Veel vrouwen werden geconfronteerd met het probleem van cystitis. Soms kan het worden veroorzaakt door onderkoeling en soms door seksuele intimiteit. Er bestaat zelfs een dergelijk concept van "cystitis van de huwelijksreis", of met andere woorden postcoïtale cystitis.
Symptomen van cystitis die optreedt na intimiteit
Tekenen van dit soort ontsteking van de blaas zijn frequente drang om de blaas te legen, pijn en verbranding tijdens het urineren. In de urine kunnen druppels bloed aanwezig zijn.
De ziekte verergert een paar uur na geslachtsgemeenschap of de volgende dag. Als een vrouw ooit een cystitis heeft gehad vanwege seksuele intimiteit, zal hij haar regelmatig lastig vallen als hij niet wordt behandeld.
Hoe postcoital cystitis behandelen?
Als na de sekse symptomen van blaasontsteking optreden, kan de eerste assistent van een vrouw een gewone warmer worden, die moet worden toegepast op het perineum.
Voor verdere behandeling van de zogenaamde cystitis na geslacht, moet u contact opnemen met een specialist-uroloog die de nodige studies zal toewijzen: analyse en kweek van urine, staafje, echografie van de blaas en nieren, onderzoek van de gynaecoloog.
In de regel wordt voor de behandeling van cystitis , die optreedt na geslachtsgemeenschap, antibiotische therapie toegepast, tijdens welke het seksleven moet worden opgeschort. Na het einde van de behandeling kunt u weer terugkeren naar seks, maar u moet dit zorgvuldig doen, met de hygiënevoorschriften.
Als de oorzaak van postcoïtale cystitis de verkeerde locatie van de urethra is, kan een chirurgische behandeling worden gebruikt, een alternatief voor de ontvangst na elke seksuele handeling met lage doses antibioticum.
Profylaxe van postcoïtale cystitis
Preventieve maatregelen omvatten:
- behandeling van seksuele infecties;
- naleving van regels van intieme hygiëne;
- vermijding van slijmvliesirritatie (bijv. spermicide smering);
- beperking van seksuele posities, die irritatie van de urethra kunnen veroorzaken;
- ledigen van de blaas voor en na het vrijen;
- versterking van de lokale immuniteit van het slijmvlies van de blaas.