Het realiseren van genderidentiteit door kleuters gebeurt niet vanzelf. Het concept van het behoren tot een bepaald geslacht in een kind wordt gevormd door middel van onderwijs, dat hij ontvangt in het gezin en de kleuterschool. Voor het eerst verschijnt het idee van het bestaan van twee geslachten, mannelijk en vrouwelijk, bij kinderen in twee jaar. Gaandeweg beginnen de kinderen zich met een van hen te verbinden.
Waarom hebben we een genderbenadering in het onderwijs nodig?
De taken van het creëren van ideeën over de tekenen van mannelijk en vrouwelijk geslacht bij kinderen worden geconfronteerd met kleuterschoolinstellingen en gezinnen van kinderen. In kleuterscholen worden hele programma's voor de gendereducatie van kinderen geïmplementeerd. Het belang van deze benadering is dat jongens en meisjes de wereld op verschillende manieren waarnemen en ook anders denken.
Games die worden uitgevoerd in het kader van activiteiten voor gendereducatie, stellen kinderen later in staat te begrijpen tot welke sekse zij zelf behoren. Kinderen hebben ook ideeën over hoe ze zich zouden moeten gedragen. Die kinderen die zich anders gedragen dan de normen die door de andere kinderen zijn aangenomen, mogen ze niet nemen. De manifestatie hiervan is de veroordeling en niet-acceptatie door jongens van andere jongens die de manifestatie van vrouwelijke gedragstekens demonstreren. Evenzo worden meisjes en die van hen, wier gedrag overeenkomt met de jongensachtige, niet geaccepteerd door de meisjes. Vervreemd van hun groepen, stroomt het gemakkelijk naar kinderen wiens gedrag ze demonstreren.
De essentie van de genderbenadering in het onderwijs is niet alleen het begrip van de kwaliteiten die inherent zijn aan verschillende geslachten, maar ook de vorming van tolerantie voor jongens en meisjes ten opzichte van elkaar.
Duidelijke manifestaties van de geslachtsidentiteit van het kind zijn speelgoed en kleding, die hij probeert aan te kleden. Als de interesse in spellen en kleding van het andere geslacht te groot is, dan is het nodig aandacht te schenken aan dit aspect van de opvoeding van het kind.
De genderbenadering in lichamelijke opvoeding
Geslacht eigenaardigheden bestaan in de lichamelijke opvoeding van kinderen. Jongens en meisjes zijn in eerste instantie gericht op verschillende soorten motoriek. Meisjes zijn geschikt voor activiteiten gericht op het ontwikkelen van ritme, zachtheid en flexibiliteit, en klassen met jongens suggereren de ontwikkeling van uithoudingsvermogen, uithoudingsvermogen en snelheid. In overeenstemming hiermee worden games voor hen geselecteerd, een ander aantal herhalingen en de duur van de oefeningen bepaald.
Jongens zijn gefocust op die fysieke spellen en oefeningen waarin ze hun eigen kracht en snelheid kunnen demonstreren. Voorbeelden van dergelijke spellen zijn worstelen, joggen en gooien van objecten. Meisjes zijn dichterbij spelen met touwen, linten en bal. Het is in dergelijke beroepen dat ze zich zo veel mogelijk kunnen manifesteren, omdat de frequentie van beweging van hun handen veel hoger is dan die van jongens.
Moderne vereisten voor programma's voor gendereducatie
Onlangs hebben deskundigen aanbevolen om de problematiek van gendereducatie van kinderen op een alomvattende manier te benaderen. Ze moeten uitvoerig worden ontwikkeld en de kwaliteiten van beide geslachten in zich opnemen. Dit komt door het feit dat de samenleving een paar andere eisen stelt aan de geslachten. Moderne vrouwen worden gedwongen om meer bepaald en effectief te zijn, en jongens moeten in staat zijn om met anderen te sympathiseren. Dus, meisjes zijn opgevoed met vastberadenheid, en in tolerantie voor jongens en het vermogen om zich in te leven.
Met tekenen van gedrag, inherent aan beide geslachten, zal het kind zich gemakkelijker aanpassen aan de eisen van de moderne wereld. Het is belangrijk om tegelijkertijd het evenwicht te observeren, omdat het vervagen van de grenzen tussen mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten de sociale ontwikkeling van het kind nadelig zal beïnvloeden.