Communicatie is een integraal onderdeel van het menselijk bestaan.
De mens is een sociaal wezen, daarom worden mensen in het proces van het leven gedwongen om te interageren. Interacties kunnen op verschillende niveaus plaatsvinden, waaronder communicatie. Dit is een complex, veelzijdig proces van het leggen en ontwikkelen van contacten en verbindingen tussen mensen (of meer of minder intelligente wezens). Communicatie gaat in de regel gepaard met praktische interactie van mensen. Dit proces wordt completer als mensen verbaasd zijn over gemeenschappelijke doelen en percepties van hun prestaties. Gemeenschappelijke doelen en standpunten banen de weg naar vertrouwen en begrip.
Interactie en communicatie
Communicatie is een speciale vorm van interactie, mogelijk tussen ten minste twee intelligente wezens (het zijn niet noodzakelijk mensen), waardoor er een uitwisseling van informatie is die in een of andere vorm wordt uitgedrukt. Er zijn veel verschillende systemen voor informatieoverdracht, een daarvan is taal, dat is menselijke spraak. Er zijn andere informatie-uitwisselingssystemen die spraakcommunicatie aanvullen (gebaren, kleuren, geuren, maar er moet aan worden herinnerd dat in verschillende culturen hun betekenis anders is). Dus kan worden gezegd dat communicatie een speciale vorm van activiteit is van verschillende wezens, wat leidt tot het ontstaan van psychische contacten en verbindingen die zorgen voor de onderlinge uitwisseling van informatie. Vaak vindt communicatie plaats met verschillende emotionele manifestaties, maar emoties zijn geen verplicht onderdeel van communicatie.
Communicatie als interpersoonlijke interactie is alleen mogelijk tussen bewuste wezens. Het kunnen bijvoorbeeld mensen en / of sommige van de walvisachtigen zijn. Tot op heden wordt aangenomen dat andere soorten die niet als subject kunnen fungeren, niet als volstrekt persoonlijk kunnen worden beschouwd. Deze vraag is controversieel en niet voldoende bestudeerd, vooral als het gaat om hogere primaten, evenals andere groepen en scholing, die op hun niveau redelijk zijn.
Aangenomen wordt dat de vraag naar de mogelijkheid van persoonlijke ontwikkeling in een organisme afhankelijk is van het bestaan van een tweede signaleringssysteem.
Het communicatieverschijnsel roept onveranderlijk de interesse van wetenschappers op: psychologen van sociologen, biologen en filosofen. In elk van de wetenschappen wordt communicatie verschillend behandeld vanuit verschillende invalshoeken.
Mechanismen van interactie in communicatie
De eigenlijke situatie van communicatie is mogelijk door het functioneren van zogenaamde sociaal-psychologische mechanismen. Laten we een paar van hen overwegen.
- Geestelijke infectie is een speciale manier om te beïnvloeden met de overdracht van emotionele en mentale gemoedstoestanden, verzamelt mensen in groepen (dansen, rallies, paniek, sportieve opwinding, religieuze extase). Infectie is buiten bewustzijn. Voor de opkomst van mentale infectie is een initiële translatie-inductor (dat wil zeggen, de eerste) vereist. Na herhaalde herhaling wordt de emotionele achtergrond wederzijds en geïntensiveerd.
- Suggestie is een doelbewuste, ongerechtvaardigde (of onvoldoende beargumenteerde) impact van de ene persoon op de andere (of anderen). Gedwongen informatie wordt als onbetaalbaar en kritiekloos ervaren. Suggestie is gericht op de vorming van een speciale mentale toestand, dient om bepaalde acties te induceren. Het wordt meer verbaal (door spraak) en ook door gesticulatie uitgevoerd. De meest onveilige mensen zijn het meest
een karakteristieke dominantie in de psyche van de situationele stemming. Succesvol vertrouwen in de bron van informatie (dat wil zeggen, de geloofwaardigheid) en het gebrek aan weerstand tegen de impact inspireren. - Overtuigen is een proces en tegelijkertijd het resultaat van een op het programma gerichte impact. Een systeem van bewijs, rationele argumenten, gericht op de persoonlijkheid, kritisch afgestemd.
- Imitatie is een fenomeen dat iemands reproductie van gedragspatronen biedt van degene met wie hij communiceert. Groepsnormen en -waarden in gemeenschappen ontstaan door het fenomeen imitatie. Socio-mentale imitatie voert communicatieve, compenserende, interactieve en beschermende functies uit. Imitatie is gebaseerd op het biologische mechanisme van herhaling.