De meest ongewone installaties die toeslaan met hun betekenis en inhoud.
Kunstenaars, beeldhouwers en moderne ontwerpers worden niet moe om kenners van schoonheid over de hele wereld te imponeren met nieuwe prestaties en kunstprojecten. Sommigen van hen zijn ongelooflijk mooi en zelfs adembenemend, andere zijn niet volledig begrijpelijk, soms walgelijk en op het eerste gezicht volkomen zinloos. Maar elk werk is op zijn eigen manier interessant en uniek.
Progressive masters maken installaties - originele symbolische landschappen, die op een bepaalde plaats en voor een korte periode zijn geïnstalleerd, waardoor ze in dit werk kunnen verschijnen en in sommige gevallen zelfs kunnen worden gewijzigd. De meeste van deze installaties hebben een diepe of acute sociale betekenis, hoewel er constructies zijn die eenvoudig de perceptie van de kunstenaar van de wereld, zijn persoonlijke kenmerken en karaktereigenschappen weerspiegelen.
De eerste openbare demonstratie van auto-destructieve kunst
De beeldhouwer Gustav Metzker moest bijna onmiddellijk omgaan met de reconstructie van zijn kunstvoorwerp in de Tate Gallery (Engeland), omdat de schoonmaakster om voor de hand liggende redenen een deel van het werk verwarde met gewoon huisvuil. Een transparante plastic zak gevuld met verfrommeld papier en kranten werd op de eerste dag van de tentoonstelling in de dichtstbijzijnde urn geworpen. Na de restauratie van het beeldhouwwerk hebben de eigenaren van het museum de installatie voorzichtig omheind met een speciale beschermende tape.
Live schilderij
De Amerikaanse kunstenaar Valerie Hegarty is eerder verwikkeld in destructie dan in creatie. Al haar werken zijn reproducties van hoge kwaliteit van beroemde schilderijen, verwend door schieten, ontploffen, branden en andere methoden om materialen te vernietigen. De installaties zien eruit alsof ze recentelijk een natuurramp of een oorlog hebben overleefd. De auteur van de projecten legt uit dat haar kunst de nadruk legt op historisme, individualiteit en karakter van de schilderkunst, haar een unieke betekenis geeft en haar eigen unieke bestemming.
In een baan
In Düsseldorf (Duitsland) trekt het K21 Museum voor Hedendaagse Kunst bezoekers met de verbazingwekkende en fascinerende installatie van kunstenaar Thomas Sarasen "In een baan om de aarde". De structuur is een stalen netwerk, uitgerekt onder de glazen koepel van het gebouw (hoogte - 6 m), die met elkaar verweven zijn. Ze zijn chaotisch gerangschikt 6 ballonnen van verschillende diameters (maximaal 8,5 m). Interessant is dat de installatie is verdeeld in 3 niveaus, heeft een totale oppervlakte van 2,5 vierkante meter. km. Bezoekers van het museum kunnen binnen dit unieke "web" bewegen, en voelen hoe het reageert op de bewegingen van alle aanwezigen.
Sleutel in hand
Japanse Chiharu Ishota maakt al vele jaren geweldige ontwerpen met draden. Onder haar werken is het vermeldenswaard de mooie en poëtische installatie "Key in hand". De oceaan van felrode draden onder het plafond symboliseert het menselijk geheugen, waarin de meest waardevolle herinneringen, ervaringen en geheimen worden opgeslagen. De toetsen die eraan zijn bevestigd beschermen op betrouwbare wijze deze onwrikbare waarden, waardoor hun eigenaren iets persoonlijks en intiems kunnen aanraken. Boten - een vervoermiddel op de golven van rollende gevoelens en emoties.
wolk
Een van de kunstexposities in Calgary (Canada) was een interactieve elektrische installatie van de meester Kaitlind Brown. Het apparaat leek op een wolk en bestond uit meer dan 5000 fluorescentielampen met schakelaars in de vorm van hangende touwen. Elke bezoeker kon onder de "regen" van hen gaan en zich aantrekken voor een leuk kant. Dit creëerde een interessant effect van een constante verandering in de kleur van de wolk, het uiterlijk van donkere en zeer heldere zones.
De regen kamer
The Barbican Centre (Londen, Groot-Brittannië) toont een spannende interactieve installatie van "Rain Room" van de ontwerpers van de beroemde studio "Ruddom International". Ruimte van ongeveer 100 vierkante meter. m is een stevige douche en imiteert een tropische stortbui. Maar de kunst is dat er verborgen sensoren in het plafond worden geïnstalleerd, die het traject van druppels veranderen wanneer de beweging wordt verholpen. Bezoekers van de installatie horen dus het geluid van het vallende water, voelen de luchtvochtigheid en voelen zich als in een stromende regen, maar blijven volledig droog.
Verspreide set
De Bockenheimer Depot Gallery in Frankfurt (Duitsland) heeft een eenvoudige en tegelijkertijd zeer filosofische installatie die bestaat uit duizenden witte ballonnen van verschillende diameters. De kamers zijn letterlijk gevuld met hen van vloer tot plafond. De betekenis van dit meesterwerk is de gewenste manier van interactie van een persoon met de omringende wereld. Je kunt tussen de ballen bewegen zonder ze aan te raken en onopgemerkt blijven, of door een of meer bollen aan te raken, de hele installatie te veranderen, een spoor achter te laten, zelfs als het onbeduidend is.
Licht is tijd
Samen met CITIZEN-bedrijven presenteerde de Japanse architect Tsuoshi Tan een verbazingwekkende en ongewone installatie van horlogekasten opgehangen aan zwarte draden. De ruimte waarin het kunstwerk zich bevindt, wordt verlicht door lampen aan het plafond, waarvan de dunne stralen uitsluitend langs de slingers zijn gericht. De kamer is ingericht in zwarte tinten, die de illusie geeft van gouden regen in een vacuüm. Het project is bedoeld om mensen te herinneren aan de waarde en het belang van elke seconde van de tijd die hen wordt toegewezen.
Boekenkorf
Toen de centrale bibliotheek van Bristol (Engeland) 400 jaar oud was, werd een interessant ontwerp dat lijkt op honingraat geïnstalleerd in de lobby naast de ingang. Het bevat exact 400 cellen, die elk een boek bevatten met een aanraaksensor erop en een eenvoudig mechanisme dat aan de hoes is bevestigd. De installatie is interactief, het reageert op de benadering van een persoon, dwingt boeken om te openen en te ritselen met pagina's. En dit proces komt overeen met de beweging van bezoekers.
dans
Een meester uit Groot-Brittannië, Benjamin Schein, beheerste het vermogen om met stof om te gaan, vooral de delicate fathin, waaruit trouwjurken meestal worden gemaakt. De installatie ervan is meer dan 2 km net, opgehangen en geperst, zodat het gezicht van de mensen en de silhouetten van de dansers, gehuld in een zachte blauw-lila waas, verschijnen uit het materiaal. Wanneer je naar de werken van Shine kijkt, is het moeilijk te geloven dat alleen tulle werd gebruikt voor het project, omdat ze de dynamiek, de gemoedstoestand weerspiegelen en zelfs innerlijke emoties overbrengen.
lichtgevend
Skyscraper in Chicago (VS) was versierd met een prachtige sculpturale installatie van Wolfgang Bathress. In het origineel heet het "Lucent" en ziet het eruit als een enorme schitterende paardenbloem weerspiegeld in het zwembad. Het ontwerp vereiste meer dan 3000 LED-lampen. Het is interessant dat het kunstproject in kwestie niet alleen een kopie is van de bloem en een prachtige kroonluchter. Het volledige oppervlak van de paardenbloem geeft zo nauwkeurig mogelijk de locatie weer van absoluut alle sterren die vanaf de aarde kunnen worden waargenomen.
