Hypertrofische gingivitis

De ziekte is een ontstekingsproces van het tandvlees, gekenmerkt door hun proliferatie en de vorming van de gingivale pockets. Er is een toename in de grootte van de interdentale papillen en er worden een aantal stoornissen waargenomen. Hypertrofische gingivitis gaat gepaard met ontluchting van het tandvlees , verbranding, ongemak bij het kauwen en tandenpoetsen. In de regel is hormonale insufficiëntie een factor in de ontwikkeling van de ziekte, waarmee tieners en zwangere vrouwen vaak worden geconfronteerd.

Chronische hypertrofische gingivitis

De eigenaardigheid van deze pathologie bestaat uit een snelle toename van het aantal weefselgomcellen. Om een ​​duw te geven aan hun groeihormonale storingen of externe factoren, kunnen fouten bij het opleggen van een verzegeling of bij de installatie van een prothese veroorzaken.

In de regel is de aandoening van invloed op de bovenste delen van de kaak in de frontale regio.

Overweeg twee vormen van deze pathologie:

  1. De fibreuze vorm van hypertrofische gingivitis wordt gekenmerkt door de groei van de tandvleespapillen, die een lichtroze tint hebben. Ze hebben een dichte structuur en bloeden tegelijkertijd. Patiënten klagen over het algemeen alleen over niet-esthetica.
  2. Hypertrofische gingivitis met oedemateuze vorm manifesteert zich door oedeem van de tandvleespapillen, zwelling en cyanose. Het oppervlak van het tandvlees is los, deuken blijven open bij aanraking en er kan bloedverlies optreden bij het sonderen. Patiënten maken zich zorgen over pijn bij het kauwen en tandenpoetsen.

Behandeling van hypertrofische gingivitis

Nadat de oorzaak van de aandoening is vastgesteld, reinigt de arts de mondholte. De volgende fase van therapie hangt af van de vorm van de ziekte. Wanneer de oedemateuze vorm op de plaats van de patiënt, geïmpregneerd met medicinale turven, vezelig in de papillen een oplossing van Lidase injecteren, verdund met Novocain.

De arts schrijft fysiotherapie voor: