In de moderne geneeskunde zijn er verschillende methoden om de dunne darm te testen op de aanwezigheid van bepaalde ziekten. Hiervoor kunnen röntgenonderzoeken, echografie, tomografie, endoscopie, enz. Worden uitgevoerd.
Hoe kun je de dunne darm controleren op pathologieën?
Het onderzoek begint na raadpleging van de arts, na het horen van uw klachten, wordt hen gevraagd om een röntgenfoto van de buikholte op hun terrein als er vermoedens zijn van obstructie, dyskinesie of enteritis van de ingewanden. Maar dit vereist voorbereidende maatregelen in de vorm van een dieet van twee weken (vloeibare en gepureerde pap gekookt op het water). Vóór het onderzoek zelf zal het nodig zijn om ongeveer 36 uur te verhongeren en een reinigende klysma te maken. Dergelijke maatregelen zijn nodig opdat de dunne darm maximaal leeg zou zijn tegen de tijd dat de röntgenstraal passeert. Nog 3-4 uur voor de ingreep krijgt de patiënt een bariummengsel om abnormaliteiten in de dunne darm op te sporen, omdat ze geen röntgenfoto's mist.
Bij endoscopisch onderzoek wordt een speciale capsule met een videocamera in de darm geplaatst, die de videobeelden van de conditie van de slijmvliezen van het orgel op het scherm toont. Dit is een van de meest informatieve onderzoeksmethoden, maar vanwege het gebrek aan noodzakelijke apparatuur in veel klinieken, wordt het niet uitgevoerd of de arts beveelt een ziekenhuisinstelling aan waar een dergelijke mogelijkheid bestaat.
De echografie kan buitenlandse insluitsels, de locatie van het orgaan en andere pathologieën vertonen, maar deze methode geeft geen 100% nauwkeurig resultaat en bij mensen met overgewicht kunnen de gegevens verder worden vervormd.
Onderzoek van de dunne darm naar de aanwezigheid van kwaadaardige tumoren
In geval van verdenking van kanker, moet u de dunne darm controleren op een tumor bij de oncoloog die u dit kan voorschrijven:
- MRI;
- irrigoscopy ;
- laparoscopie;
- een biopsie, enzovoort.
Ook, in plaats van deze studies, stellen artsen vaak zo'n onbeminde patiënt aan
Het is niet nodig om te weigeren van de voorgestelde procedures, omdat het onmogelijk is om de dunne darm thuis te controleren op oncologie, zoals in principe andere organen.
En raad ook niet aan te zoeken naar opties voor onderzoek, en meer nog voor de behandeling van ziekten zonder de hulp van de traditionele geneeskunde, voor verschillende genezers en andere pseudo-genezers. Omdat de effectiviteit van dergelijke methoden door niemand is bewezen, kan dit tot tijdverlies leiden en de kans op een succesvol resultaat verkleinen.