Kaleidoscopes
De kunstenaar Susan Dramen uit Nederland werd beroemd dankzij optische experimenten. Het siert verschillende platte vlakken, wanden, vloeren, plafonds en zelfs de gevels van huizen, met glimmende voorwerpen. Van veelkleurige kristallen, spiegels, steentjes en parels, complexe en hypnotiserende symmetrische patronen worden gecreëerd die lijken op caleidoscopen en mandala's. De eigenaardigheid van installaties is hun exclusiviteit. De beeldhouwer geeft toe dat hij nooit van tevoren plannen maakt en dus niet weet hoe zijn creatie er uiteindelijk uit zal zien.
strand
Het bedrijf Snarkitecture heeft in Washington (VS), in het National Museum of Construction, een soort rustplaats geplaatst. Het bestaat uit een "oceaan" plastic ballen gemaakt van gerecyclede materialen en een strand met kunstmatig zand. "Resort" is zelfs uitgerust met ligbedden, waar u veilig kunt ontspannen midden in het museum. Met de hulp van de installatie proberen de auteurs te laten zien dat recreatie moet worden georganiseerd zonder schade aan te richten aan het milieu, waardoor verontreiniging van ecologische systemen met afval wordt voorkomen.
Ice and Fire
Als een eerbetoon aan de herinnering aan strijders en gewone burgers die stierven in de Eerste Wereldoorlog plaatste beeldhouwer Nele Azevedo 5000 kleine ijsfiguren in de vorm van zittende mensen op de Chamberlain-trap (Birmingham, Groot-Brittannië). Onder invloed van de brandende zon smolten ze en herinnerden het leven nu aan de illusie en vergankelijkheid van het menselijk leven. Volgens ooggetuigen die dit 'gedenkteken' zagen, raakte het ontwerp de diepten van de ziel, riep gemengde gevoelens van dankbaarheid en verdriet op en liet een onuitwisbare indruk na.
Mirror Labyrinth
Hyde Park South (Sydney, Australië) dankzij verschillende architecten uit Nieuw Zeeland die een verbazingwekkende surreële ruimte hebben gekregen. Op straat werden meer dan 80 hoge kolomkolommen geïnstalleerd die de menselijke groei overtroffen. In dit labyrint komen, de illusie van alles dat gaande is, wordt gevoeld. Een enorm aantal eindeloze reflecties creëert een atmosfeer van fantastische onwerkelijkheid van de omringende wereld, waardoor de fijne lijn tussen het huidige en het kijkglas vervaagt.
linnen
Karina Keikkonen uit Finland gebruikt tweedehands kleding en eenvoudige waslijnen om kunstvoorwerpen te maken. De beeldhouwer hangt een groot aantal herenoverhemden en jassen van verschillende kleuren in verschillende rijen. Plaatsen voor de installaties van Kaarin worden gekozen door een breed scala van - smalle en brede straten van steden, landhuizen en villa's, kloven, lantaarnpalen en anderen. De kunstenaar houdt de diepe betekenis en waarde van de werken tegen, zij gelooft dat elke persoon de projecten op unieke wijze waarneemt en hun eigen, unieke kleding op de waslijn vindt.
Literatuur versus verkeer
Een van de straten van Melbourne (Australië) was ooit geblokkeerd, zowel voor voetgangers als voor autoverkeer. De reden hiervoor was een installatie bestaande uit duizenden open boeken met LED-achtergrondverlichting. Het project 'Literatuur tegen verkeer' was bedoeld om de aandacht van het publiek te vestigen op de behoefte aan intellectuele ontwikkeling, het stimuleren van mensen om te lezen en voor zelfstudie. Na voltooiing van de installatie kon iedereen zijn favoriete publicaties onbeperkt meenemen.
stormloop
Het niveau van de rivier de Thames (Londen, Engeland) varieert in september en varieert binnen een dag. Bij eb stijgen 4-re sculpturen in de vorm van ruiters, zittend op licht angstaanjagende wezens met het lichaam van een paard en een schommelstoel in plaats van een hoofd, langzaam uit het water. De auteur van de installatie, Jason Taylor, legt uit dat het symbool staat voor de afhankelijkheid van de mensheid van fossiele energiebronnen, toont ongunstige natuurlijke veranderingen door hun winning, bijvoorbeeld zeespiegelschommelingen. Volwassen mannelijke ruiters verpersoonlijken onverschilligheid voor wat er gebeurt, en adolescenten - de hoop op toekomstige veranderingen, de kans dat een nieuwe generatie de aarde beschermt tegen de klimaatcrisis.
