Darmmerkers

Onkomarkery - tumormarkers - specifieke verbindingen in de lichaamsvloeistoffen (bloed, urine), die worden gevormd als reactie op de ontwikkeling van maligne neoplasmata. Deze stoffen helpen bij de diagnose van kanker, ook in de vroege stadia, vóór het stadium van klinische manifestaties. Bovendien kunt u met de definitie van ocomarkers de effectiviteit van de behandeling en de prognose van de ziekte beoordelen. Laten we eens kijken naar welke onkomers darmkanker laten zien, en wat er moet worden behandeld voor hun opsporing.

Oncomarkers voor de detectie van darmkanker

Oncomarkers voor de detectie van kanker van de dunne darm, evenals de dikke darm en het rectum, zijn vijf stoffen. Er moet rekening worden gehouden met het feit dat oncomarker stoffen in kleine hoeveelheden aanwezig kunnen zijn in een gezond persoon, en ook geproduceerd kunnen worden als gevolg van verschillende pathologische processen die niet geassocieerd zijn met kanker in andere organen. Laten we in meer detail bekijken wat de darmmarkers van de darm zijn en welke afwijkingen van de norm waarschijnlijk op kanker wijzen:

1. REA is een kanker-antigeen. Deze stof wordt alleen geproduceerd door de foetale cellen tijdens de zwangerschap en normaal bij een volwassene moet de concentratie minder dan 5 ng / ml zijn. Deze indicator kan de aanwezigheid en de grootte van maligne neoplasma aangeven.
2. CA 19-9 - koolhydraatantigeen - een niet-specifieke marker, die geen idee geeft van de lokalisatie van kanker, maar toelaat om te spreken over de aanwezigheid van een kwaadaardige tumor in het lichaam met een waarde van meer dan 40 IE / ml.
3. CA 242 is een specifieke oncomarker, die met een waarde van meer dan 30 IE / ml op kanker van het rectum en de dikke darm, maar ook op de pancreas kan wijzen.
4. CA 72-4 - oncomarker, waarvan de normale hoeveelheid 6,3 IE / ml niet overschrijdt. Het is indicatief bij colorectale kanker, evenals kanker van de maag, borstklieren, eierstokken, enz.
5. Tu M2-RK is een tumorpyruvaatkinase van het M2-type. Deze oncomarker toont de verandering in metabole processen in kankercellen van verschillende lokalisaties.

De eerste vier beschreven markers worden bepaald in veneus bloed, en de laatste - in de analyse van ontlasting. Aangezien geen van deze stoffen 100% specificiteit vertoont, wordt een combinatie gebruikt om darmkanker te bepalen. Ook worden analyses noodzakelijkerwijs ondersteund door klinische studies.