekte, de gemakkelijkste is een graad 1 nefroptose. Desondanks moet de behandeling ervan zeer serieus worden aangepakt, omdat het weglaten van de nieren ernstige onomkeerbare gevolgen heeft.
Tekenen en symptomen van een nefroptose van 1 graad
Het vroege stadium van de beschreven pathologie gaat zelden gepaard met duidelijke klinische manifestaties. Lichte mobiliteit van de nieren wordt vaak niet opgemerkt door patiënten, daarom is er geen tijdige medische aandacht.
Soms heeft nefroptosis van de rechter of linker nier 1 graad de volgende symptomen:
- ongemak, zwaarte in de buik;
- eenzijdige of bilaterale treksensaties in de lumbale regio;
- pijn die verdwijnt na het innemen van een liggende positie.
Hoe wordt de diagnose van een 1-graads nefroptose vastgesteld?
U kunt de ziekte al bij het primaire onderzoek identificeren met een nefroloog of uroloog. Bij palpatie tijdens een diepe inademing is de verlaagde nier duidelijk voelbaar via de voorste wand van de peritoneale ruimte. Na uitademen ligt het orgel in de zone van het hypochondrium. Daarnaast worden de volgende methoden gebruikt om nefroprose te diagnosticeren:
- urineonderzoek;
- bloeddrukmeting;
- echo-diagnose van nieren en hun vaatbed;
- angiografie ;
- urography ;
- nefrostsintigrafiya.
Bij bilaterale nierzwervingen kunnen aanvullende onderzoeken nodig zijn - irrigoscopie, röntgenfoto van de maag, colonoscopie.
Behandeling van een nephroptosis van 1 graad
De initiële mate van ontwikkeling van pathologie veronderstelt conservatieve therapie. De patiënt moet:
- Draag ondersteunende korsetten, riemen, verbanden.
- Woon massagesessies van buikspieren bij.
- Beperk fysieke activiteit.
- Om deel te nemen aan speciale gymnastiek- en fysiotherapieoefeningen.
- Observeer een calorierijk dieet, vooral als er een tekort aan lichaamsgewicht is.
- Een of twee keer per jaar een sanatoriumbehandeling volgen.
Ook wordt waterfysiotherapie voorgeschreven, baden, koude kompressen, douches met een hoge vloeistofhoeveelheid zijn handig.