In volkskunst kun je talloze rijmpjes, chastoesjki, gezegden en liedjes vinden ter ere van matchmaking. Natuurlijk, het ritueel van matchmaking had leuk, rijk en goedaardig moeten zijn geweest, zelfs als het daarna de ouders van de bruid waren en op de veranda-pompoen was gelegd.
Vroeger was misschien de belangrijkste hindernis van het hele proces bruidsschat - kisten met handwerk van de bruid, rijkdom verworven door de vader, gerechten, schilderijen, meubels en alles. Het ging over de bruidsschat die de families van de bruidegom en zijn koppelaarster dachten, wanneer het onderwerp werd aangeraakt, hoe de huwelijksceremonie zou worden gehouden. Hoe meer u erin slaagt om "voor de goederen" te krijgen, hoe groter hun latere vergoeding.
Een moderne huwelijksceremonie, wanneer het thema van het handwerk van de bruid niet wordt beïnvloed, kunt u zich richten op grappen, feest en acteervaardigheden om te onderhandelen en de prijs van een bruid-onbekwaamheid te verlagen.
gegevens
Misschien wordt de meest actieve voorbereiding voor de matchmaking ceremonie uitgevoerd door de bruidegom. De bruidegom, koppelaars en de ouders van de bruidegom moeten naar het huis van de bruid komen. Bij hen moeten ze geschenken brengen, evenals brood en zout volgens een oud gebruik.
Alles begint met indirecte vragen en prijst de bruidegom met matchmaking. Dan richten ze zich op vragen over de bruid: "Is het goed?", "Is het economisch?", "Slim, deugdzaam, bescheiden?"
Van de kant van de bruid, betekent de rituelen van matchmaking, in principe, het prijzen van "goederen", dat wil zeggen, bruiden. Ouders of koppelaars moeten laten zien dat aan de rijke tafel, de meest heerlijke het bereid heeft. We moeten aantonen dat ze naait, breit, weeft, trekt, enz.
Al die tijd zit de bruid stil in haar kamer en natuurlijk op zijn best. Voor matchmaking is de bruid gekleed in de duurste en meest luxueuze, maar tegelijkertijd moet ze er uitdagend uitzien. In de oude tijden gebeurde het dat voor alle matchmaking de bruid en bruidegom zelfs geen hand konden houden, ze konden niet naast elkaar zitten. Wat kunnen we zeggen over het gezamenlijk houden van de volgende avond.
Wanneer ouders de bruid aan tafel roepen, betekent dit dat de suitors van de bruidegom vroegen om de 'goederen' te tonen. Nu moeten de koppelaars van de bruidegom de ingewikkelde vragen stellen over wat de bruid over het huis doet, hoe ze leeft en wat ze wil. Zij, die de prijs vult, kunnen haar vragen om het diner te maken met geïmproviseerde middelen, de vloeren te wassen, de taart te bakken , het op tafel te leggen. En wee die bruid die de verzoeken van koppelaars niet aankon!
Misschien wel het aangenaamst in moderne matchmaking is dat, met de maximale imitatie van de tradities van de oudheid, de bruidegom, de bruid en hun families weten dat dit allemaal grappen-dansen zijn, en, hoe verbrand de bruidstaart ook, de pompoen zal niet ter zake komen .