Baby's voeden met baby's worden geïnjecteerd vanaf een leeftijd van zes maanden, wanneer het spijsverterings- en enzymsysteem klaar is. Maar veel moeders worden geconfronteerd met een dergelijk probleem dat het kind weigert te voeden. En al hun inspanningen worden voor niets verspild - de karapuz spuugt koppig voedsel uit of sluit zijn mond. En dus is voor veel mensen de vraag hoe een kind een hapje kan eten, relevant.
Waarom eet het kind de kunstaas niet?
Er zijn veel redenen die van invloed zijn op het gebrek aan verlangen om de lokroep van de baby te eten. Het kan zijn:
- De jongen heeft het nieuwe voedsel gewoon niet gegeten. Moedermelk of een mengsel daarvoor is aangenamer en "lief".
- Wegens de buitensporige wens om de moeder te voeden kon de kruimel schrikken of forceren om nieuw voedsel te eten. Het kind wil dus geen lokaas eten, omdat voedsel voor hem een bron van onaangename emoties is geworden.
- De eerste lepel met aanvullende voedingsmiddelen kan smakeloos zijn (bijvoorbeeld bitter) en daarom wordt al het voedsel voor de baby geassocieerd met de eerste niet-geslaagde ervaring.
- Vaak weigert een kind te eten wanneer zijn tanden geprikkeld of ziek zijn, en ook bij warm weer.
- Mam, die de aanbevelingen van kinderartsen wilde volgen, schonk geen aandacht aan de onwil van de baby om te lokken.
Wat moet ik doen als mijn kind weigert te eten?
Wanneer deze situaties zich voordoen, moet de moeder de baby eerst niet dwingen. Het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de baby klaar is voor dergelijke veranderingen in voeding. De bereidheid van de baby wordt aangegeven door de belangstelling voor voedsel voor volwassenen.
Tijdens het voeden kan de moeder de aandacht van het kind op voedsel trekken door een lepel pap of aardappelpuree naar de snuit van een berenjong of pop te brengen. Je kunt een volwassene voeden met babyvoeding.
Als een kind niet goed eet, moet de moeder bovendien letten op het feit dat de baby op het moment van het voeden hongerig is, maar niet overdreven. Anders zal de baby gretig wachten op het verlangen om mijn moeders borst te kussen. Trouwens, wandelingen helpen de eetlust op te roepen.
Het gebeurt vaak dat een kind geen plantaardig kunstaas eet. In dit geval wordt het meestal aanbevolen om groenten te mengen met voedsel dat hij lekker vindt.
Indien gewenst kan de moeder vals spelen: ze gaat aan de tafel zitten, legt de baby op haar schoot en eet het lokaas van de plaat. Meestal kijkt het kind met belangstelling naar de ontvangst van voedsel voor volwassenen en klimt het in de plaat.
Als een jongere iets eet, moet je enthousiasme uiten, glimlachen en het prijzen. Wees niet overbodig zal de uitdrukking "Hoe Masha is heerlijk!", "Oh, wat een Dima umnichka!".
Als het kind gestopt is met het eten van lokaas, moet je niet aandringen. Leg de aardappelpuree en pap een week of twee apart en probeer het dan opnieuw. Immers, in een bedrijf als kunstaas, moet je netjes en langzaam handelen.