Er zijn tijden dat een hond een vergiftigd aas, een bedorven voeder of een giftige plant zal doorslikken. Soms kan het een ongewenst voorwerp zijn, bijvoorbeeld een plastic zak. Het is beter om van tevoren klaar te zijn voor een dergelijke situatie en te weten hoe je braken bij een hond op de juiste manier induceert.
Bepaal allereerst de haalbaarheid van braken. Het heeft geen zin om braken bij de hond aan te wakkeren als de vergiftiging via de huid of de luchtwegen heeft plaatsgevonden. Neem indien mogelijk onmiddellijk contact op met de dierenarts. Wanneer hulp onmiddellijk nodig is, hopen we dat ons advies u zal helpen om de toestand van uw huisdier te verlichten.
Manieren om braken bij honden op te wekken
Als de drang tot braken bij de hond afwezig is, is een van de gemakkelijkste manieren om braken van zout te veroorzaken. Om dit te doen, open de mond van de hond en giet een halve theelepel zout op de wortel van de tong, maar niet nodig om het hoofd van de hond terug te gooien. Zout irriteert sterk de smaakpapillen van de tong en veroorzaakt dus braken. U kunt een oplossing gebruiken op basis van 0,5 liter water, 1 theelepel zout. Een dergelijke oplossing wordt in de wang van de hond gegoten door een injectiespuit of een spuit zonder naald.
Vaak vragen mensen hoe ze bij een hond braken van kaliumpermanganaat kunnen induceren. Om dit te doen, moet je een lichtroze oplossing bereiden. Afhankelijk van de grootte van de hond duurt het 0,5 tot 3 liter water. Voeg in de geprepareerde hoeveelheid water een paar korrels kaliumpermanganaat toe en roer tot het volledig is opgelost. Wees voorzichtig, niet-opgeloste korrels of een oplossing van felle crimson kleur kan leiden tot chemische verbranding van de mondholte en de slokdarm. Een overvloedige infusie van water of een lichtroze oplossing van kaliumpermanganaat leidt tot braken.
Sommige hondenfokkers raden aan waterstofperoxide te gebruiken als antwoord op de vraag hoe braken bij een hond kan worden veroorzaakt. Bereid hiervoor een oplossing van 1: 1 water en waterstofperoxide en giet 1 theelepel in de keel van de hond. Als je een grote hond hebt, meer dan 30 kg, dan moet je 1 eetlepel inschenken. Na 5 minuten komt het gewenste effect, als de drang tot braken bij de hond niet is ontstaan, wordt de procedure herhaald. Bedenk echter dat het niet wordt aanbevolen om meer dan 2 tot 3 lepels oplossing in de hond te gieten.
Er zijn andere stoffen die braken veroorzaken, bijvoorbeeld tinctuur van zeem, mosterd en apomorfinehydrochloride.
Merk ook op dat u niet kunt braken als het ingeslikte voorwerp de slokdarm kan beschadigen, als de hond bewusteloos is, als het dier toevallen heeft, bloedt uit de longen of het spijsverteringskanaal, en ook bij zwangere honden.
Neem in elk geval contact op met de dierenarts, ook als u denkt dat alles alweer voorbij is.