Star Prayer
Speciaal voor het oude Japanse vuurvliegfestival creëerde Matsushita Corporation een prachtige installatie. Er werden 100 duizend unieke gloeilampen gemaakt, uitgerust met een lichtdiode, een batterij en een foto-elektrische sensor, waardoor de zaklamp onmiddellijk in brand vloog toen deze in contact kwam met water. 'S Avonds was de rivier de Tokyo gevuld met lichtblauwe lichten, dobberde langzaam langs de stroom en verlichtte de kust met zacht fluorescerend licht.
Valentine van Times Square
Op Valentijnsdag in New York (VS) verscheen er een enorm beeld van 3 meter uit glazen kolven met rode lichten erin, in de vorm van een hart. Het apparaat was verbonden met het interactieve paneel naast de installatie, waarop de inscriptie 'Touch me' ('Touch me') stond. Elke voorbijganger, die hem met zijn hand aanraakte, het hart controleerde, liet hem kloppen en helderder branden. Hoe meer mensen de originele console raakten, hoe intenser de sculptuur scheen, als gevolg van de warmte en energie, de kracht van liefde.
inversie
De stad Houston (Texas, VS) was een kunstproject van twee beeldhouwers, Dean Raka en Dan Havel. Tussen de verlaten en vervallen huizen, die eerder onderhevig waren aan sloop, creëerden de meesters een schijn van een zwart gat - een opening die omliggende voorwerpen opzuigt. Het doel van deze creatie, volgens kunstenaars, is mensen herinneren aan de fragiliteit en paradoxale standvastigheid van het ruimte-tijd continuüm en de kosmische materie.
Paraplu hemel
Een zeer grootschalig kunstproject, gelanceerd in Agueda (Portugal), en verspreid over de hele wereld, inclusief Rusland (St. Petersburg), Kazachstan (Astana), Oekraïne (Kharkov) en andere landen, heeft al de kenmerken van een culturele flitsmeute verworven. De straten en steegjes zijn versierd met veel heldere en kleurrijke open parasols, die op een draadframe worden gehouden. Installatie heeft geen diepe betekenis, het tilt eenvoudig de stemming van mensen op en geeft vreugde en beschermt ook tegen de brandende zon op warme dagen.
torens
Universiteit van Milaan (Italië) staat bekend om frequente installaties op het grondgebied van de binnenplaats in renaissancestijl. Een van de meest originele kunstprojecten is werk genaamd "Towers" van Sergey Kuznetsov, Sergei Tchoban en Agnia Sterligova. In het midden van het gazon is een 12 meter lange cilinder gemaakt van 336 LED-monitoren. Hij vertaalt continu aquarellen-kunstenaars - zeer nauwkeurige en ongelooflijk gedetailleerde beelden van torens en klokken van over de hele wereld. Boven het kenmerk van het groene gazon zijn de tabletpanelen. Elke bezoeker van de universiteit kan zijn eigen foto maken en deze uploaden naar de video van de cilinder.
Plastic levensvormen
Sui Pak, een ontwerper en architect uit New York (VS), maakt ingewikkelde en nogal vreemde objecten van plastic houders voor draden. Ze zien eruit als organische vormen van leven, streven naar een bepaald doel. Veel mensen die de installaties van Pak hebben gezien associëren ze met buitenaardse wezens, bacteriën, virale cellen, infusorians en kwallen. In het algemeen veroorzaakt het kunstproject weinig positieve emoties en indrukken, maar eerder een gevoel van walging en afkeer, vermengd met de wens om plastische formaties dichterbij te nemen, om aan te raken en zeker te zijn van hun kunstmatigheid.