Waarom een ​​kind dopen?

Zelfs lang voor de geboorte van de baby, denken sommige ouders aan de naam van het kind, en kiezen ze een naam volgens de heiligen - de dagen gewijd aan de heiligen. En vaak het kind genoemd door de naam van de heilige, op wiens dag hij werd geboren. Ze vroegen zelfs eerder "niet hoe de baby te noemen", maar "hoe je het zult noemen." Tijdens de rite van het sacrament van de doop ontving een persoon zijn naam. En vandaag vragen we ons af of het nodig is om een ​​kind te dopen.

Waarom kinderen dopen?

Dus, waarom een ​​kind dopen en waarom kinderen in het algemeen dopen? Veel ouders stellen zich zelfs niets anders voor, zelfs als ze niet regelmatig naar de kerk gaan, kennen ze niet echt één enkel gebed. De betekenis van de doop van het kind is dat hij door dit mysterie grenst aan het volk van God, dichter bij God zelf komt. Alle zonden worden van hem verwijderd. Het zou lijken, wat voor soort zonden kan een pasgeboren man hebben en waarom is het nodig om een ​​onredelijk kind te dopen? Misschien zal hij opgroeien en zijn eigen keuze maken? Hier is het geen kwestie van volmaakte zonden. Het moet als volgt worden geïnterpreteerd: een mens stierf in zonde en stond opnieuw op in Christus. Hij ontvangt het lichaam van de Heer tijdens het avondmaal, is ingevet van vrede, er vindt een ritueel van kerken plaats. Dit alles vertaalt de geestelijke status van het kind naar een ander niveau. Dit is wat het kind de doop geeft.

Vóór het ritueel van de doop wordt het kind door de peetouders gekozen. Het is noodzakelijk om de keuze van kandidaten serieus te benaderen, omdat ze nu zijn hele leven spirituele mentors zullen zijn van de pasgedoopten. Op elk moment van hun leven moeten ze klaarstaan ​​om te ondersteunen, instrueren en prompt te maken in een moeilijke situatie, niet het juiste pad van het leven los te laten.

Kan ik weigeren een kind te dopen, vragen sommige mensen. Als de gekozen ontvanger de kracht niet voelt en niet klaar is om de verantwoordelijkheid voor de geestelijke opvoeding van het kind te dragen, dan is het zelfs beter om te weigeren. De rest van je leven ben je tenslotte gebonden aan geestelijke banden. Je kunt deze relatie niet annuleren of van gedachten veranderen na de rite. De canonieke regels voorzien hier niet in. Immers, je ziet, onze ouders zijn alleen, we kunnen niet opnieuw geboren worden in het fysieke zin. Het is hetzelfde met de spirituele kant van het leven. Het is waar dat ouders kunnen kiezen en zelfs nodig zijn.

Misschien kan de priester weigeren een doopceremonie te houden als de wettelijke ouders de peetouders zijn. Of de gekozen receptor zal van een andere religie zijn. Volgens de canons van de orthodoxie moeten mensen noodzakelijkerwijs worden gezien als bekeerlingen van het orthodoxe geloof. Anders, hoe hij hem de spirituele wetten van deze specifieke religie zal leren.

Iedereen maakt zijn eigen lot en zijn kind. Maar toch is het beter om je baby naar de kerk te brengen. Het is immers niet voor niets dat wij orthodoxe christenen deze tradities gedurende meer dan twaalf eeuwen observeren.