Verschillende pathologieën van het urinewegsysteem komen nu vaker voor. En als de meerderheid van de inflammatoire of infectieziekten kan worden gediagnosticeerd door middel van urineonderzoek, dan kunnen cystitis, tumoren, trauma of stenen in de blaas alleen worden herkend met behulp van cystoscopie. Dit is een onderzoeksmethode waarbij een speciale buis - een cystoscoop - in de urethra wordt ingebracht en in de blaas wordt gebracht. Met behulp van videocamera's ingebouwd in de cystoscoop, worden de interne oppervlakken van het urinestelsel onderzocht.
De cystografie van de blaas wijkt enigszins af van deze methode. Het bestaat uit het inbrengen van een speciale oplossing via de urethra en er wordt een röntgenonderzoek uitgevoerd. Maar cystografie stelt u ook in staat om tumoren en verschillende ziekten te diagnosticeren. In ernstige gevallen wordt echter een cystoscopie uitgegeven. Omdat het duidelijker de staat van het slijmvlies van het urinestelsel toont.
Wat is het doel van deze studie?
Cystoscopie kan chronische blaasontsteking , bronnen van bloeding, de aanwezigheid van stenen en papilloma's, verschillende neoplasma's detecteren. Het wordt uitgevoerd vóór de operatie of wanneer de patiënt klaagt over urine-incontinentie, pijn bij het urineren en ook in de aanwezigheid van bloed en etter in de urine.
Deze studie wordt uitgevoerd bij zowel vrouwen als mannen. Er wordt aangenomen dat de cystoscopie van de blaas bij vrouwen gemakkelijker en minder pijnlijk is. Dit komt door een kortere urethra. Maar veel vrouwen die door dit bloedonderzoek en urinetests werden getoond, zijn bang voor hem, omdat ze geloven dat het erg pijnlijk is. Om dergelijke angsten uit te sluiten, moet u weten hoe de cystoscopie van de blaas wordt uitgevoerd.
Hoe werkt de procedure?
Het onderzoek wordt uitgevoerd op een speciale stoel. Het gebied van de urethra wordt verdoofd met een speciale verdoving en een cystoscoop wordt geïnjecteerd. Het kan flexibel zijn, waardoor u het in verschillende richtingen kunt draaien en het hele oppervlak van de blaas kunt onderzoeken. De stijve cystoscoop is uitgerust met verschillende lenzen, gericht in alle richtingen. De blaas is gevuld met een speciale oplossing of met steriel water. Voor een meer comfortabel onderzoek, wordt de cystoscope zelf ook behandeld met een verdovende gel, die niet alleen pijn verlicht, maar ook toestaat dat het apparaat gemakkelijker glijdt.
Vóór het onderzoek is de blaas volledig gevuld met de oplossing. Hiermee kunt u de reikwijdte en de sensaties van de patiënt ontdekken tijdens het vullen. Dan wordt een deel van de oplossing vrijgegeven en het oppervlak van de blaas onderzocht. Als er pus of bloed wordt gevonden, moet dit eerst worden gespoeld. In gebieden met veranderde mucosa wordt een biopsie genomen. Gewoonlijk duurt de procedure 10-15 minuten en veroorzaakt deze geen onaangename gevolgen. Als cystoscopie enige medische manipulatie vereist, bijvoorbeeld het verwijderen van poliepen, breng het dan door in een ziekenhuis onder algemene anesthesie. De procedure is vrij eenvoudig en een speciale voorbereiding voor cystoscopie van de blaas is niet vereist. Als tijdens de analyse echter een infectie wordt gedetecteerd, moet de behandeling vóór de procedure worden voltooid.
Complicaties na de studie
Ze zijn uiterst zeldzaam, vooral als de procedure wordt uitgevoerd door een ervaren specialist. Maar in sommige gevallen zijn er toch onaangename gevolgen van een cystoscopie van een blaas. Dit is meestal een vertraging bij het plassen als gevolg van een reactie op de anesthetica, pijn tijdens het plassen als gevolg van mucosale schade. In zeldzame gevallen zijn er scheuren in de wanden van de blaas of urethra. Ze genezen meestal zichzelf, en dat de patiënt geen pijn ervaart bij het urineren, krijgt hij een speciale katheter voor de uitstroom van urine toegediend.