Weinig tuiniers en vrachtwagenlandbouwers zijn bekend met deze hybride van Afrikaanse en Europese kleinbloemige nachtschade, die werd gefokt door Luther Burbank in de Verenigde Staten. De genen van de Europese "ouder" werden gepresenteerd aan de bosbes, aan de zonnige bes, rijke smaak, en de Afrikaanse "voorouders" gaven de plant groot fruit, hoge opbrengst en bescheidenheid.
Korte informatie over de plant
De plant heeft een krachtige en zeer krachtige bosbesstruik, die een hoogte van anderhalve meter kan bereiken. De stengel zelf wordt besmeurd door de bosbes, die de bosbes wordt genoemd vanwege de gelijkenis van de vrucht, dik, met gefacetteerde ribben. De plant is zeer resistent tegen verkoudheid. Het kan weerstaan en kleine vorst, zo niet een schuilplaats bouwen. Een onderscheidend kenmerk van Sanberry is de resistentie tegen de gevaarlijkste plagen van Solanaceae - Colorado kevers .
Bloeiwijzen in sanberries zijn klein en lijken qua uiterlijk op de bloemen van peper. Fruit van de grootte van een kers worden verzameld voor tien tot vijftien stukken in een borstel. Sunberry blijft bloeien, bindt fruit aan de nachtvorst en eierstokken vormen zich door het hele bushgebied. Bessen worden geoogst in het vroege najaar, wanneer de vruchten zwart worden en elastisch worden. Lange tijd kunnen bessen worden bewaard zonder hun smaakkwaliteiten te verliezen. Degenen die sanberries verbouwen, weten dat zelfs ongerijpte bessen "op de normale manier" kunnen worden gebracht door ze op een vel papier op een koele, droge plaats te leggen. Ze kunnen, net als tomaten, rijpen en uit de struiken worden gerukt.
De smaak van de vruchten van sanberry noemen is uitstekend en uitstekend. Ze zijn hetzelfde als alle Solanaceae. Als je het fruit met kokend water verbrandt, zal de smaak verbeteren. Je kunt ze een nacht in de bush laten wanneer de temperatuur onder nul daalt. Dan zal Sabriri zoetheid verwerven. Kislinka, dat aanwezig is in de smaak, maakt het gebruik van fruit voor de productie van jam, compotes, vullingen voor pasteien mogelijk.
Eigenaardigheden van groeien
Het cultiveren van een zaailing van zaden, niet van zaailingen, is niet de beste oplossing. Het feit is dat de cultuur wordt gekenmerkt door een lange vegetatieperiode. Als je zaden in de grond zaait, dan kun je tot de herfst niet op de vruchten wachten. Dat is waarom de zaden in februari worden gezaaid. Een ondiep vruchtbaar substraat wordt in een ondiepe doos gegoten en vervolgens worden zaden gezaaid tot een diepte van 1-2 centimeter. Maar daarvoor moeten ze voorbereid zijn. Eerst moet een dunne naald op elk zaadje worden gekrast en vervolgens het plantmateriaal in een pot met riviergroot zand en een goede beet. Dergelijke manipulaties zullen leiden tot een schending van de integriteit van de schillen van zaden. Vocht dringt sneller het interieur binnen en bevordert zwelling en vroege kieming. Zaaden zaden zijn bedekt met glas en wachten op zaailingen, periodiek drenken en ventileren van de container. Na het verschijnen van de scheuten wordt het glas verwijderd en wanneer het derde blad op de zaailingen groeit, kunnen ze worden gedoken.
Let op, als de grond zuur is op uw site, dan moet het kalk zijn voor de landing van de Sanberry. Het type bodem voor cultuur doet er niet toe. Het is beter als de voorlopers van Sanberry komkommerachtige culturen zijn. Plant zaailingen op een afstand van ongeveer 70 centimeter van elkaar. Tussen de rijen moet minimaal 80 centimeter overblijven. groeit
Zoals je kunt zien, is de teelt van sanberry geen lastig bedrijf. Een goede oogst van bessen en decoratie van de site tijdens het lente-zomer seizoen dat u worden verstrekt.