Hydradenitis , gewoonlijk de "benige uier" genoemd, is een purulente ontsteking van de zweetklieren, die gewoonlijk voorkomt in de oksels, omdat het aantal van deze klieren daar maximaal is. In zeldzame gevallen kan de ziekte ook het gebied van inguinale plooien en genitaliën beïnvloeden.
Oorzaken en symptomen van hydradenitis
De opkomst van het ontstekingsproces wordt meestal veroorzaakt door gouden stafylokokken, minder vaak streptokokkenstaven. Hydradenitis doet nooit pijn aan jonge kinderen en ouderen, omdat tijdens deze perioden de apocriene zweetklieren inactief zijn.
Factoren die kunnen bijdragen aan het optreden van hydradenitis zijn het niet naleven van persoonlijke hygiëne, huidletsel (in het bijzonder snijwonden met scheerbeen-oksels), sommige endocriene ziekten, een algemene afname van lichaamsimmuniteit.
Meestal is hydradenitis eenzijdig, hoewel mogelijk een bilaterale ontsteking. Bij het begin van de ziekte (infiltratiestadium) verschijnen er kleine zeehonden die onder de huid worden geprobed en kan er pijn optreden met druk. In het beginstadium kan hydradenitis gevoelig zijn voor conservatieve behandelingsmethoden.
Vervolgens worden de knobbeltjes groter, dikker, beginnen ze boven de huid uit te steken, lijken ze qua uiterlijk op tepels, verschillende ontstekingshaarden kunnen opgaan in één groot. Het rood worden van de huid begint en de pijn wordt niet alleen gevoeld bij palpatie, maar ook bij de beweging van de handen en in rust. Er kan een toename van de lichaamstemperatuur en een algemene verslechtering van de conditie zijn.
Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, worden de knooppunten zachter en als gevolg daarvan worden de abcessen geopend met een overvloedige afgifte van pus. Bij de behandeling van etterende hydradenitis worden, naast conservatieve methoden, vaak chirurgische methoden gebruikt.
Behandeling van hydradenitis door traditionele methoden
Algemene therapie bij de behandeling van hydradenitis is de toediening van antibiotica (meestal tetracycline ) en ontstekingsremmende geneesmiddelen.
In het beginstadium van de ziekte wordt hydraenitis behandeld met conservatieve methoden. Haar op het gebied van ontsteking wordt gesneden. De huid wordt regelmatig behandeld met wat antisepticum:
- salicylische oplossing;
- boorzware alcohol;
- kamfer alcohol;
- ethyl alcohol;
- groene verf;
- jodium.
Behandeling van hydradenitis in dit stadium met vochtige kompressen is gecontraïndiceerd, omdat het suppuratie kan versnellen en infiltratie kan versterken. Gebruik voor het verwarmen alleen droge hitte.
Met een groot gebied van ontsteking en sterk geprononceerde pijnlijke gevoelens, is het effectief om de focus te verminderen met een mengsel van novocaïne en antibioticum.
In de tweede fase van hydradenitis voor de behandeling wordt gebruik gemaakt van verbanden met Vishnevsky-zalf, ichthyolzalf of andere medicijnen die de rijping van het abces rekken en versnellen.
Chirurgische behandeling van hydradenitis wordt meestal gebruikt in de laatste fase om het abces te openen.
Behandeling van hydradenitis met folkremedies
Bij hydradenitis kan de cyclus van het verschijnen van de eerste symptomen tot het openen van het abces 8 tot 14 dagen duren, en aangezien ziekenhuisopname, met uitzondering van uitgebreide en verwaarloosde gevallen, niet nodig is, wordt de behandeling meestal thuis uitgevoerd. In dit geval heeft een significant effect preventieve maatregelen, voeding en het gebruik van sommige traditionele medicijnen.
De meest populaire folk remedie in het geval van verschillende zweren, niet het stadium van rijping bereikt, is de koolblad. Een net gewassen koolblad (dat bovendien kan worden geschraapt
Bovendien zijn kompressen uit de bladeren van aloë en calanchoë effectief, omdat het sap van deze planten antiseptische eigenschappen heeft.
Als lokaal ontsmettingsmiddel kunt u een alcoholtinctuur van calendula gebruiken.
Houd er rekening mee dat na het openen van het abces speciale zorg moet worden uitgeoefend om het proces niet te verergeren en herinfectie te voorkomen. Daarom is het beter om in dit stadium niet-geverifieerde recepten te weigeren en een steriel verband op het onbedekte abces aan te brengen met een antiseptisch middel.