In de geschiedenis van het VK zijn er veel afleveringen die bewaard zijn gebleven in steen, of beter gezegd, in architecturale structuren. De London White Tower of Tower ("Tower" in het Engels en vertaald als "toren") is precies deze faciliteiten en verwijst. Bovendien is deze majestueuze structuur al lang een van de Britse symbolen, dus de interesse van de gasten van het koninkrijk stopt niet. De Forttoren in Londen is ook een van de oudste bouwwerken. Om te begrijpen waar de Tower of London beroemd om is, is het de moeite waard om een korte excursie te maken naar zijn geschiedenis, die bijna een dozijn eeuwen is geteld.
Geschiedenis van het oude fort
Laten we beginnen met het begin van de oprichting van de Tower of London. Volgens de overgebleven documenten werd het leggen van deze verdedigingsstructuur uitgevoerd in opdracht van Wilhelm I in 1078. De heerser, die Engeland alleen overwon, beschouwde het als zijn plicht om een fort te bouwen dat de Angelsaksen met één in zijn soort zou afschrikken. Op de site van het houten fort verscheen indrukwekkende afmetingen (32x36x30 meter) constructie van een massieve steen, beschilderd met kalk. Daarom kreeg hij de bijnaam de Witte Toren.
Vervolgens werd de grootte van het fort verhoogd door de bouw van krachtige vestingmuren en verschillende torens, gebouwd onder koning Richard "Lionheart". Er was ook een diepe verdedigingsgracht. Als we het hebben over wie de Tower of London in Londen heeft gebouwd, dan kunnen William I en King Richard de titel van oprichter claimen, omdat beide inspanningen de structuur hebben veranderd in een van de meest onneembare in Europa.
| | | |
Bestemming van de Witte Toren
De geschiedenis van de Tower of London is gehuld in verschrikkelijke gebeurtenissen die hier sinds 1190 hebben plaatsgevonden. Vanaf dat moment functioneerde het torenfort als een gevangenis. Maar de gevangenen hier bevatten geen eenvoudige. De toren werd bewaakt door aristocraten die in schande waren beland, hooggeplaatste verraders, onder wie koningen en leden van hun dynastieën. De conclusie zou enkele maanden en tientallen jaren kunnen duren. Executies hier waren ook niet ongewoon. In de muren van het fort hebben vele koningen, prinsen en hoge functionarissen hun reis voltooid. De lager in rang geplaatste gevangenen werden onthoofd op Tower Hill, die uittorende in de buurt van het fort. Dit spektakel trok veel toeschouwers. De hoofden van geëxecuteerde gevangenen, die op een brandstapel werden gezet, dienden daarna als een afschrikmiddel voor de stedelingen, aangezien ze op de London Bridge werden geplaatst. De lichamen werden begraven in diepe kelders onder de kapel. Volgens historici werden ongeveer 1500 mensen begraven in de toren.
| | | |
Maar er was nog een andere bestemming voor de Tower of London. Hier in de XIIIe eeuw was er een dierentuin. De eerste bewoners van de dierentuin waren drie luipaarden, een olifant en een ijsbeer. Deze dieren werden door koningen als geschenken ontvangen. Later breidde de collectie uit, al in 1830 werden alle inwoners naar Regent's Park verplaatst. En de Witte Toren werd de afdeling van de koninklijke munt. Hier werden ook de armen van het koninklijke leger vervaardigd en opgeslagen.
De executies hielden op onder koning Karel II. Maar al tijdens de Tweede Wereldoorlog begonnen mensen opnieuw te sterven. Ze werden neergeschoten, beschuldigd van spionage of verraad. En pas in 1952 verloor de Witte Toren zijn gevangenisstatus.
Huidige status
Tegenwoordig is het gebied waar de toren ligt het zakelijke en toeristische centrum van Londen . In het kasteel zelf werkt een museum, maar het belangrijkste doel is om de schatten van Groot-Brittannië te beschermen. Toeristen omzeilen het monument niet en genieten van het landschap met krachtige muren, gebeeldhouwde ramen met tralies. Zeer indrukwekkend uiterlijk en de paleiswachters bewaken de toren en zwermen zwarte raven. Ze worden hier gekoesterd en gekoesterd, omdat de legende van de kraaien van de Tower of London ons vertelt dat er naast de verdwijning van deze vogels rampen zullen vallen in de stad.
| | | |
