Hoe wordt Furadonin met cystitis ingenomen?

Furadonine wordt al enkele decennia gebruikt om een ​​ziekte zoals cystitis te behandelen. Dit is een bewezen middel tegen buikpijn en pijnlijk urineren veroorzaakt door een bacteriële infectie. Ondanks het feit dat moderne middelen beschikbaar zijn voor verkoop, geven velen de voorkeur aan een medicijn dat al jaren wordt getest.

Beschrijving van het geneesmiddel Furadonine

Het medicijn heeft bacteriedodende eigenschappen, waardoor het de veroorzaker van de ziekte bestrijdt, omdat het een antimicrobieel middel is. Het product wordt zelfs in het spijsverteringsstelsel opgenomen en wordt door de nieren uitgescheiden.

Furadonine wordt voorgeschreven voor de behandeling:

1. Blaasontsteking.
2. Urethritis.
3. Pyelonefritis.
4. Bij chirurgische ingrepen in de urogenitale sfeer.

Contra-indicaties voor het gebruik van het geneesmiddel zijn zwangerschap, borstvoeding, nier- en hartfalen, cirrose. De bijwerking van Furadonine is zeldzaam en komt tot uitdrukking in een spijsverteringsstoornis, hoofdpijn of allergische reacties. Om de waarschijnlijkheid van hun manifestatie te verminderen kan het zijn door een grote hoeveelheid vocht te nemen, deze methode wordt ook gebruikt voor een overdosis van het medicijn.

Hoe Furadonine te drinken met cystitis?

Dosering van Furadonine bij blaasontsteking wordt voorgeschreven door de behandelende arts, meestal in een dosis van 0,1 g - 0,15 g voor één dosis, en hun veelvoud is 3-4 keer per dag, afhankelijk van de intensiteit en ernst van pijnsymptomen. Het is verplicht om elke pil te drinken met veel water - ten minste één glas, en gedurende de gehele behandelingsperiode van de ziekte in het dieet moet er veel vloeistof in de vorm van afkooksels van kruiden en cranberry vruchtensap.

Hoeveel te drinken Furadonin met cystitis?

Aan het begin van de behandeling waarschuwt de arts hoe Furadonine met cystitis moet worden ingenomen. Het is erg belangrijk om de behandeling niet te staken nadat de pijnlijke gevoelens zijn verdwenen. De ziekte kan immers chronisch blijven als deze niet wordt behandeld met een volledige kuur, die gewoonlijk varieert van zeven tot tien dagen.