Trekt een blik in de bloeiende alpiene heuvel prachtige meerjarige kruidachtige plant - de bel van de Karpaten. Dichte struiken van deze winterharde plant hebben blauwe, paarse en witte bloemen met een diameter tot 5 cm, die doen denken aan elegante porseleinen kopjes. De plant bloeit continu van juni tot september, het is resistent tegen ziekten en plagen.
In de natuur is de bel van de Karpaten verspreid over de kalkrotsen van de bergachtige regio's van Europa en de Karpaten. Hij houdt van zonnige plaatsen, evenals een lichte halfschaduw. Naar de bodem is de plant niet veeleisend, maar geeft de voorkeur aan losse, vruchtbare en niet-zure grond. Voor het cultiveren van de bel van de Karpaten is het beter om plaatsen te selecteren die beschermd zijn tegen de wind. Op één plaats kan de bel van de Karpaten oplopen tot zes jaar. Het is nuttig voor hem om as, kalk, dolomietmeel te maken. Je kunt de plant niet met verse mest of humus bemesten, het kan ziekte en plantensterfte veroorzaken. Het verdraagt niet de bel van waterstagnatie, maar als vocht niet genoeg is, heeft het direct invloed op de plant: de bloemen worden kleiner en verliezen hun prachtige kleur. Voor de winter heeft de plant geen beschutting nodig. Het verzorgen van de bel van de Karpaten is minimaal: we moeten de grond regelmatig losmaken en het onkruid wieden. En als u gedroogde en verwelkte bloemen permanent verwijdert, kunt u de bloei van de bel aanzienlijk verlengen.
De meest voorkomende soorten van de Karpatische klok: "Alba" (witte bloemen), "Isabel" (blauwe bloemen), "Blaumeis" (blauwe bloemen), "Carpathen Crown" (paarse bloemen). Een reeks van de Bell of the Carpathian "Clip" - een lage plant met veel witte bloemen, die bijna de hele zomer bloeit. Perfect geschikt voor het kweken in potten.
Hoe de bel van de Karpaten planten?
De Karpatische klok wordt vermenigvuldigd met stekken of door een struik te verdelen. De plant heeft zeer krachtige wortels die erg diep in de grond gaan, daarom is het onmogelijk om een volwassen plant te verplanten - het zal geen wortel schieten op een nieuwe plaats. Plant je de plant met zaden, dan bloeit het pas in het tweede jaar. Zaden ontkiemen lang, dus het zaaien van de bel van de Karpaten moet oppervlakkig zijn. Om zaailingen te verkrijgen, worden de zaden in de volle grond gezaaid op plantbedden of in een ruimte onder glas of folie om een hoge luchtvochtigheid te behouden. Elke dag is het nodig om glas of folie te verwijderen voor luchten. Wanneer de eerste echte bladeren verschijnen, moeten de zaailingen in de boxen worden gedoken en na ongeveer vijf weken kunnen de zaailingen in de volle grond worden geplant. De struiken van de Karpatische klok zullen binnen ongeveer twintig weken bloeien.
De bel van de Karpatische kabouter
Een van de meest pretentieloze klokken van de Karpaten is de witte of blauwe dwerg. De plant heeft afgeronde compacte struiken met continu bloeiende enkele blauwe of witte trechtervormige bloemen. Teelt van de bel van de Karpatische kabouter is alleen mogelijk via zaailingen. In april-mei worden de zaden gezaaid met een oppervlak dat onder glas of folie wordt gezaaid. En scheuten verschijnen over ongeveer twintig dagen. Op een vaste plek geplant zaailingen in augustus. Houdt van de bel van de Karpaten Gnome losse en vruchtbare bodems.
Decoratieve bel van de Karpaten wordt gebruikt om mixborders en rotstuinen te versieren. Geen rotstuin kan zonder deze prachtige bloem. Hoge cijfers worden goed geplant in het midden van het bloembed, en ondermaatse aan de rand, waardoor een rand ontstaat. De lange bloeiperiode wordt gebruikt bij het planten met veel planten en bloemen. Hij houdt van de buurt met geraniums, manchetten, anjers, pioenen, irissen. De klokken van de bel van de Karpaten kunnen het balkon, de loggia of het terras decoreren.
Plant deze blauwe bellen in je tuin of op het balkon en laat ze je en je gasten entertainen met hun hemelse klokkenspel.