Cirrose ontwikkelt zich snel. Vaak wendt een patiënt zich tot artsen wanneer cirrose de laatste fase bereikt.
Tekenen van de laatste fase van levercirrose
De laatste fase van cirrose wordt de decompensatiestap genoemd. Het verschil tussen deze fase van de pathologie is dat vrijwel al het leverparenchym wordt vervangen door een bindweefsel en het orgel zijn vermogen om te functioneren verliest:
- Een persoon ervaart een sterke zwakte. Hij is eigenlijk uitgeput, verliezend gewicht.
- Intestinale stoornis en emetische stoten zijn de gebruikelijke symptomen van levercirrose in de laatste fase.
- Atrofie van spierweefsels van de intercostale ruimte wordt waargenomen.
- De temperatuur is constant hoog.
- Het denkproces is verstoord, de incoherentie van spraak kan zich manifesteren.
- Omdat cirrose van de lever de ontwikkeling van maagzweer en spataderen van de slokdarm provoceert, leidt de ziekte vaak tot hevig bloeden.
- Schending van metabole processen veroorzaakt vochtophoping in de buikholte ( ascites ), die zich ook manifesteert in de vorm van een scherp uitpuilende buik en zwelling.
Wordt cirrose in de laatste fase behandeld?
Helaas is pathologie moeilijk te behandelen, zelfs in een vroeg stadium van ontwikkeling. De optimale behandelingsmethode is transplantatie. De lever behoort tot de snel regenererende organen en is in staat tot herstel zelfs wanneer 80% van de weefsels worden aangetast.
Het probleem is dat leverdisfunctie bijna alle organen en systemen treft, wat leidt tot onomkeerbare veranderingen. Bovendien is de toestand van de patiënt zo ernstig en wordt de immuniteit onderdrukt, dat het lichaam vaak niet in staat is de extra last te dragen en weefselregeneratie te verschaffen. Daarom is de belangrijkste taak van artsen op dit moment - om de functionaliteit van het lichaam te ondersteunen en de levensduur van de patiënt te verlengen.