Liefde - je wordt gezongen door dichters. Je essentie is eeuwenlang beproefd door de grootste filosofen. Psychologen zijn klaar om de diepten van het onderbewustzijn op te wekken en de geest onder een microscoop te ontleden, gewoon om je aard te ontrafelen. Iemand denkt dat je een hemels geschenk bent, iemand noemt je kunst, iemand die je bent een ziekte, maar voor iemand bestaat je gewoon niet.
Maar laten we de filosofische categorieën voorlopig verlaten, laten we terugkeren naar de zondige aarde en proberen te begrijpen wat het is: liefde, en hoe het zich manifesteert.
Hoe te begrijpen - liefde, of gewoon een gewoonte?
Heel vaak kun je horen dat na verloop van tijd alle, zelfs de meest gepassioneerde relaties hun nieuwigheid verliezen, en dat liefde langzaam verdwijnt en op zijn best affectie en wederzijds respect achterlaat, en in het slechtste geval is het gewoon een gewoonte om samen te zijn. Rationeel graan in deze verklaring is natuurlijk, maar misschien is het te categorisch. Natuurlijk is het, na vele jaren samen doorgebracht, moeilijk te verwachten van de relatie van dezelfde storm van passie als in de eerste maanden van kennis. Iemand raakt aan alles gewend, zowel goed als slecht, en verliest die nieuwheid aan gewaarwordingen, die bij het begin van de roman zo rond het hoofd cirkelden (tussen haakjes, als we het hebben over de biochemie van het menselijk lichaam, is er een verslaving aan oxytocine, een stof die affectie veroorzaakt, en is verantwoordelijk voor goed humeur). Maar jaren ruïneren liefde niet altijd. Vaak vertalen ze het in een andere kwaliteit: en uit een vurige romantische genegenheid groeit een echt diep gevoel, hoewel niet zo fel, maar in staat om ons leven te verwarmen met onze warmte gedurende vele jaren.
Dit gevoel is moeilijk te verwarren met de gewoonte, maar de routine van alledaagse zaken of langdurige depressie kan twijfel doen rijzen over de authenticiteit ervan. Om te begrijpen of dit liefde is, stel je je eens voor hoe je je zult voelen als je eenmaal wakker wordt en merkt dat degene die door je heen wandelde voorgoed verdwenen is. Als het antwoord is - nou, godzijdank, het lijkt opnieuw geboren, dan ben je misschien echt verbonden met iets dat weinig met liefde te maken heeft. Het is echter beter om de hitte niet te hacken, maar een familiepsycholoog te bezoeken - misschien is niet alles verloren.
Hoe te begrijpen dat dit ware liefde is?
Hierboven was een kwestie van 'ervaren' stellen, maar de vraag naar de aard van de gevoelens die oplaaiden, bezoekt soms diegenen wiens relaties pas recent zijn begonnen. In dit geval is dit slechts een alarmerende aanroep - aangezien dergelijke twijfels zelden in een vroeg stadium in relaties voorkomen. Alleen een periode van romantische liefde laat geen tijd voor eigenbelang. Hoewel, het is mogelijk en zo een optie dat hoe meer je een persoon herkent, hoe meer je van hem gaat houden. Op de een of andere manier is het de moeite waard om te wachten op de verdere ontwikkeling van gebeurtenissen, en als de twijfels alleen maar zullen toenemen, is het hoogstwaarschijnlijk niet de persoon die nodig is.